ROSE : 11 คำอธิฐาน !
เย่ชิงถางไม่สามารถคาดเดาได้ว่าหากนางไม่ศึกษาหาความรู้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ชีวิตในยามนี้ของนางจะเป็นเช่นไร
ถ้วยสมุนไพรเหลวในมือของนางยามนี้คือยาถอนพิษดังกล่าว
ในชีวิตที่ผ่านมาเย่ชิงถางรู้สึกอับอายเป็นอย่างมากเพราะเกิดมาพร้อมกับปานแดงบนใบหน้า จนทำให้นางไม่อาจเปิดเผยใบหน้าของตนเองต่อหน้าผู้อื่นได้ ในยามนี้แม้ว่านางจะไม่ได้สนใจเรื่องรูปลักษณ์หน้าตาอีกแต่นางก็ไม่อยากให้พิษร้ายนี้อยู่ในร่างกายของนาง
เย่ชิงถางสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะตัดสินใจเทสมุนไพรเหลวทั้งหมดในถ้วยลงปาก นางแทบร้องไห้ออกมาหลังจากได้ลิ้มรสความขมของสมุนไพรถ้วยนี้
“ชั่วชีวิตนี้ข้าไม่มีทางดื่มสมุนไพรนี้อีกแน่” เย่ชิงถางขมวดคิ้วแน่นและยกมือขึ้นเช็ดมุมปาก
หลังจากดื่มสมุนไพรเหลวเย่ชิงถางก็รู้สึกปวดแสบปวดร้อนบริเวณปานแดงบนใบหน้า นางเดินไปส่องกระจกสีทองและสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่ค่อยๆเกิดขึ้นบนใบหน้าของนาง
ปานแดงขนาดใหญ่ค่อยๆจางหายไป เผยให้เห็นผิวพรรณขาวบริสุทธิ์
เมื่อไร้ซึ่งปานแดงรูปลักษณ์ของเย่ชิงถางจึงเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก หญิงอัปลักษณ์ในกระจกพลันแปรเปลี่ยนเป็นหญิงงามล่มเมือง !
“นี่มัน…ดูแล้วช่างเจริญตายิ่งนัก” เย่ชิงถางยกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าของนางขณะเผยรอยยิ้มเล็กน้อยให้กับความงามอันน่าเหลือเชื่อนี้
เย่ชิงถางชื่นชมใบหน้าของตนเองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลงไปแช่ตัวในถังน้ำเพื่อชำระล้างความเหนื่อยล้าของวันนี้
น้ำเย็นๆที่สัมผัสโดนผิวหนังทำให้นางรู้สึกราวกับว่าตนเองได้เกิดใหม่อีกครั้ง
เมื่อจิตใจของนางสงบลง นางพลันนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับชีวิตก่อนหน้านี้แต่นางจำได้เพียงว่านางได้ทำลายหัวใจของตนเองบนยอดเขาหลิงอวิ๋น…
เย่ชิงถางยังคงไม่เข้าใจว่าเหตุใดนางยังไม่ตาย…
ในชีวิตที่ผ่านมาเย่ชิงถางไม่ทราบมาก่อนว่าหัวใจที่อยู่ภายในร่างของนางคือจิตเทพปีศาจ นางรู้สึกเพียงว่าหัวใจของตนเองนั้นแตกต่างจากคนอื่นๆ และบางครั้งมันก็ปล่อยกลิ่นอายพลังอันน่ากลัวออกมา
ในเวลานั้นเย่ชิงถางไม่ได้ฝักใฝ่ฝ่ายใด นางเพียงพยายามปกป้องและอยู่รอดให้ได้ด้วยตนเองแต่คนเหล่านั้นกลับยังคงปฏิบัติต่อนางราวกับปีศาจร้าย…
“จิตเทพปีศาจ ผู้คนต่างปรารถนาครอบครองเจ้าหากเจ้าทรงพลังดังเช่นที่พวกเขากล่าวกันจริง…เช่นนั้นให้ข้ายืมพลังของเจ้า…” เย่ชิงถางเอนศีรษะพิงลงบนขอบถังน้ำ แววตาของนางถูกซ่อนอยู่ในกลุ่มควันของไอน้ำแต่กลับยังสามารถสังเกตเห็นความเย็นชาในแววตาของนางได้
ตราบเท่าที่นางสามารถล้างแค้นและส่งศัตรูทั้งหมดของนางไปลงนรกได้ นางย่อมไม่สนใจว่าตนเองจะต้องละทิ้งความเป็นมนุษย์และกลายร่างเป็นปีศาจ!
เมื่อนางกล่าวจบ ภายในใจของนางพลันเกิดอาการสั่นไหวอย่างรุนแรง เมฆหมอกอันมืดมิดแผ่กระจายออกมาจากจิตเทพปีศาจและค่อยๆไหลซึมเข้าสู่ร่างกายของนาง ความเจ็บปวดแสนสาหัสแผ่กระจายไปทั่วทั้งร่างก่อนที่พุ่งไปรวมกันที่หน้าท้องของนาง
สถานที่ที่เคยถูกใช้เป็นที่กักเก็บรากเหง้าวิญญาณนั้นเย็นเยียบราวกับน้ำแข็งขณะที่รากเหง้าวิญญาณถูกดึงออกมาและเย่ชิงถางก็คุ้นเคยกับความว่างเปล่านี้ยิ่งกว่าคนอื่นๆ
แต่ในยามนี้…
ความว่างเปล่านี้กลับค่อยๆถูกพลังอื่นแทรกซึมเข้ามาช้าๆ ความอบอุ่นและชื้นที่ได้รับทำให้นางรู้สึกราวกับว่ารากเหง้าวิญญาณยังอยู่ภายในร่างกาย
ติดตามตอนต่อไป..............