ก่อนที่ฉูจิงเหวินจะถามลีมูเหม่ยได้ ผู้หญิงอีกคนหนึ่งโทรหาเธอ ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหนิงฉิงซู ผู้ซึ่งแต่งงานกับเย่โม่แน่นอนฉูจิงเหวินรู้ว่าทำไมหนิงฉิงซูแต่งงานกับเย่โม่ อย่างไรก็ตามสัญชาตญาณของผู้หญิงของเธอบอกเธอว่าหนิงฉิงซูรู้สึกไม่ดีต่อเธอ ดังนั้นทำไมหนิงฉิงซู เป็นคนแรกที่โทรหาเธอละ?
เมื่อฉูจิงเหวินมาถึงโรงอาหาร หนิงฉิงซูอยู่ที่นั่นก่อนแล้วและเป็นเวลานาน ขณะที่เธอเห็นฉูจิงเหวินเข้ามา หนิงฉิงซูรีบลุกขึ้นยืนทันที "ฉิงซู เธอเรียกฉันมาใช่ไหม?" ฉูจิงเหวินเห็นหนิงฉิงซูลุกขึ้นและถาม
"ใช่ จิงเหวินกรุณานั่งก่อนสิ เธออยากจะดื่มอะไรไหม?" หนิงฉิงซูถามลวกๆ
"ฉันไม่ชอบกาแฟ ฉันขอน้ำแทนแล้วกัน" เมื่อฉูจิงเหวินพูดจบประโยค เธอก็รู้ว่ายังมีถ้วยน้ำอยู่หน้าหนิงฉิงซู ทั้งสองคนกำลังดื่มน้ำในโรงอาหารนี่เป็นเรื่องที่น่าขันจริงๆ
"ฉิงซู อืม….พวกเธอสบายดีมั้ย...?" ฉูจิงเหวินอยากจะถามว่าเย่โม่กำลังทำอะไรอยู่ แต่มันทำให้เธอต้องพูดคำว่า ‘พวกคุณ’ แทน
"อ่อ ก็ดีนะ..." หนิงฉิงซู ดื่มน้ำและไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็สงบลงและพูดว่า "จิงเหวิน มีบางอย่างที่ฉันต้องการให้เธอช่วยหน่อยน่ะ..."
หลังจากนั้นไม่นาน หนิงฉิงซู ก็ยังไม่สามารถพูดความตั้งใจของเธอออกมาได้ ราวกับว่ามันน่าอายที่จะพูดออกมา
"ฉิงซู ถ้ามีอะไรก็พูดออกมาอย่างตรงไปตรงมาเถอะ มู่เหม่ยเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน ในขณะที่เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ และแม้ว่าเราจะไม่สนิทกันมาก่อน แต่ฉันก็คิดว่าเราจะสนิทกันในภายหลัง" ความหมายของ
ฉูจิงเหวินชัดเจน เราไม่ใช่คนแปลกหน้าอีกต่อไปเธอพูดออกมาเถอะ?
"เอาล่ะ ฉันจะพูดอย่างตรงไปตรงมา คุณช่วยบอกอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเย่โม่ได้ไหม? และ….คือ..." หนิงฉิงซู กล่าวประโยคหนึ่งและเงียบอีกประโยคครึ่ง และไม่พูดได้อีกครึ่งออกมา
ฉูจิงเหวินยิ้มอย่างนุ่มนวลและพูดว่า "โอ้ เรื่องมันเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันรู้จักเย่โม่อย่างไม่ตั้งใจ เขาถูกนำตัวไปที่สถานีตำรวจและฉันก็ไปที่นั่นเพื่อพาเขาออกมา เหตุผลที่ฉันทำแบบนั้นเพราะว่าฉันเห็นว่าเขาเป็นเหมือนคนในครอบครัว แต่เมื่อฉันได้เห็นเขาด้วยตัวเองฉันก็รู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่ฉันกำลังมองหาอยู่ หลังจากนั้นเราก็กินข้าวกันและต่อมาฉันก็ชวนเขาไปทานอาหารเย็นในงานวันเกิดของฉัน"
ฉูจิงเหวินไม่ได้บอกว่าเธอคิดว่าเย่โม่เป็นคนที่ขายยันต์ให้เธอ หนิงฉิงซูและลีมู่เหม่ย ดูเหมือนจะไม่เชื่อเรื่องโชคลาง ทำให้เธอต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้?
หนิงฉิงซูไม่คิดว่าเย่โม่จะไปที่สถานีตำรวจ เธอไม่รู้เหตุผล แต่เธอไม่ได้ถามและพูดต่อว่า "จิงเหวินคือ...ครั้งสุดท้ายที่เย่โม่ไปงานเลี้ยงวันเกิดของเธอ เขาให้สร้อยข้อมือกับเธอ ถ้าเธอไม่ชอบมันฉันคิดว่า...ฉันคิดว่าบางที….."
หนิงฉิงซูอายมากเกินไปที่จะบอกว่าเธอต้องการให้ฉูจิงเหวินมอบสร้อยข้อมือของเธอมา หลังจากที่เย่โม่ได้มอบสิ่งนี้ให้แก่ฉูจิงเหวิน และถ้าเธอไม่เคยได้ยินจากลีมู่เหม่ยว่า เย่โม่เพิ่งเจอฉูจิงเหวินเพียงไม่กี่ครั้ง เธอจะไม่พูดว่าเธอต้องการมันมากแค่ไหน ตอนนี้ฉูจิงเหวินยังยอมรับว่าเธอและเย่โม่ไม่สนิทกันมาก ดังนั้นหนิงฉิงซูจึงพยายามที่จะถาม แต่เมื่อคำนั้นมาถึงปากของเธอ เธอก็ไม่สามารถพูดออกมาได้
แม้ว่าหนิงฉิงซูไม่ได้พูดออกมาดังๆ ฉูจิงเหวินก็เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร หนิงฉิงซูอาจต้องการสร้อยข้อมือของเธอ ฉูจิงเหวินเริ่มสงสัยว่า "เธอรู้สึกดีกับเย่โม่งั้นหรอ? ไม่สิ ถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมเย่โม่ถึงเอาให้ฉันแต่ถ้าเย่โม่สามารถให้สิ่งนี้กับฉันได้ละก็ เขาต้องทำให้หนิงฉิงซูได้อยู่แล้ว ทำไมเธอถึงต้องการสร้อยข้อมือนี้กันละ?"
เธอถามอย่างตรงไปตรงมาว่าสร้อยข้อมือของเย่โม่ดูสวยดี แต่ที่เธอชอบก็เพราะเธอรู้สึกว่ามิตรภาพที่เธอมีกับเย่โม่นั้นบริสุทธิ์ เย่โม่เป็นเพื่อนที่ทำให้เธอรู้สึกสงบและแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เจอกันบ่อยๆก็ตาม ดังนั้นจึงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆต่อกัน
อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้เมื่อเธอได้ยินฉูเหม่ยและเห็นทัศนคติของ
หยุนปิงต่อเย่โม่ ทำให้เธอเริ่มรู้สึกสับสน เมื่อมาถึงจุดนี้เธอไม่แน่ใจว่า เย่โม่เป็นคนแบบไหน แม้ว่าเธอจะเชื่อในตัวเย่โม่ แต่ก็ยังคงมีข้อสงสัยอยู่ในใจลึกๆ ของเธอ
"เย่โม่ ใช่มั้ย?" ฉูจิงเหวินไม่ได้ตอบหนิงฉิงซู แทนที่จะถามอะไรที่ไม่เกี่ยวข้องเลย
ตอนแรกหนิงฉิงซูคิดว่า ฉูจิงเหวินกำลังจะบอกว่าเธอจะกลับไปมองหา
สร้อยข้อมือหรือบอกว่าเธอไม่ทราบว่าเธอวางมันไว้ที่ไหน
หนิงฉิงซูไม่เชื่อว่า ฉูจิงเหวิน จะสวมสร้อยข้อมือที่เย่โม่ให้เธอ
ในสายตาของเธอ สร้อยข้อมือนั้นไม่มีหมายต่อฉูจิงเหวิน เพราะฉะนั้นเธอจึงขอร้อง อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้คาดหวังให้ฉูจิงเหวินถามเกี่ยวกับ เย่โม่ ซึ่งทำให้เธอประหลาดใจ
"เย่โม่ไปแล้วและตอนนี้อาจจะไม่ได้อยู่ที่หนิงไห่ ฉันไม่รู้ว่าเขาไปที่ไหนและฉันไม่ได้เห็นเขามาสักสองสามวันแล้ว คืนนี้ฉันจะไปจากหนิงไห่และไปรัฐยู่กับมู่เหม่ย" หนิงฉิงซูยังคงตอบสนองได้อย่างรวดเร็วและบอกกับ ฉูจิงเหวิน ว่าเธอกำลังจะออกจากหนิงไห่เร็ว ๆ นี้
"เย่โม่หายตัวไป? เขายังไม่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยหนิงไห่เลยนะ!" ฉูจิงเหวินกล่าวด้วยความประหลาดใจ แต่ในไม่ช้าเธอก็จำได้ว่าฉูเหม่ย เล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับเย่โม่ที่มหาวิทยาลัยหนิงไห่ว่า แม้ว่าเขาจะจบคอร์สนี้ไปทั้งหมดแล้ว แต่เขาก็อาจยังไม่จบ
ฉูจิงเหวินยิ้มออกมาและไม่รอคำตอบของหนิงฉิงซู แต่เธอก็กล่าวว่า
"สร้อยข้อมือนี้ไม่เลวจริงๆ ฉันชอบมัน แต่เธอเป็นภรรยาของเขาแล้ว เขาคงไม่โอเคมั้งถ้าให้เธอคนเดียว เธอไม่ไปขอเขาละ? บอกเหตุผลที่เธออยากได้สร้อยข้อมือนี้มาสิและบางทีฉันอาจจะให้เธอครึ่งหนึ่งก็ได้"
หนิงฉิงซูรู้ทันทีว่าฉูจิงเหวิน ตั้งใจทำอย่างนี้ แต่เธอยังคงตอบว่า
"เธอรู้ว่าฉันได้แต่งงานกับเย่โม่ ตอนนี้ฉันไม่ต้องการมันอีกต่อไปแล้วละ เย่โม่หายตัวไปและไม่ได้ทิ้งอะไรไว้ให้ฉันเลย และฉันรู้สึกว่าฉันเป็นหนี้เขา ดังนั้นจึงอยาก..."
เหตุผลหนึ่งที่หนิงฉิงซูต้องการสร้อยข้อมือ คือเธออิจฉากำไลข้อมือของ ฉูจิงเหวินที่เย่โม่ให้เธอ ฉูจิงเหวินนั้นรวย เธออาจจะไม่ชอบอะไรที่หยาบกระด้างและบางทีอาจทำหายไปสักแห่งก็ได้ และหากฉูจิงเหวินไม่ชอบมัน มันก็คงจะไม่เป็นอะไรหากเธอต้องการมันคืน
อย่างไรก็ตามเธอได้ซ่อนสิ่งสำคัญไว้ แม้ว่าเย่โม่จะไม่ได้ทิ้งอะไรไว้กับเธอ เขาหายตัวไปอย่างรวดเร็วและไม่ได้ทิ้งอะไรเอาไว้เลย อย่างไรก็ตามเธอจะไม่พูดแบบนั้นเพราะกล่องแพทย์ได้กลายเป็นเรื่องส่วนตัวของเธอแล้ว
"สร้อยข้อมืออยู่ในมือของฉัน..." ฉูจิงเหวินถอดสายรัดข้อมือ ขณะที่เธอพูด เหตุผลที่เธอคิดว่าหนิงฉิงซูรู้สึกผิดกับเย่โม่ เพราะเธอใช้เขาในความเป็นจริงหนิงฉิงซู ก็น่าสงสารเพราะดูเหมือนว่าเย่โม่กำลังโกรธเธอตั้งแต่ที่เขาจากไปโดยไม่ได้แจ้งให้เธอทราบ
"หือ…” หนิงฉิงซูตกใจมาก เธอไม่คิดว่าซูจินเหวินจะสวมกำไลข้อมือที่เย่โม่ให้เธอจริงๆ เรื่องนี้ทำให้เธอประหลาดใจ นี่หมายถึงอะไร? มันแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงคนนี้ชอบสร้อยข้อมือนี้จริงๆ และไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิด ทันใดนั้นความรู้สึกที่ไม่รู้จักลุกลามไปในหัวใจของหนิงฉิงซู เธอไม่เข้าใจความรู้สึกนั้นเลย
"เอาล่ะ ฉันจะให้ลูกปัดสามเม็ด ทั้งหมดนี้ทำขึ้นเองโดยเย่โม่
เธอสามารถ ร้อยพวกมันได้เองเลยด้วยตัวเธอเอง " ฉูจิงเหวินพูดพร้อมกับมอบลูกปัด 3 เม็ด ให้หนิงฉิงซู
ถ้าเรื่องในตอนเช้าไม่เกิดขึ้น ก่อนที่เธอจะได้ยินหยุนปิงพูดถึงเรื่องของ
เย่โม่และคำพูดของฉูเหม่ย เธอคงไม่อยากให้ลูกปัดสามเม็ดกับหนิงฉิงซู แต่หลังจากทั้งสองเหตุการณ์นั้น เธอรู้สึกว่าลูกปัดในมือของเธอ
ดูไม่สำคัญเท่าที่เคย
ตอนนี้ หนิงฉิงซูถามว่า ทำไมถึงให้ลูกปัด 3 เม็ดกับเธอ สำหรับเหตุผลที่ให้นั้น บางทีมันอาจจะอยู่ในความทรงจำของมิตรภาพอันบริสุทธิ์ หลังจากที่เธอกลับไปบางทีเธออาจเก็บลูกปัดที่เหลืออยู่สามชิ้นไว้และไม่สวมใส่มือของเธออีกต่อไป