otrwavekung1746 วันที่แล้ว
อย่าเอาผู้หญิงมาเยอะเดี๋ยวผมใจอ่อน ผมก็ไปเชียร์คนอื่นอีกกก
แสดงความคิดเห็น
ซังฮูน...ไม่ได้ขับรถตรงไปที่ แดกู..เขาพาวูชินไปที่ สาขาของกระทรวงกลาโหมที่อยู่ข้างๆ สำนักงานของผู้มีพลัง
เมื่อซังฮูน หยุด รถที่ หน้า ตึก...ก็มีทหาร มา รอพวกเขา
"ยินดีที่ได้พบคุณ..ฉันร้อยโท...ชี-แฮซู”
" ยินดีที่ได้พบครับ..ผมคังวูชิน "
"ผมจะแนะนำ เพื่อนร่วมงานอีกคนให้คุณรู้จักเขากำลังมา"
" โอเคร... "
วูชินตาม แฮซูเข้าไปใน สำนักงาน ซึ่งมันดู เหมือน บริษัททั่วไปมากกว่า
" เฮ้..ฉันต้องทักทายพวกเขาทั้งหมดไหม"
" เรามีเวลาไม่มากครับ..เดียวเราคุยธุระกันเสร็จ เราจะไปกันเลย.."
" โอเคร.."
ร้อยโท..แฮซู ได้ทดสอบ เลือดและสายตาของวูชิน จากนั้น วูชินก็แสดงความสามารถของเขาและอธิบายถึงความสามารถของเขาให้ฟัง
แฮซู ยิ้มขณะที่เธอคุยกับวูชิน
" วูชิน ค่อนข้าง ผิดปกตินะ " .
" หื้ม...ยังไงเหรอ "
" ปกติแล้วผู้มีพลัง มักจะไม่พูดถึงความสามารถของตัวเองและให้ตรวจเลือดหรอกนะ "
แฮซู..หัวเราะ
" ฉันละอยากให้ผู้มีพลังคิดเหมือนคุณจริงๆ....คุณวูชิน "
" เอาละ เราไป แดกู กันเถอะ ”
" โอเค " .
วูชิน มองดูภาพด้านหน้าด้วยความสับสน พวกเขาเตรียมรถยนต์ไว้เดินทาง
" พวกเราไป รถยนต์เหรอ.. "
" ใช่...เราจะไปกันด้วยรถยนต์นี่แหละ " .
" ดันเจี้ยนกำลังจะแตกออกมา เราไม่รีบเหรอ "
วูชินคิดว่า เขาจะได้นั่ง เฮลิคอปเตอร์ ไป...แฮซู ได้แต่หัวเราะละเปิดประตูเพื่อเข้าไปในรถ..
" การจากคาดเดาของเรา..ดันเจี้ยนจะแตกออกมา ตอน ในวันพรุ้งนี้..เวลา บ่าย 2 และเมื่อเราไปถึง ฉันจะแจ้งรายละเอียดให้คุณทราบนะ.." .
" อื้ม "
วูชิน นั่งข้าง ร้อยโท แฮซู...
" ออกเดินทางได้..."
ในระยะหว่างเดินทาง แฮซู ได้อธิบายแผนการต่างๆให้ วูชินกัน
" ตอนนี้ ชาวบ้านได้อพยพแล้ว...เมื่อสองวันที่แล้ว ถ้าเกิดเหตุดันเจี้ยนแตกออกมา มอนเตอร์ที่จะปรากฏบ่อยๆคือ พวก ก๊อบลิน ,โทรล หรืออาจจะมีพวกยักษ์ออกมาบ้าง"
" หื้ม..ดูเหมือนพวกคุณรู้อยู่แล้วนะ "
" แน่นอน..ดันเจี้ยน 6 ดาว จะเเตกออกเมื่อ มีคนเคลียร์ ล้มเหลว”
วูชิน เข้าใจ อย่างรวดเร็ว
ในระหว่างการ เคลียร์ดันเจี้ยน..ผู้มีพลังจะจะมีใบวาป ไว้สำหรับ หนีเมื่อพวกเขาพิจารณาแล้วว่า พวกเขาไม่สามารถเคลียร์ ดันเจี้ยนได้....พวกเขาจะกลับมาพร้อมกับข้อมูล ภายในดันเจี้ยน
" ถ้ามันจะเกิดขึ้นในวันพรุ้งนี้ แล้วทำไหม เราไม่เคลียร์มันก่อนละ "
" อะไรนะ ? "
แฮซู...อึ้งกับคำตอบของวูชิน....
" เมื่อมีการใช้ใบ วาปกลับมาจากดันเจี้ยน 3 ครั้งแล้ว ครั้งที่ 4 จะไม่สามารถใช้ได้อีกแล้วนะ"
" งั้นเหรอ ? "
" อื้ม..ครั้งแรกเราเรียกทีมจากกิลด์ ฮวารัง มา แต่มันก็ล้มเหลวในการเคลียร์ดันเจี้ยน..ในครั้งที่สองเราเรียก ทีม จากกิลด์ ฮวารัง และ KH มาผสมกันแต่มันก็ยังล้มเหลว "
ในครั้งที่ 3 พวกเราลองเรียก ผู้มีพลัง ระดับ A ในเกาหลี มาแต่เราล้มเหลวในการสร้างทีมดังนั้นเราจึงเรียกผู้มีพลัง ในต่างประเทศมา เพื่อ จัดการ ดันเจี้ยน แต่มันก็ยังคง ล้มเหลวอยู่ดี
" อืม . . . . . "
" . . . . . . . ? "
" คุณมีรายละเอียด ดันเจี้ยนไหม "
"อะไรนะ ดันเจี้ยน ใกล้จะแตกอยู่แล้วนะ"
ถ้าดันเจี้ยนแตกออกมา จะเกิดอะไรขึ้น
สนามรบจะเปลี่ยนไป จาก ดันเจี้ยน เป็น โลกของพวกเขา...ที่เต็มไปด้วย บ้าน ตึก มากมาย
" แล้วนี่เธอเรียกฉันมาทำไหม"
" พวกเราจะไปกินข้าวกันแล้วพัก ที่โรงแรม...จากนั้นค่อยเริ่มงาน ตอน 10โมงเช้า พรุ้งนี้"
วูชิน ลูบคาง ถ้ามันเป็นพวกยักษ์...อย่างนี้ ค่อยน่าสนใจ
วูชิน มองออกไปนอกหน้า ต่างสักพัก...แล้วเขาก็หลับตาลง หลังจากนั้น แฮซู ก็ไม่ได้คุยกับเขาอีกเลย
*
" พวกเรามาถึงแล้ว "
วูชิน ลืมตาขึ้น เขาเห็นมองที่ ร้าง ยั้งกะ ป่าช้า
" เราอยู่ที่ไหน "
" เราอยู่ หน้าศูนย์สั่งการและควบคุม”
เขามองขึ้นไปเขาเห็น สัญลักษณ์พิเศษ ที่ร้านกาแฟ
" หลังจากที่เราพบ ผู้บัญชาการแล้ว เราจะไปโรงแรมกัน"
วูชินเข้าร้านกาแฟไป เขาเห็น ทหารกองพลที่ 50 อยู่ในนั้น เพื่อรอพบเขา...จากนั้นผู้บัญชาการก็เข้ามาจับมือเขา
" ผมผู้บัญชาการ ทหาร กองพลที่ 50 ลี-จูไน.."
"ฉัน..คังวูชิน "
"ผมดีใจที่คุณมาที่นี่...หลังจากเราคุยรายละเอียดกันแล้ว..คุณไปเจอกับผู้มีพลังคนอื่นๆได้นะครับ.. "
" เข้าใจแล้ว "
เดียวผมให้ ผู้ช่วย ผมอธิบาย...รายละเอียด
"นี่คือผู้ช่วยผม..คิม-จูนยัง เขาจะอธิบายแผนการให้ฟัง”
เขาอธิบายถึง วิธีที่จะกำจัดมอนเตอร์ ภายในพรุ้งนี้
"รายละเอียดเพิ่มเติมจะส่งให้ในวันพรุ้งนี้ 10 โมงเช้านะครับ"
"โอ้ว...เสร็จแล้วเราควรไปทักทาย ผู้มีพลังคนอื่นสินะ..."
เมื่อเขามองไปยังผู้มีพลังคนอื่น เขาเห็น ผู้มีพลังคนอื่นเข้าร่วมมากมาย ซึ่งมีประมาณ 30 คนที่มีระดับ B
มีคนมากมาย สงสัย ใน วูชิน เพราะว่าเขาป็นผู้มีพลังระดับ A คนที่ 11 ของเกาหลี
เมื่อวูชินมองไปรอบๆ เขาก็เจอคนคุ้นๆ อยู่คนหนึ่ง
" ดีใจที่ได้พบคุณอีก... "
" อ่าห๊ะ... "
" เราเคยเจอกันมาก่อนนะ.. " .
" ที่ไหน..? "
" ทางออกที่ 6 มหาลัย โซล "
" . . . . . . . ? "
" ฉันเป็นหัวหน้าทีม เวอร์มิลเลี่ยน กิลด์ฮวารัง ชื่อฉันคือ..ลี-ยุนหวี่ ”
" อ่า..ดีใจที่ได้เจอคุณ "
หลังจากการทักทาย สั้นๆ วูชินก็ได้รับเอกสาร ข้อมูลดันเจี้ยน จาก แฮซู ซึ่งมีรายละเอียดเกี่ยวกับดันเจี้ยนคร่าวๆ
" ขอบคุณ " .
" ถ้าคุณต้องการ ข้อมูลอะไรอีกเรียกผม ได้ที่ห้อง หมายเลข 502 นะครับ"
เมื่อวูชิน ออกจาก ร้านกาแฟ นี้...ลี-หยุนหวี่ก็ กำมือรู้สึกโกรธอยู่ด้านหลัง
"เขาไม่สนใจฉัน.. "
ทันใดนั้น สมาชิกของเธอก็ เข้ามาทำให้เธอสงบสติอารมณ์
" ใจเย็นๆ "
" เด็กสมัยนี้ไม่มี สัมมาคารวะ เพราะว่าเขาคิดว่าตัวเองเก่งที่สุด เพราะว่าเขาเป็นผู้มีพลังระดับA "
" หัวหน้า..อดทนไว้ เขาอยู่ สูงได้แบบนี้อีกไม่นานหรอก"
ใบหน้าของ หยุนหวี่ แดงด้วยความโกรธ
" โฮโอ”
จากนั้นเธอ...จึงโทรศัพท์หา คนที่สั่งให้เธอมาที่นี่
[ ฮัลโหล ? ]
" ทำไมคุณถึงเรียกเขามาที่นี่.. "
[ คุณพูดถึงใคร.. ]
" ก็ไอ้คนที่ขโมย ดันเจี้ยน ฉันไง.. "
[ หื้ม...คัง-วูชิน เหรอ ฉันต้องการให้เธอสังเกตุเขา และสร้างความเป็นมิตรกับเขา.. ]
" แต่ฉันไม่อยากเป็นมิตรกับเขา.."
[ อ่า..ทำไหมคุณเป็นแบบนี้อีกแล้ว..คุณแค่ สังเกตุเขาอย่างใกล้ชิด พยายามดูความสามารถของเขา พลังที่เขาใช้..และความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับเขา]
" แล้วทำไหมคุณไม่ใช้ คนอื่นละ.. "
[ ฉันไม่ได้สั่งคุณ ในฐานะพี่ชาย ฉันสั่งคุณในฐานะที่ฉันเป็นหัวหน้ากิลด์ รวบรวม ข้อมูลของคัง-วูชินมาสะ ]
ลี-หยุนหวี่ ทำหน้าเซง เมื่อได้ยินเสียงจิงจัง
" ไอ้พี่บ้า ฉันจะออกจากกิลด์....ชอบหางาน น่ารำคาญมาให้ "
เมื่อเธอวางสายลง...เธอก็ ขมวดคิ้วขึ้น..
" หื้อ...เขาจะไปไหนนะ"
ลี-หยุนหวี่ ไม่สามารถหาวูชิน เจอดังนั้น เธอจึง ถามทหารใกล้ๆเธอ
" คุณเห็น คัง-วูชินไหม "
" เขาบอกว่าเขาจะไป ดูพื้นที่รอบๆนะ...และเขาก็ไปที่นั่น "
ไม่ใช่ว่า ดันเจี้ยนจะแตก ในวันพรุ้งนี้เหรอ ทำไหมเขาไปที่นั้น
" คุณจะว่าอะไรไหมถ้าฉันขอยืมใช้ ยานพาหนะ หน่อย"
"อ่อ..ได้ครับ ผมเดียวเตรียม รถให้ "
จากนั้น เธอจึงไปที่ ทางออกที่ 3 สถานี จุกจัน..
เมื่อเธอเข้ามา ที่ นี่ เธอเห็น วูชิน ยืน ทำหน้าแปลกๆอยู่หน้าทางเข้า ดันเจี้ยน
" เฮ้ "
" อะไร... ? "
" นายมาที่นี่ทำไม ? "
"ฉันมาเพื่อเคลียร์ดันเจี้ยนนะสิ.. "
หยุนหวี่ ประหลาดใจกับคำตอบของวูชิน
" คุณมันบ้า"
วูชิน หัวเราะ..
เขาไม่ได้บ้า..ที่แห่งนี้มี ค่าประสบการณ์ มากและแต้มความสำเร็จสูง ทำไหมเขาต้องรอให้ดันเจี้ยนมันแตก แล้วแบ่ง มอนเตอร์กับคนอื่นละ
"นายจะบ้าเหรอ..นี่ไม่ใช่สิ่งที่ทำได้ด้วยตัวคนเดียวนะ..ถ้านายเข้าไปแล้ว ไม่สามารถกลับออกมาได้อีกแล้วนะ"
เขาไม่เคยคิดที่จะใช้ ใบวาปอยู่แล้ว เขาแค่อยากเคลียร์มัน
" เฮ้...นายลองคิดดูนะ ไม่มีใครยกย่องนายหรอกถ้านายตายในนั้น ..เราสามารถ ฆ่าพวกมอนเตอร์ได้ทั้งหมดนะถ้าเราทำงานร่วมกับทหาร.. "
..นี่มันอะไรกันเนี้ย..เสียสละอะไรกัน พวกมอนเตอร์ต่างห่างที่เป็นประโยนช์ต่อเขา
ลี-หยุนหวี่ประหลาดใจเมื่อเธอเห็นวูชินก้าวไปข้างหน้า
" นายจะบ้าเหรอ...นายจะตายนะถ้านายเข้าไป "
" เธอนี่ ขี้โวยวายจริงๆ”
ทันใดนั้นเขาก็เข้าไปในดันเจี้ยน
" เอ้ย..ไอ้บ้า..ไอ้โรคจิต..นายมันบ้าไปแล้ว"
ตอนนี้หัวสมองเธอ คิดอย่างรวดเร็วเมื่อ ทางเข้าดันเจี้ยนจะถูกปิดด้วย บาเรีย เมื่อ มีคนเข้าไปอยู่ใน นั้น... 5 วินาที 4วินาที 3วินาที...
"ชิ...ไอ้บ้าเอ้ย "
จากนั้น ลี-หยุนหวี่ ก็ ตามเข้าไปในดันเจี้ยน...
By Mheeeza ฟามมมกันเถอะ
otrwavekungอย่าเอาผู้หญิงมาเยอะเดี๋ยวผมใจอ่อน ผมก็ไปเชียร์คนอื่นอีกกก