ชูเหว่ยพยักหน้า "ใช่แล้ว เย่โม่บอกคุณงั้นหรอ? อันที่จริงฉันยังไม่รู้ชื่อของคุณเลย?"
"ฉันหนิงฉิงซู ฉันอยากจะถามว่าคุณรู้ไหมว่าเย่โม่ไปไหน? ทำไมเขายังไม่กลับมาละ?" ในสายตาของหนิงฉิงซู เย่โม่และชูเหว่ยอยู่ด้วยกัน ชูเหว่ยต้องรู้แน่นอนว่าเย่โม่อยู่ไหน
"เย่โม่? ฉันไม่เห็นเขามา 2 วันแล้ว เขาไม่ได้อยู่กับคุณหรอ?" ชูเหว่ยพูดออกมาอย่างตกใจ ขณะเดียวกันเธอก็คิดว่า "แฟนของเธอหายตัวไปแล้วเธอจะมาถามฉันทำไมเนี้ย?"
"อยู่กับฉันเหรอ?" หนิงฉิงซูรู้สึกตกใจกับชูเหว่ย เธอสังเกตเห็นว่ามันมีบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างจากที่เธอคิด จากนั้นเธอก็มองไปที่ใบหน้าของชูเหว่ย และพูดออกมาว่า "คุณเป็นแฟนของเขา แล้วเขาจะไม่ได้อยู่กับคุณหรอ จะมาอยู่กับฉันได้ไง?"
คำพูดของหนิงฉิงซู ต่อชูเหว่ยฟังดูเหินห่างและรู้สึกหงุดหงิด
ถึงหนิงฉิงซูจะเป็นสาวงามและนิสัยของเธอก็ไม่ใช่คนไม่ดี อย่างไรก็ตามเธอเมื่อเธอได้ยินเช่นนี้ เธอจึงตอบออกมาอย่างเย็นชา
"ฉันเป็นแฟนเขาตั้งแต่เมื่อไร? ประหลาดจริงๆ คุณอยู่กับเขาในห้องเดียวกันทุกวันและคุณยังมาบอกว่าฉันเป็นแฟนของเขาอีก ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องตลกแบบนี้มาก่อนเลย"
"อะไรนะ? เย่โม่ไม่ได้ไปอยู่กับคุณตอนกลางคืนงั้นหรอ?" หนิงฉิงซูถามออกมาด้วยความประหลาดใจ ราวกับว่าหนิงฉิงซูไม่ได้โกหก ชูเหว่ยก็ตอบออกมาทันทีว่า "ฉันแค่เช่าบ้านพักหลังเดียวกับเขาเท่านั้น เรายังไม่รู้จักกันดีเลย เขาไม่ได้อยู่กับคุณหรอ?"
หนิงฉิงซูรู้แล้วว่าเธอเข้าเย่โม่ใจผิด แต่ถ้าเย่โม่ไม่ได้อยู่กับเธอและไม่ได้อยู่กับชูเหว่ย เขาจะไปอยู่ที่ไหนละ? ถ้างั้นมันต้องเป็นที่โรงแรมแน่นอนเขามีเงินค่อนข้างมากแล้วตอนนี้
"โอ้ เขาควรจะอยู่ในโรงแรมนะ คงจะไปอยู่ที่ไหนสักแห่งนั้นละ" หนิงฉิงซู รู้สึกอายไม่น้อยที่เธอเข้าใจผิดเรื่องเย่โม่
"อยู่ในโรงแรม? เป็นไปไม่ได้ ฉันตื่นขึ้นตอน 6 โมงเช้าทุกวัน ตอนเช้าเขาจะอยู่ในสวนหลังบ้าน..." ชูเหว่ย หยุดคำพูดของเธอในทันที ถ้าเธอยังพูดต่อก็คงจะทำให้เรื่องมันชัดเจนว่าหนิงฉิงซูอาศัยอยู่กับเย่โม่
ถ้าเธอทำเป็นรู้ดีมันก็เหมือนกันยอมรับว่าเธออยู่กับเขาทั้งที่พึ่งจะปฏิเสธไป?
ชูเหว่ย ที่หยุดพูดก็รู้สึกอายขึ้นมาและพูดว่า
"บางทีเขาอาจจะอยู่ที่โรงแรมจริงๆ เดียวฉันต้องไปแล้วขอตัวก่อนนะ" แน่นอน หนิงฉิงซูรู้ว่าชูเหว่ยกำลังคิดอะไรจึงรีบถามออกมา
"ขอโทษนะ ชูเหว่ย ไม่ได้อยู่กับเขา แต่เขาจะอยู่ที่บ้านได้อย่างไรในเวลา 5 หรือ 6 โมงเช้าของทุกวัน? "
ชูเหว่ย พบว่าเหตุการณ์แบบนี้เป็นเรื่องตลก แต่เธอเห็นว่าหนิงฉิงซูไม่ได้โกหกและขมวดคิ้วด้วยความคิดว่าเรื่องนี้ท่าทางเธอดูน่าตลกมาก
"เย่โม่….เขา" เธอไม่รู้จะพูดยังไงดี
ราวกับว่าจู่ๆ ก็จำอะไรขึ้นได้ ชูเหว่ยก็กล่าวว่า "เจ้าบ้านได้ติดตั้งกล้องไว้ที่ด้านหน้าและด้านหลังบ้าน คอมพิวเตอร์วางอยู่ในห้องเก็บของ ฉันจะไปเอาให้ดู"
เมื่อ หนิงฉิงซู ได้ยินว่ามีกล้องก็รีบตาม ชูเหว่ย ไปในห้องเก็บของทันที ซึ่งอยู่ตรงมุมห้องนั่งเล่น หนิงฉิงซู อยู่ที่นี่เป็นเวลานานแต่ไม่รู้ว่ามีห้องเก็บของอยู่ห้องหนึ่ง มีคอมพิวเตอร์อยู่ข้างใน แต่เต็มไปด้วยฝุ่นและปิดไฟไว้
ทั้งสองได้เปิดหน้าจอและเห็นกล้องวงจรปิดสองตัว หนึ่งอันหันหน้าไปทางประตูหน้าอีกข้างหนึ่งอยู่ด้านหลัง ดูเหมือนเจ้าของที่ดินค่อนข้างพิถีพิถันในเรื่องนี้
พวกเธอ เปิดบันทึกเมื่อเร็วๆนี้ กล้องหันหน้าไปทางประตูหน้าแสดงให้เห็นว่าเย่โม่ออกไปทุกเช้า แต่ไม่ได้แสดงให้เห็นว่าเย่โม่ออกนอกบ้านตอนกลางคืน
อย่างไรก็ตามเมื่อคนสองคนเปลี่ยนกล้องไปด้านหลังพวกเธอก็พบว่า
เย่โม่ นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ตลอดทั้งคืน นอกเหนือจากการนอนเป็นครั้งคราวภายใต้เต็นท์กันฝนที่พื้นไม่กี่ชั่วโมงส่วนใหญ่ก็ใช้เวลานอนบนต้นไม้
"เขานอนหลับอยู่บนต้นไม้งั้นหรอ?" หนิงฉิงซูและชูเหว่ยมองไปด้วยความตกใจ
ชูเหว่ยและหนิงฉิงซูต่างก็คิดเหมือนกันว่า
"จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฝนตกขึ้นมาละ? เมื่อสัปดาห์ที่แล้วมีฝนตกด้วยสิ" พวกเธอรีบเปลี่ยนไปดูวันที่ฝนตก แต่สิ่งที่ทำให้ตกใจคือ เย่โม่ยังคงนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ แม้กระนั้นฝนก็ดูเหมือนจะกลายเป็นอุปสรรของเย่โม่
ทั้งสองไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนและคิดว่ามีปัญหากับกล้อง แต่หนึ่งชั่วโมงต่อมา เย่โม่ก็ลงจากต้นไม้และนอนบนพื้น
ชูเหว่ยเป็น คนดีและโกรธง่ายและหลังจากที่เห็นว่าเย่โม่ ไม่ได้มีที่อยู่ในตอนกลางคืนเธอรู้สึกรังเกียจ หนิงฉิงซู น้ำตาของเธอร่วงหล่นและ
คิดว่าเย่โม่ น่าสงสารมาก แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะสวย แต่เธอก็ไม่ควรทำแบบนี้กับเย่โม่ เธอมันคนเจ้าเล่ห์! ชูเหว่ยเช็ดน้ำตาและเหลือบมองไปที่หนิงฉิงซู เธอไม่ต้องการอยู่กับผู้หญิงคนนี้อีกต่อไป เธอเพิ่งหันหลังเดินออกจากห้องเก็บของโดยไม่พูดอะไรออกมาอีก!!
เมื่อชูเหว่ยเดินออกจากห้องเก็บของ หนิงฉิงซูเข้าใจว่าชูเหว่ยรู้สึกไม่ดีต่อเธอแล้ว เธอรู้สึกถึงมันได้อย่างชัดเจน อย่างไรก็ตามตอนนี้เธอยังคงจ้องมองเย่โม่ที่นอนบนพื้น เธอรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ แต่ก็ไม่ใช่ความรู้สึกเศร้าเช่นชูเหว่ย
"เขามีเงินไม่น้อย ทำไมเขาไม่ไปนอนที่โรงแรมละ? ทำไมเขาถึงต้องมานอนอยู่ใต้ต้นไม้ในกลางดึกแบบนี้? แม้ว่าเขาจะนอนใต้ต้นไม้เขาควรจะอยู่ใต้หลังคาเมื่อฝนตก แม้ว่าเขาจะอยากอยู่กับฉัน แต่ฉันก็ไม่เห็นด้วย ฉันเป็นคนที่มาอยู่ในห้องเดียวกับเย่โม่"
เมื่อคิดถึงชูเหว่ยที่ร้องไห้ หนิงฉิงซูรู้สึกว่าหัวใจของเธอหนักอึก เธอรู้สึกว่า เย่โม่ เป็นคนขี้เหนียวมาก แม้ว่าเธอจะไม่รู้สึกดี แต่เธอก็คิดได้เพียงคำเดียวว่า "คนที่ขี้เหนียวที่มีน่าสงสาร" เธอไม่รู้ว่าเย่โม่จะทำแบบนี้
เธอรู้สึกเหงาและคิดว่า "เขาเป็นคนขี้เหนียวเพียงเพราะเขาเคยเป็นคนยากจนมาก่อนหรอ?" แม้ว่าเธอจะรู้สึกประทับใจกับการที่เย่โม่เดินออกจากห้องของเขา เธอรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องยิ่งใหญ่อะไรฃเพราะเธอให้เงิน 500,000 เหรียญแก่เย่โม่ ไปแล้ว
กล้อง เปลี่ยนไป เมื่อคืนก่อนหน้านี้และเย่โม่ยังคงยืนอยู่ใต้ต้นไม้เป็นเวลาครึ่งคืนและประมาณตี 1 เขานอนบนพื้น แต่ฉากต่อไปนี้เกือบจะทำให้หนิงฉิงซูกรีดร้อง ซงซาวเหวิ่นแอบกระโดดข้ามกำแพงพร้อมกับลูกน้องสองคน หนิงฉิงซูก็นึกถึงโทรศัพท์ของลีมู่เหม่ย ที่บอกว่า
ซงซาวเหวิ่นตายแล้ว? แล้วเขามาที่นี่เมื่อคืนนี้ทำไม?
คิดถึงเรื่องนี้หนิงฉิงซูรู้สึกหายใจไม่ออก แต่ฉากต่อไปนี้ทำให้เธอเข้าใจสถานการณ์ได้อย่างสมบูรณ์ เย่โม่ที่กำลังนอนหลับอยู่บนพื้นได้พูดสักสองสามคำกับซงซาวเหวิ่นและลูกน้องของเขา จากนั้นซงซาวเหวิ่นและลูกน้องสองคนของเขาพาเย่โม่ไป
เธอไม่ได้ยินเสียงการสนทนาระหว่างเย่โม่กับซงซาวเหวิ่น หนิงฉิงซู เข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าเย่โม่และซงซาวเหวิ่นจะมีข้อตกลงบางอย่างและ
ออกไปทั้งแบบนั้น โดยปกติถ้าซงซาวเหวิ่นมาที่นี่เขาจะออกไปได้อย่างไรโดยไม่ได้ลักพาตัวเธอ? เกิดอะไรขึ้น? ซงซาวเหวิ่นเจอที่นี่จริงๆ นี่เป็นเรื่องที่บ้ามากๆ หนิงฉิงซูรู้สึกกลัวเพียงแค่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
ถ้าไม่ใช่เย่โม่อะไรจะเกิดขึ้น? เธอไม่แม้แต่จะกล้าคิดถึงมันเลย
รถยนต์ ของ ซงซาวเหวิ่นหลุดตกลงจากหน้าผา แล้วเกิดอะไรขึ้นกับ
เย่โม่? หนิงฉิงซู รู้สึกกังวลในขณะที่เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาลีมู่เหม่ย
"มู่เหม่ยเธอบอกว่าซงซาวเหวิ่นและลูกน้องสองคนของเขาตายในรถใช่ไหม?" นี่คือสิ่งที่หนิงฉิงซูต้องการรู้มากที่สุด แม้ว่าเย่โม่จะเอาเงิน 500,000 เหรียญไปจากเธอ แต่หนิงฉิงซูรับไม่ได้หาก เย่โม่จะตายเพราะเงินอค่นั้น ผู้ชายพวกนี้มาหาเธอ เย่โม่ไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!
“ทำไมละ? มีเพียงสามคนเท่านั้นที่อยู่ในรถ มันตรวจสอบแล้ว ตระกูลซงกำลังวุ่นวายอยู่ในตอนนี้ ฉิงซูอย่าคิดมากเกินไปเลย ฉันจะไปหาเธอในวันพรุ่งนี้นะ" ลีมู่เหม่ยปลอบโยนเธอ
หลังจากวางสาย หนิงฉิงซูก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ คลิปนี้ไม่สามารถให้ใครเห็นได้ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้หนิงฉิงซูรีบหยิบเอา USB ออกมาและคัดลอกคลิปไว้จากนั้นก็ลบข้อมูลออกจากเครื่องคอมพิวเตอร์ เธอจึงรู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อย
อย่างไรก็ตามอีกความคิดหนึ่งปรากฏขึ้นมาในหัวเธอ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าตระกูลซงรู้ว่า ซงซาวเหวิ่นมาที่เมืองหนิงไห่? หากจะตรวจสอบแล้วคลิปนี้อาจถูกกู้คืนได้ หนิงฉิงซูไม่รู้ว่าจะทำอย่างไงดี เธอรู้อยู่แล้วว่าการตายของซงซาวเหวิ่นจะต้องเกี่ยวข้องกับเย่โม่ แต่กระนั้นรถยนต์ของ
ซงซาวเหวิ่นก็หล่นลงสู่หน้าผาที่ทางด่วนเฟิงจินไปแล้ว