ROSE : 12 บาดหมาง !
เย่ชิงถางเบิกตากว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อรากเหง้าวิญญาณเล็กๆค่อยๆเติบโตขึ้นภายในร่างกายของนางอีกครั้ง
แม้ว่าขนาดของรากเหง้าวิญญาณจะไม่อาจเทียบกับครั้งเก่าที่นางเคยมีได้แต่ความจริงที่ว่ากำลังมีรากเหง้าวิญญาณเกิดขึ้นมาใหม่อีกครั้งกลับทำให้นางตื่นเต้นเป็นอย่างมากจากประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้นางได้รู้ว่าการฝึกพลังโดยไร้ซึ่งรากเหง้าวิญญาณ นั้นยากลำบากเพียงใด
เย่ชิงถางใช้เวลาสามร้อยปีในชีวิตที่ผ่านมาในการพยายามค้นหาวิธีฟื้นฟูรากเหง้าวิญญาณเพื่อกลับมาล้างแค้นเย่โย่วแต่ความพยายามทั้งหมดของนางล้วนไร้ประโยชน์
มีเพียงเทพเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่ามันเป็นเรื่องล้ำค่ามากเพียงใดสำหรับเย่ชิงถางที่รู้ว่า รากเหง้าวิญญาณได้เติบโตขึ้นมาภายในร่างของนางอีกครั้ง!
“เย่โย่ว! ข้าจะตามล้างแค้นเจ้าแน่!” เย่ชิงถางยกมือสัมผัสท้องน้อยของตนเองเบาๆ ดวงตาของนางเปล่งประกายความไฟแค้นอันลุกโชน
…
ในขณะเดียวกันกับที่รากเหง้าวิญญาณของเย่ชิงถางกลับคืนมา ชายผู้นั่งอยู่บนเก้าอี้บุนวมภายในพระราชวังพลันลืมตาขึ้น ดวงตาสีเข้มของเขาเปล่งประกาย
“ฝ่าบาท?” มู่ซูซึ่งยืนอยู่ด้านล่างสังเกตเห็นท่าทางที่เปลี่ยนไปของชายผู้นี้ดังนั้นเขาจึงก้าวเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว
ชายหนุ่มรูปงามเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและเหม่อมองออกไปนอกวังสู่ความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุดด้วยแววตาเปล่งประกาย
“เร่งออกเดินทางไปยังเมืองหลินเดี๋ยวนี้”
มู่ซูประหลาดใจ “ฝ่าบาท นี่คือ…”
“จิตเทพปีศาจปรากฏออกมาแล้ว” ชายผู้นั้นกล่าว
เขาสัมผัสถึงกลิ่นอายพลังอันคุ้นเคยได้อีกครั้งหลังจากไม่ได้สัมผัสมาเนิ่นนาน
ในที่สุดจิตเทพปีศาจก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง…
เขาจะทวงคืนทุกสิ่งที่เป็นของเขากลับคืนมา!
…
เช้าวันถัดมาเย่ชิงถางตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นและเปี่ยมล้นไปด้วยพลัง อารมณ์ของนางสดใสเป็นอย่างมากหลังจากได้รากเหง้าวิญญาณกลับคืนมาตราบเท่าที่นางยังสามารถดูแลรากเหง้าวิญญาณนี้ได้เป็นอย่างดี ในภายภาคหน้านางย่อมสามารถต่อกรกับ เย่โย่วได้อย่างแน่นอน
เมื่อได้รากเหง้าวิญญาณกลับคืนมาเย่ชิงถาง จึงมั่นใจกับการล้างแค้นครั้งนี้มากยิ่งขึ้นและแผนการของนางก็ได้เปลี่ยนแปลงไปเช่นเดียวกัน
นางจำเป็นต้องรับมือกับอาวุโสหนึ่งแต่นางย่อมไม่ลืมว่าศัตรูที่แท้จริงของนางคือ เย่โย่ว
แต่ในยามนี้เย่โย่วได้กลายเป็นศิษย์ของสำนักอวิ๋นเซี่ยวดังนั้นเย่ชิงถางเองก็ต้องเข้าไปในสำนักนี้ให้ได้เช่นกัน เพื่อที่นางจะได้มีคุณสมบัติคู่ในการต่อสู้กับเย่โย่ว!
เย่ชิงถางไตร่ตรองแผนการทั้งหมดอยย่างถี่ถ้วนอีกครั้งก่อนจะหยิบผ้าคลุมหน้ามาสวมและเดินออกไปด้านนอก
แม้ว่าใบหน้าของนางจะกลับมาเป็นปกติแล้วแต่นางก็ไม่อยากให้ผู้คนรู้เรื่องราวเหล่านี้ในเร็ววัน
เมื่อเห็นเย่ชิงถางออกมาจากห้อง เย่หลิงจึงก้าวเข้าไปหานางอย่างเป็นกังวล เขาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อสังเกตเห็นว่าบุตรสาวของตนไม่ได้มีอาการซึมเศร้าหลังจากการถูกถอนหมั้น
เย่ชิงถางสังเกตเห็นบิดาของตนเอง ดังนั้นนางจึงหันไปหาเขา
“ท่านพ่อ”
เย่หลิงพยักหน้ารับเล็กน้อยแววตาของเขาเต็มไปด้วยความเห็นใจบุตรสาวยิ่งนัก
“ท่านพ่อ ท่านรู้เรื่องเกี่ยวกับซือไป๋คุณชายสามแห่งตระกูลซือหรือไม่?” ทันใดนั้น เย่ชิงถางก็เอ่ยถามขึ้น
“ซือไป๋ งั้นหรือ?” เย่หลิงตกตะลึงไปชั่วครู่หนึ่ง
ตระกูลซือเป็นหนึ่งในสามตระกูลใหญ่แห่งเมืองหลิน ตระกูลซือนั้นแตกต่างจาก ตระกูลต้วนอย่างสิ้นเชิงเพราะพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีกับตระกูลเย่มากนัก แม่ของซือไป๋เสียชีวิตในระหว่างที่คลอดเขาออกมาและพวกเขาพบว่านางถูกลอบวางยาพิษ แน่นอนว่าตระกูลซือย่อมสงสัยว่าเป็นตระกูลเย่ที่ลอบวางยาพิษนาง....
หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลต้วนในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ตระกูลเย่คงไม่อาจต่อกรกับตระกูลซือได้เนื่องจากความบาดหมางอันใหญ่หลวงระหว่างสองตระกูล
แม้แต่ในยามนี้ทั้งสองตระกูลก็ยังไม่ได้อยู่ในจุดที่มีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน
ซือไป๋ที่เย่ชิงถางกล่าวถึงคือคุณชายสามแห่งตระกูลซือ เขาเป็นหลานชายที่เหล่าอาวุโสแห่งตระกูลซือต่างโปรดปราน ซือไป๋นั้นเป็นคนมีความสามารถอีกทั้งรากเหง้าวิญญาณของเขาก็ยังอยู่ในระดับสูงเช่นเดียวกับเย่ชิงถาง เขาเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่ง เมืองหลินอย่างไรก็ตาม ซือไป๋ได้รับผลกระทบจากพิษผ่านมารดาของเขาซึ่งทำให้ซือไป๋มีร่างกายอ่อนแอมาตั้งแต่เกิดทำให้เขาไม่ได้รับพลังที่แท้จริง......
ติดตามตอนต่อไป.........