px

เรื่อง : ระบบย่อยสลายขั้นเทพ
บทที่ 8 ใช้ชีวิตดั่งเทพเจ้าโรงครัว


บทที่ 8 ใช้ชีวิตดั่งเทพเจ้าโรงครัว

 

หลังจากได้ยินเสียงระบบดังขึ้นในหัว เจียงฮ่าวนิ่งอึ้งไปเล็กน้อยก่อนที่จะพึ่งนึกได้ว่าตนเองยังมีระบบอยู่

หลังจากทำต้นไม้ต้นน้อยหักโค่นลง เขาได้สูดหายใจลึกๆก่อนเอ่ยคำๆหนึ่งในใจ

“ย่อยสลาย”

“ติ้ง การย่อยสลายต้นไม้เล็กเสร็จสมบูรณ์ ท่านได้รับเศษเสี้ยวแก่นชีวิตหนึ่งขวด ค่าทักษะ 0.9 หน่วย ค่าประสบการณ์ 0.9 หน่วย”

 

“การย่อยสลายเสร็จสมบูรณ์ ท่านต้องการสังเคราะห์หรือไม่”

เศษเสี้ยวแก่นชีวิต ของเหลวที่ช่วยเพิ่มค่าพลังชีวิต สามารถช่วยซ่อมแซมร่างกายที่สึกเหรอได้อย่างรวดเร็ว มีโอกาสชุบชีวิตจากความตาย

เมื่อเจี่ยงฮ่าวได้เห็นรายละเอียดก็ได้รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เพราะนี่เป็นสิ่งที่เขากำลังต้องการ

“สังเคราะห์”

 

ทันทีที่บอกออกไปเจียงฮ่าวได้เห็นขวดที่มีของเหลวสีมรกตอยู่ภายในจิตใต้สำนึกของเขา

ในตอนนี้ เจียงไซหยวนได้เงยหน้าของตนมองไปยังสีหน้าของพี่ชายที่เคยไม่เอาไหนของเธอ เธอรู้ในทันทีว่าพี่ของเธอไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

ในตอนนี้เจียงฮ่าวได้ดูไปยังต้นไม้ที่อยู่ตรงหน้าตัวเองอีกครั้ง

สำหรับคนนอกแล้ว ดูเหมือนว่าต้นไม้นี้ยังคงเหมือนเดิมไม่เสื่อมคลาย แต่สำหรับมุมมองของเขานั้น เขาเห็นต้นไม้นี้กลับกลายเป็นสีดำราวกับว่ามันหมดพลังชีวิตของตนไปแล้ว นี่จึงทำให้เขานั้นบอกไม่ได้เหมือนกันว่ามันตายไปแล้วรึยัง

 

เจียงฮ่าวไม่ได้แสดงท่าทีโหดร้ายอีกต่อไป ในตอนนี้เขาเพียงต้องการช่วยชีวิตของพ่อตน โดยแลกกับชีวิตของต้นไม้ต้นนี้

ในตอนนี้เขากำลังคิดหาวิธีใช้เศษเสี้ยวแก่นชีวิตขวดนี้กับพ่อของตนอยู่

คิดอยู่นานจนในที่สุดเขาก็คิดออก เขาก็ได้หันไปพูดกับน้องสาวของตนว่า

“เอาล่ะ ไซหยวน เรากลับบ้านกันดีกว่า เดี๋ยวเรากลับไปทำซุปไก่ให้พ่อแล้วกัน”

หลังจากพูดเสร็จเขาก็ได้เดินนำเจียงไซหยวนกลับบ้าน

 

เจียงไซหยวนพยักหน้ารับและเดินตามพี่ชายของเธอกลับไปโดยไม่พูดอะไรซักคำ

“..........”

หลังจากคู่พี่น้องได้กลับถึงบ้าน พวกเขาก็พบไก่ตัวหนึ่งจึงเตรียมที่จะทำซุปไก่

แต่เมื่อนึกถึงว่าพ่อของตนนั้นขนาดไม่ใช่พ่อครัวใหญ่ยังต้องฝึกฝนตนเองอยู่ทุกวันถึงทำซุปไก่ได้อร่อยขนาดนั้น นี่ทำให้เจียงฮ่าวและเจียงไซหยวนรู้สึกอดไม่ได้ที่จะรู้สึกทึ่งในความสามารถของพ่อตัวเอง

“ไซหยวน/เจียงฮ่าว รู้วิธีทำซุปไก่รึเปล่า”

 

สองพี่น้องถามออกมาพร้อมกัน

เมื่อต่างคนต่างได้ยินทั้งสองรู้สึกหมดหวังไปเล็กน้อยก่อนจะต่างคนต่างดูเครื่องปรุงที่มี ทั้งสองพยายามนึกวิธีการเท่าที่เคยได้เห็นพ่อของตนเคยทำให้กิน

ตอนนั้นเอง เจียงฮ่าวก็นึกได้ว่าพ่อของตนนั้นเคยซื้อตำราทำอาหารมาศึกษา เขาจึงออกจากครัวและเดินไปยังห้องนอนของพ่อและเริ่มมองหาตำราที่เคยเห็น

ไม่นานเขาก็ได้พบตำราสองเล่ม หนึ่งคือตำราอาหารจานผัก อีกหนึ่งคือรวมสรรพอาหาร เขาเลือกหยิบตำรารวมสรรพอาหาร ขึ้นมา

 

“ติ้ง ค้นพบตำราอาหาร ท่านต้องการย่อยสลายหรือไม่”

เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เจียงฮ่าวได้เผยรอยยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกเป็นไปดั่งที่ตนคิด

“ย่อยสลาย”

เพียงสิ้นเสียง ตำราสรรพอาหารในมือก็ได้บังเกิดแสงสว่างสีขาวและก็ได้จางหายไป

“ติ้ง ย่อยสลายตำรารวมสรรพอาหารสำเร็จ ท่านได้รับสถานะเทพเจ้าโรงครัว แต้มทักษะ 0.8 หน่วย แต้มประสบการณ์ 0.8 หน่วย”

 

“การย่อยสลายเสร็จสมบูรณ์ ท่านต้องการสังเคราะห์หรือไม่”

ทันทีที่ได้ยินเสียง ภายในจิตสำนักของเขาก็ได้ปรากฎบอลแสงขึ้นมา

เมื่อเจียงฮ่าวได้เพ่งไปที่บอลแสงนั้น ข้อความก็ได้ลอยขึ้นมาในจิตสำนึกของเขา

เทพเจ้าโรงครัวระดับ 1 (0/10) ทักษะที่มอบให้แก่เทพเจ้าโรงครัวชั้นฝึกหัด มีความสามารถด้านการทำอาหารระดับพระเจ้า

 

นี่ทำให้ในตอนนี้ท่านสามารถทำอาหารได้ทุกรูปแบบทั่วทุกมุมโลกในทันที และท่านสามารถทำอาหารได้ชนิดที่ว่าแม้แต่พระเจ้าก็ยังเอ่ยปากกล่าวสรรเสริญในฝีมือทำอาหารของท่าน

(ระดับ 1 ท่านสามารถทำอาหารได้จากส่วนผสมธรรมดาให้กลายเป็นอาหารรสเลิศ)

เมื่อได้เห็นข้อความแล้วทำให้เจียงฮ่าวในตกอยู่ในสภาพโง่งมในทันที

 

“ห้ะ” “ไม่จริงน่า” “สุดยอดระบบจริงๆเว้ย”

เจียงฮ่าวได้เผลอหลุดปากชมระบบของตนพลางตกตะลึงพลางดีใจ

เจียงฮ่าวไม่รอช้ารีบบอกระบบไปในทันที

“หลอมรวม”

เมื่อสิ้นเสียง บอลแสงได้พลันสลายหลอมรวมเข้ากับจิตสำนึกของเจียงฮ่าว

ในตอนนั้นเอง ข้อมูลมากมายได้ไหลบ่าเข้าจิตสำนึกของเจียงฮ่าวในทันที

รีวิวผู้อ่าน