เมื่อเขาแตะไปที่ตัวเลือก ‘ การจัดการสิ่งมีชีวิตและเผ่าพันธุ์ ‘ จางเทีย ก็ไม่ได้เห็นกล่องข้อความเหมือนก่อนหน้านี้ เขากลับเป็นไอคอนเล็กๆขึ้นมาแทน เขาเดาว่ากล่องข้อความคงจะโผล่ออกมาครั้งแรกที่เขากดดูเท่านั้นซึ่งเขาเลยต้องหากดเปิดมันขึ้นมาดูแทน ที่โผล่ขั้นมาตรงหน้า จางเทีย ตอนนี้ คือ
---- สิ่งมีชีวิตอิงจากคาร์บอน ( เขียว, ทำงาน)
---- สิ่งมีชีวิตอิงจากซิลิคอน ( เทา, ไม่ทำงาน)
---- สิ่งมีชีวิตอิงจากซัลเฟอร์ ( เทา, ไม่ทำงาน)
---- สิ่งมีชีวิตอิงจากสารอื่นๆ ( เทา, ไม่ทำงาน)
จางเทียงกดไปที่ตัวเลือง ‘ สิ่งมีชีวิตอิงจากธาตุคาร์บอน ‘ เขาพบว่ามันยากที่จะเข้าใจได้ เขาจำได้ว่า มิสไดน่า ได้สอนเขาเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตที่อิงจากคาร์บอนนั้นได้รับการยืนยันจากมนุษย์ก่อนเกิดภัยพิบัติ เซลล์ของสิ่งมีชีวิตคาร์บอนนั้นแน่นอนว่าต้องประกอบด้วยธาตุคาร์บอนเพราะมันคือพื้นฐานของสิ่งมีชีวิต ดูเหมือนว่าสิ่งมีชีวิตทุกชนนิดในโลกนี้จะเกี่ยวข้องกับคาร์บอน รวมถึงพืช,จุลินทรีย์,และแม้แต่สัตว์อสูรเวทย์ มนุษย์และสัตว์เองก็เช่นกัน สำหรับซิลิคอนและซัลเฟอร์นั้น จางเทีย ไม่ได้เคยได้ยินมันมาก่อน พวกมันเป็นของแปลกสำหรับเขา ดังนั้นเขาเลยไม่สนใจ
หลังจากที่เปิดตัวเลือก ‘ สิ่งมีชีวิตอิงจากธาตุคาร์บอน ‘ ขึ้นมาดูก็มีสามตัวเลือกย่อยแสดงขึ้นมา
---- การจัดการจุลินทรีย์
---- การจัดการพืช
----- การจัดการสัตว์
ตัวเลือก ‘ การจัดการสัตว์ ‘ นั้นเป็นสีเทาบ่งบอกว่าไม่สามารถใช้งานได้ เนื่องจาก จางเทีย เคยลองใช้ตัวเลือก ‘ การจัดการจุลินทรีย์ ‘ มาแล้ว เขาจึงเลือก ‘ การจัดการพืช ‘ แทน
จากนั้นก็ได้มีข้อความโผล่มาตรงหน้าเขา
----- ในเย็นวันที่ 13 พฤษภาคม ปี 889 ระบบได้ตรวจจับว่าเจ้าของปราสาทผู้หล่อเหลาและวิเศษได้เข้ามาใน Castle of Black Iron พร้อมกับเมล็ดพืช ดังนั้นระบบจัดการพืชจึงทำงาน
ข้อความนี้ได้หายไปในอีก 1 วินาทีต่อมาและได้มีหน้าต่างใหม่ซึ่งประกอบด้วยไอคอน 3 มิติแบบ 360 องศาของมันฝรั่งโผล่ขึ้นมา จางเทีย ลองแตะและเปิดดู จากนั้นเขาก็เห็นฉากเหมือนกับตอนที่เขาเปิดตัวเลือก ‘ การจัดการจุลินทรีย์ ‘
มันยังมีกากบทข้างๆไอคอนของมันฝรั่งและมีแถบเลื่อนสามอันให้ขยับไปมา แถบทั้งสามนั้นแทนค่าออร่า, ค่าความดี,และค่าพลังงาน
เมื่อมองไปที่เลข 3 บนค่าความดีสักพัก จางเทีย ก็เลื่อนมันไปทางขวาเล็กน้อย ผลก็คือตัวเลข 2 โผ่ขึ้นมาด้านขวาของแทบและเลข 3 ตรงค่าความดีก็ลดลงมาเหลือที่ 1
จากนั้น จางเทีย ก็กดเลือก ‘ ตกลง ‘
ข้อความอีกอันโผล่ขึ้นมา
---- โปรดเลือกเป้าหมายที่คุณจะให้แหล่งทรัพยากร !
มีตัวเลือก 3 อย่างดังนี้
----- ประชากรทั้งหมดของเผ่าพันธ์นี้ใน Castle of Black Iron !
----- จำนวนเผ่าพันธุ์ในพื้นที่ที่เจาะจงใน Castle of Black Iron !
------ หนึ่งรึหลายเป้าหมายของเผ่าพันธุ์นี้ใน Castle of Black Iron !
จางเทีย เลือกตัวเลือกที่สามและภาพสามมิติก็โผล่ขึ้นมาตรงหน้า มันฝรั่งแต่ละหลุมนั้นมีตัวเลขสีแดงๆโผล่ขึ้นมา จางเทีย ลองแตะเลือก ‘ เบอร์ 1 ‘ บนแผนที่ซึ่งเป็นตัวที่ใกล้แท่งเหล็กมาที่สุด จากนั้นตัวเลขสีแดงก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว จางเทีย กดเลือก ‘ ตกลง ‘
เพราะค่าความดีที่มีจำกัดทำให้เขาไม่เห็นผลของมันชัดเจนนักแม้ว่าจะเลือกเพิ่มเข้าไปอันหนึ่ง ยิ่งหลายๆอันนี่คงไม่ต้องพูดถึง
----- ในวันที่ 14 พฤษภาคม ปี 889 เจ้าของปราสาทสุดหล่อเหลาและวิเศษได้ใช้ค่าความดีลงในมันฝรั่งเพื่อเร่งให้มันกลายพันธุ์และพัฒนา
---- การกลายพันธุ์และพัฒนานั้นคาดว่าจะเสร็จใน 56 วัน โปรดรอ
สองข้อความโผล่ขึ้นมาได้ 2 วินาทีก่อนจะหายไปเอง
จางเทีย ไม่รู้ว่าที่เขาใช้ไปมันจะได้ผลรึเปล่า ยังไงซะค่าความดีสองหน่วยก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมาก ค่าออร่าและพลังงานเองก็เช่นกัน มันคงเป็นเรื่องน่าแปลกใจถ้ามันสำเร็จและถ้าเขาล้มเหลว เขาคงเห็นบางอย่างที่น่าสนใจแน่ ไม่ว่ายังไงเขาก็ยังอยู่ในชั้นตอนการสำรวจ Castle of Black Iron อยู่
เขาปิด ‘ การจัดการสิ่งมีชีวิตและเผ่าพันธุ์ ‘ ลงและเปิดตัวเลือกสุดท้าย ‘ การผลิตเมล็ดและผล Manjusaka Karma Fruit ‘ ซึ่งน่าจะเกี่ยวข้องกับต้นไม้เล็กๆ ก่อนที่จะเปิดมัน จางเทีย นั้นรู้โดยสัญชาตญาณว่าต้นไม้นี่คงเป็นแกนหลักของ Castle of Black Iron แม้ว่าตัวเลือกก่อนหน้านี้จะดีแต่พวกมันแค่ของตกแต่งถ้าเทียบกับต้นไม้เล็กๆนี่เหมือนกับใบไม้สีเขียวที่อยู่บนต้น
เขาเปิดมันขึ้นมาดูและมีข้อความขึ้นมาดังนี้
----- จักรวาลนี้เป็นที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมรึยัง ? นี่คือปัญหาที่ใหญ่ที่สุดที่สิ่งมีชีวิตทุกชนิดเผชิญอยู่และมันคือสิ่งที่พวกเขาตามหา จากนี้เป็นต้นไปกคุณสามารถตอบดังๆเลยว่า ‘ ใช่ ‘ !
ข้อความหายไปใน 2 วินาที จางเทีย ไม่ได้เข้าใจอะไรมากนัก ผลก็คือเขามองไปที่ภาพบนข้อความแน่นำและอึ้งกับสิ่งที่เห็น
1 นาทีต่อมา จางเทีย เริ่มน้ำลายไหล.....
2 นาทีต่อมา นัยต์ตาของเขาเริ่มเป็นปราย....
3 นาทีต่อมา จางเทีย เริ่มเหงื่อออกทั่วตัว....
4 นาทีต่อมา จางเทีย เริ่มหายใจติดขัด....
5 นาทีต่อมา จางเทียเริ่มหน้าแดงและมือสั่น
6 นาทีต่อมา จางเทีย ถึงกับลืมหายใจ....
7 นาทีต่อมา เขาเริ่มรู้สึกภูมิใจขึ้นมา....
8 นาทีต่อมา ตาของ จางเทีย เปลี่ยนเป็นสีขาว เขาเอามือกุมเข้าที่อกพร้อมกับล้มลงที่พื้นโดยยังอ้าปากค้างอยู่
ลองคิดภาพคนที่กำลังคอยขออาหารตามถนนมาสัก 15 ปีและมักจะโดนคนอื่นแกล้ง วันหนึ่งอยู่ๆเขาก็โดนทหารจับและถูกส่งไปยังสวรรค์ --- สถานที่ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนแม้ในฝันของเขา จากนั้นก็มีสาวๆมาช่วยเขาอาบน้ำและใส่เสื้อผ้าแพงๆให้ พวกนั้นทำทุกอย่างตามที่เขาต้องการ หลังจากที่อาบน้ำสามรอบ เขาก็ได้ไปที่ปราสาทและถูกผลักขึ้นไปบนเก้าอี้สีทอง คนข้างในต่างก็ก้มหัวให้เขาและเรียกเขาว่า ‘ จักรพรรดิ ‘ เขากลัวจนต้องถามออกมาว่า ‘ ทำไม ‘ เหตุการณ์คือจักรพรรดิคนก่อนนั้นได้ตายไปหลายปีและผู้สืบทอดอันดับ 1-800 ได้สู้กันเองและตายไปเพื่อแย่งชิงบัลลังก์ ดังนั้นสายเลือดจักรพรรดิจึงถูกทำลายและบัลลังก์ไม่มีใครสืบทอด พวกองคมนตรีต่างก็กังวลอย่างมาก พวกเขาพยายามหาทางแก้ปัญหาจนในที่สุดพวกเขาก็พบว่าจักรพรรดิองค์เก่าเคยไปข่มขืนเด็กหญิงที่ขายไม้ขีด หลังจากที่ตั้งท้องมากว่า 9 เดือน ผู้หญิงคนนั้นก็คลอดเด็กขึ้นมาก่อนที่จะตายจากไป เด็กนั่นกลายเป็นเด็กกำพร้า เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่รู้วิธีขายไม้ขีดไฟและไม่รู้ว่าพ่อของตัวเองนั้นเป็นจักรรพรรดิบัดซบ แต่เขาควรจะได้เป็นจักรพรรดิงั้นเหรอ เขาจะไปทำอะไรได้ ?
เมื่อมองมาที่ จางเทีย ที่ทำปากเบี้ยวไปมา ตอนนี้เขาก็เข้าใจว่าเขาคือขอทาน
นั่นจริงรึเปล่า? จางเทีย ถามกับตัวเองก่อนที่จะหมดสติไป ...
น่าจะ...บางที....บางที...อาจจะ....จริงก็ได้ ! จางเทีย ตอบกลับตัวเองโดยไม่มั่นใจสักนิด
เขาหมดสติไปในความมืดมิดและความสุขในตอนนั้น.....
การหมดสติไปนี้คือกลไกการป้องกันตัว ในตอนที่วิญญาณรึร่างกายถึงขีดจำกัดของมัน กลไกการปกป้องนี้จะทำงาน ผลก็คือคุณจะไม่ต้องเผชิญอะไรที่ยากลำบาก ผู้คนที่เศร้าโศกจะเปลี่ยนเป็นคนมั่นใจและกล้าหาญ คนที่อ่อนแอจะฟื้นฟูแรงและความอึดขึ้นมา ส่วนคนที่มีคนความสุขดีจะใจเย็นลง
เมื่อคุณตื่นขึ้นมาและกล้าที่จะเผชิญหน้าอย่างกล้าหาญ คุณจะพบว่าเรื่องที่ผ่านมันไม่ได้เรื่องใหญ่อะไร !
ครึ่งชั่วโมงต่อมา จางเทีย ได้ตื่นขึ้น เขานอนอยู่ที่พื้นก่อนจะลืมตาขึ้น เขามองไปที่เมฆที่เปลี่ยนสีซึ่งพัดไปรอบๆ Castle of Black Iron เขาใจเย็นลงและเป็นคนมีเหตุผลมากกว่าเดิม
เขาไม่ใช่ขอทานนั่นและไม่มีบัลลังก์รอคอยเขาอยู่ จางเทีย แค่เด็กธรรมดาในเมืองแบล็คฮ็อต วัยรุ่นผู้น่าสงสารที่ซึ่งตกหลุมรัก มิสไดน่า และไม่กล้าที่จะมองไปในตาของเธอ โชคดีที่เขาหยิบแร่ไพไรต์พิเศษนี่จากข้างถนนมา ดังนั้นเขาจึงมีโอกาสที่จะได้ดีในอนาคต เขาอยากรู้ว่าเทพคนไหนที่มอบอานาคตดีๆนี้ให้กับเขา
ไม่ใช่แค่เงินทองที่จะเปลี่ยนเป็นพลังรึอำนาจหรือทำฝันให้เป็นจริง บนเส้นทางนั้นคุณต้องทำงานหนักขึ้นๆ ! พระเจ้าจะช่วยคนที่ช่วยตัวเองเท่านั้น ! นี่คือกฎเดียวสำหรับคนธรรมดาที่อยู่ในยุคนี้ นอกจากนี้พวกคนธรรมดาที่โชคดีนั้นควรคิดอย่างหนึ่งไว้ในใจ : ก่อนที่คุณจะปกป้องเงินทองของคุณไว้ได้ คุณไม่ควรให้คนอื่นรู้ว่าคุณคือคนที่โชคดี
...