px

เรื่อง : I Am In Mavel​ ฉันอยู่ในโลกมาร์เวล
ตอนที่ 9 มอบข้อมูลสำคัญ


ตอนที่ 9 มอบข้อมูลสำคัญ


ที่แนวหน้าจะมีค่ายพักชั่วคราวซึ่งเป็นที่ตั้งของศูนย์บัญชาการกองทัพสหรัฐ

 

“การสู้รบเมื่อคืนทำให้เราสูญเสียกำลังทหารไป 987 นาย ส่วนทางฝั่งข้าศึกสูญเสียมากกว่าเราเกือบ 2,000 นาย”

 

หลังจากฟังรายงาน พันเอกมาร์กอส ก็ขมวดคิ้ว

 

มีทหารเกือบสามพันนายที่ตายในสนามรบและมีการบาดเจ็บอีกจำนวนนับไม่ถ้วนซึ่งแสดงให้เห็นว่าการสู้รบเมื่อคืนที่ผ่านมานั้นน่ากลัวเพียงใด

 

“ ไอ้พวกเวรนั่นมันบ้ามากเมื่อคืนพวกมันต้องการครอบครองพื้นที่แห่งนี้ซึ่งถือเป็นจุดยุทธศาสตร์ แน่นอนหากพวกมันทำสำเร็จจะสามารถบุกเข้าไปในยุโรปได้ง่ายขึ้น แม้ว่าพวกมันจะถอนกำลังออกไปชั่วคราว แต่อีกไม่นานพวกมันจะกลับมาอีกครั้งและคงจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆอย่างแน่นอน จริงสิ! แล้วกองหนุนที่จะมาเสริมทัพนั้นมีกี่นาย” พันเอกมาร์กอส ขมวดคิ้วพร้อมกับเอ่ยถามขึ้น

 

ทหารสื่อสารที่อยู่ข้างๆก็ตอบว่า:“ แนวป้องกันอื่นๆก็มีการสู้รบที่หนักหน่วงดังนั้นพวกเขาจึงสามารถส่งกองหนุนให้แต่ละแห่งได้เพียง 300 นายและส่วนหนึ่งเป็นทหารเกณฑ์ซึ่งจะถูกส่งมาจากฐานฝึกซ้อม”

 

“ทหารเกณฑ์?”เมื่อ พันเอกมาร์กอส ได้ยินเช่นนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนคำรามขึ้น “ส่งทหารใหม่มาอย่างงั้นเหรอ? เหอะ! ค่ายทหารของฉันไม่ใช่สถานรับเลี้ยงเด็ก!”

 

ในขณะนี้ที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ด้านนอกเต็นท์ก็มีเสียงทหารตะโกนเข้ามา "รายงาน! มีพลทหารนายหนึ่งชื่อ ไคล์  บอกว่ามีบางสิ่งที่จะแจ้งให้กับผู้พันทราบครับ”

 

“พลทหารไคล์?” พันเอกมาร์กอส เงียบไปครู่หนึ่งเขาจำไม่ได้ว่าพลทหารไคล์ คือใครเพราะค่ายของเขามีผู้คนเป็นจำนวนมาก 

 

เมื่อเห็น ไคล์ เดินเข้ามาในเต็นท์ พันเอกมาร์กอส ก็เอ่ยขึ้นว่า“ นายคือทหารเกณฑ์ที่พึ่งมาถึงเมื่อคืน”

 

“ ใช่ครับ ท่านผู้พัน” ไคล์ พยักหน้ารับ

 

"แล้วนายมาทำอะไรที่นี่?" พันเอกมาร์กอส ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาพร้อมกับมองสภาพของ ไคล์ ที่เต็มไปด้วยดินโคลนและคราบเลือด

 

“ผมได้รับข้อมูลที่สำคัญมากจากหน่วยรบชั้นยอดของกองทัพนาซีเยอรมันเมื่อคืนที่ผ่านมา ผมคิดว่านี่อาจจะเป็นประโยชน์สำหรับการสู้รบในครั้งนี้ดังนั้นผมจึงมามอบให้คุณทันทีหลังจากสู้รบเสร็จ” ไคล์ เอ่ยขึ้นพร้อมกับสอดมือเข้าไปในกระเป๋าหยิบหนังแกะสองม้วนออกมา

 

“หน่วยรบชั้นยอดของนาซีเยอรมัน? ข้อมูล?” พันเอกมาร์กอส รู้สึกประหลาดใจ พร้อมกับหยิบม้วนหนังแกะออกมาจากมือของ ไคล์ และเอ่ยขึ้นว่า:“ นายได้รับมันมาอย่างไร”

 

“ แน่นอนพวกมันถูกฆ่าตายและผมได้ค้นจากร่างของพวกมัน” ไคล์ ยักไหล่พร้อมกับบอกเรื่องราวที่เผชิญหน้ากับทหารเยอรมันอย่างคร่าวๆ

 

“ข้าศึกแอบเข้าไปยังแนวหลังของกองทัพหลักของเรา แล้วถูกนายฆ่าตายทั้งหมด?” พันเอกมาร์กอส เผยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อพร้อมกับค่อยๆมองแผ่นหนังแกะที่อยู่ในมือ

 

“นี่มัน..แผนที่ข้อมูลลับที่ต้องเข้าด้วยรหัสลับของกองทัพเยอรมัน” พันเอกมาร์กอส เบิกตากว้างและพูดด้วยความประหลาดใจอย่างตื่นเต้น “ หากมันเป็นข้อมูลที่ข้าศึกได้รวบรวมมาจริงๆแล้วละก็ มันจะมีประโยชน์ต่อสงครามในครั้งนี้อย่างแน่นอน! ทหารสื่อสาร นายติดต่อไปยังฐานทัพที่อยู่แนวหลังว่าให้ส่งผู้เชี่ยวชาญมาที่นี่ทันทีเพื่อถอดรหัสลับ!”

 

"ผมคิดว่าไม่จำเป็นครับ." ไคล์ โบกมืออย่างช้าๆ

 

"ไม่จำเป็น?"

 

พันเอกมาร์กอส และทหารสื่อสารมองไปที่ ไคล์ อย่างสงสัย

 

ใบหน้าอ่อนเยาว์ของ ไคล์ เผยรอยยิ้มออกมา “ผมพอจะเรียนรู้จากผู้เชี่ยวชาญด้านการถอดรหัสลับมาบ้าง”

 

………………..

 

สามวันต่อมา

 

เป็นเวลากว่าสามวันแล้วตั้งแต่ ไคล์ ถูกส่งไปยังแนวหน้า

 

ในเวลานี้ห้องฝึกซ้อมใต้ดิน

 

'ตูม! ตูม ตูม '

 

ในห้องฝึกซ้อมถุงทรายที่แขวนอยู่เหวี่ยงไปมาตามแรงชกของหมัด

 

เด็กหนุ่มผมบลอนด์ที่มีร่างกายแข็งแกร่งยืนอยู่ตรงหน้ากระสอบทราย ทุกครั้งที่เขาชกสามารถทำให้กระสอบทรายที่มีขนาดใหญ่กว่าปกติแกว่งไกวไปมาอย่างรวดเร็ว

 

ดวงตาที่สวยงามของ คาร์เตอร์ จ้องมองไปที่เขาแล้วเอ่ยขึ้นว่า:“ สตีฟ ได้เวลาพักแล้ว คุณฝึกซ้อมมานานกว่าหนึ่งชั่วโมง”

 

'ตูมม! '

 

สตีฟ ไม่ได้ยินสิ่งที่เธอพูดเขายังคงชกกระสอบทรายอย่างหนักหน่วงและรุนแรง

 

“สตีฟ” คาร์เตอร์ ตะโกนขึ้นอีกครั้งและ สตีฟ ก็หยุดชกกระสอบทรายในทันที

 

สตีฟ เอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม:“ ตกลงแล้วผมเป็นอะไร เป็นสุดยอดทหาร? หรือเป็นหนูทดลองที่ต้องซ่อนอยู่แต่ในห้องใต้ดิน? ผมไม่ต้องการเป็นแบบนี้”

 

“ สตีฟ การต่อสู้ของคุณยังมาไม่ถึง” คาร์เตอร์ พูดด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ

 

“ เมื่อไร ผมต้องรอไปถึงเมื่อไหร่!” ใบหน้าที่หล่อเหลาของ สตีฟ เต็มไปด้วยสีหน้าที่เจ็บปวดและเขาพูดออกมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด:“ คนที่เป็นทั้งเพื่อนและพี่ชายของผม - ไคล์ ได้เดินทางไปที่สนามรบในแนวหน้า! ส่วนผม สตีฟ โรเจอร์ส ผู้ซึ่งได้รับความคาดหวัง กลับพักอยู่ที่นี่อย่างสงบสุขโดยไม่มีส่วนร่วมในสงคราม”

 

“ไคล์”. เมื่อ คาร์เตอร์ ได้ยินชื่อนี้เธออดไม่ได้ที่จะเงียบลง

 

“ ผมควรจะทำอะไรที่มีประโยชน์มากกว่านี้โดยไม่ต้องมาเสียเวลาที่น่าเบื่ออยู่ที่นี่” สตีฟ กล่าว

 

"แน่นอนว่า คุณสตีฟ คุณสามารถทำอะไรได้มากกว่านี้”

 

ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น สตีฟ และ คาร์เตอร์ ก็หันหน้ามองไปยังที่มาของเสียงและเห็นว่าเป็นชายวัยกลางคนในชุดสูทผูกเน็คไทที่เป็นคนเอ่ยขึ้น

 

“ ฉันเป็นสมาชิกวุฒิสภา และฉันมีแผนการที่ต้องการให้คุณเข้าร่วมเพื่อแสดงให้คนทั่วโลกได้เห็นถึงความสามารถพิเศษที่ทรงพลังและสามารถใช้ได้ในสงครามปัจจุบัน” วุฒิสมาชิกยิ้มและหยิบนามบัตรออกจากกระเป๋าของเขาและยื่นให้กับ สตีฟ “ ฉันเรียกมันว่าแผนการโปรโมต กัปตันอเมริกา”

 

"กัปตันอเมริกา?" สตีฟ ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็หยิบนามบัตรที่ วุฒิสมาชิก มอบให้

 

……………………..

 

ในเวลาเดียวกัน...

 

ค่ายทหารในแนวหน้า

 

“ ไคล์ ท่านพันเอกมีคำสั่งเรียกให้นายเข้าไปพบ”

 

“เรียกให้ไปพบ?” ไคล์ ที่เพิ่งกลับมาจากการสู้รบในแนวหน้าเมื่อได้ยินเช่นนั้นเขาก็เดินตรงไปยังเต็นท์สีขาว

 

“ ทหารไคล์ มารายงานตัวครับ!”

 

"เข้ามา."

 

เมื่อ ไคล์ ก้าวเข้าไปในเต็นท์เขาก็พบว่ามีคนเกือบหนึ่งโหลที่อยู่ในชุดเครื่องแบบทหารยืนอยู่

 

พันเอกมาร์กอส ผู้บัญชาการระดับสูงสุดนั่งอยู่บนเก้าอี้ หลังจากได้เห็น ไคล์ เข้ามา พันเอกมาร์กอส ก็พูดขึ้นว่า“ ทหารนายนี้คือคนที่นำแผนที่ข้อมูลทั้งสองผืนกลับมาเมื่อสามวันก่อนพร้อมกับถอดรหัสลับด้วยตนเอง พลทหารไคล์.”

 

เจ้าหน้าที่มากกว่าหนึ่งโหลมองไปที่ ไคล์ เป็นจุดเดียว และเมื่อพวกเขาเห็นว่า ไคล์ เป็นเด็กหนุ่มที่หล่อเหลาพวกเขาก็อดที่จะรู้สึกประหลาดใจไม่ได้

 

“พลทหารไคล์ ในครั้งนี้นายช่วยพวกเราไว้ได้มาก!”

 

“ ใช่ฉันได้ยินมาว่า แผนที่นั้นมันได้รวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับค่ายทหารของเรา หากมันถูกนำกลับไป ฉันกลัวว่าค่ายทหารของฝ่ายเราคงจะถูกทิ้งระเบิดโดยเครื่องบินทิ้งระเบิดอย่างแน่นอน"

 

“แผนที่ทั้งสองผืนนี้สำคัญกับเรามากจริงๆ”

 

“ทั้งเรื่องการนำแผนที่กลับมาและเรื่องที่สามารถถอดรหัสลับได้ แทบจะไม่น่าเชื่อเลยว่านายจะเป็นแค่เพียงทหารเกณฑ์”

 

“ช่างเป็นพรสวรรค์ที่หายาก กองทัพของเราต้องสายเลือดใหม่แบบนาย”

 

“อะแฮ่ม…”

 

เหล่าเจ้าหน้าที่ทหารที่อยู่ภายในห้องต่างก็พากันเอ่ยชื่นชม ไคล์ จน พันเอกมาร์กอส กระแอมออกมาเพื่อตัดบท

 

“พลทหารไคล์ นายได้ให้สิ่งที่สำคัญแก่กองทัพและฉันจะส่งรายงานเรื่องนี้ไปยังศูนย์บัญชาการใหญ่หลังจากการโจมตีในครั้งนี้ประสบความสำเร็จ” พันเอกมาร์กอส กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม

 

รูม่านตาของ ไคล์ หดตัวแคบลงและเอ่ยออกมาอย่างประหลาดใจ:“ โจมตี? ท่านผู้พันจะทำการโจมตีแล้วเหรอ?"

 

"ใช่." พันเอกมาร์กอส พยักหน้าพร้อมกับเปิดเผยข้อมูลที่ได้รับการถอดรหัสลับจากแผนที่หนังแกะและวางมันไว้บนโต๊ะ จากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่า“ ต้องขอบคุณนายจริงๆ ที่ช่วยเราถอดรหัสลับบนแผนที่หนังแกะ ซึ่งข้อมูลที่อยู่ด้านในนั้นมันได้แสดงถึงที่ตั้งของค่ายทหารของข้าศึกและมันถูกทำเครื่องหมายเอาไว้อย่างชัดเจน และที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นตำแหน่งของค่ายแต่ละแห่งนั้นมันได้ตั้งอยู่นอกเขตสู้รบ”

 

“ ด้วยเหตุนี้ท่านนายพลจึงได้มีคำสั่งล่าสุด - คืนนี้เราจะทำการโจมตีครั้งใหญ่!”

รีวิวผู้อ่าน