ตอนที่ 6 การกลืนกินLV2
บางทีอาจเป็นเพราะเพิ่งติดเชื้อไม่นาน ท่าทางของสุนัขซอมบี้ถึงดูเชื่องช้าและแข็งทื่ออย่างเห็นได้ชัด บวกกับเฟอร์นิเจอร์ในบ้านที่ตั้งอยู่จำนวนมาก จึงสัมผัสไม่ได้ว่ามันมีความเร็วมากกว่าคนธรรมดาถึงสามเท่า
ในมือของหลี่ต้ามีมีดสั้นที่เย็นเฉียบ ความเร็วในการโจมตีเหมือนกับฟ้าฝนพายุที่ซัดกระหน่ำ การโจมตีทุกครั้งจะมีเลือดออกมากมาย สุนัขซอมบี้ที่แม้ว่าจะมีความคลุ้มคลั่ง แต่มันก็หลีกเลี่ยงการโจมตีเหล่านั้นได้ตามจิตใต้สำนึก สองขาหน้าที่หนาและแข็งแรงกลายเป็นกำแพงที่ไม่สามารถทำลายได้ สกัดคมมีดของหลี่ต้าซ้ำไปซ้ำมา
สุนัขซอมบี้ในตอนนี้มีบาดแผลเต็มตัว หัวใจและลำคอถูกโจมตีนับครั้งไม่ถ้วน เส้นเอ็นบนกล้ามเนื้อถูกตัดขาดโดยคมมีดของมีดสั้น เลือดสีแดงดำไหลพรากเต็มพื้น
ถ้าหากรอยแผลเช่นนี้ไปอยู่บนตัวคนธรรมดา คงจะตายไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ที่ยืนอยู่ตรงหน้าของหลี่ต้านั้นไม่ใช่คน แต่มันคือซอมบี้
ระดับความแกร่งชีวิตของสุนัขซอมบี้ลดลงเหลือ30% คุณสมบัติอื่นๆลดหลั่นตามกันไปไม่น้อย ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ คุณสมบัติของมันก็ยังสูงกว่าหลี่ต้า อีกทั้งหลังจากผ่านการกระตุ้นที่นองเลือด ทำให้มันยิ่งดุร้ายเข้าไปใหญ่
คนหนึ่งคนกับสุนัขหนึ่งตัวไล่ล่ากันอยู่ในห้อง หลี่ต้าอาศัยร่างอันปราดเปรียว เอาตู้หนังสือและเฟอร์นิเจอร์ล้อมรอบเป็นวงกลม แต่สุนัขซอมบี้ ไม่ว่าจะมีอะไรมาขวางอยู่ตรงหน้ามันก็เอากรงเล็บมาตวัดกระเด็น
“มันจบแล้ว!”
หลี่ต้าตวาดเสียงดัง ในชั่วพริบตาสั้นๆที่หัวสุนัขซอมบี้ชนเข้ากับเครื่องปรับอากาศ มีดสั้นที่แหลมคมกรีดเป็นเส้นวงกลมสว่างวาบและแทงเข้าไปที่ขมับของสุนัขซอมบี้
ในขณะที่หลี่ต้าลงมือ เรื่องที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น
แสงสลัวๆในห้องติดๆดับๆอยู่สองสามครั้งและดับลงในที่สุด ภายในห้องเหลือเพียงความมืดมิด
“แย่แล้ว!”
หลี่ต้าใจเต้นรัว เขามองไม่เห็นทุกสิ่งตรงหน้า เป็นใครก็คงตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ถึงแม้จะเป็นแค่เสี้ยว0.1วินาทีก็ทำให้หลี่ต้าระงับสติอยู่ แต่มีดสั้นในมือก็สั่นเล็กน้อย การสังหารครั้งนี้เริ่มมีความคลาดเคลื่อนหลายอย่าง
“ผัวะ!”
มีดสั้นที่แหลมคมผ่าผิวหนังหนาๆบนหัวสุนัขซอมบี้ มีดไม่สามารถแทงเข้าไปที่ขมับได้ แต่กลับแทงเข้าไปที่กะโหลกของสุนัขซอมบี้
กระดูกก็ใกล้เคียงกับกล้ามเนื้อ ด้วยคุณสมบัติของกระดูกที่แข็งแกร่งมันบีบรัดใบมีดของมีดสั้น ติดคาอยู่ในกระดูกไม่สามารถดึงออกได้
ในเวลานั้นเอง กรงเล็บของสุนัขซอมบี้ไล่ต้อนไปที่หน้าอกของหลี่ต้าอย่างแรง ใบหน้าของหลี่ต้าแดงอย่างผิดปกติอยู่พักหนึ่ง จากนั้นเขาอ้าปากออกมา และส่งเสียง “อา” พร้อมกับเลือดสดจำนวนมากที่พุ่งทะลักออกมา
ทันใดนั้นชีวิตของหลี่ต้าบนแถบข้อมูลตัวละครก็ลดลง40% กรงเล็บของสุนัขซอมบี้ เกือบจะเอาชีวิตของหลี่ต้าไปครึ่งชีวิต
ถ้าหากเป็นคนธรรมดามาเผชิญหน้ากับศัตรูในสภาพแวดล้อมที่มืดมิด อีกทั้งศัตรูยังสามารถอยู่ในที่มืดได้ คงวิ่งหนีไปตั้งแต่ตอนแรกแล้ว แต่หลี่ต้ารู้ดีว่า ถ้าทำแบบนั้นมันเท่ากับเป็นการฆ่าตัวตายอย่างไม่ต้องสงสัย
คุณสมบัติพละกำลังความแข็งแกร่งของสุนัขซอมบี้ บวกกันความเร็วสามเท่า หลี่ต้าไม่มีความเป็นไปได้เลยที่จะถอยกลับ ในสถานการณ์ตอนนี้มีแค่มันต้องตายและเขารอดเท่านั้น
หลี่ต้าได้รับการโจมตีอย่างหนัก เขาต้องทนต่อการเวียนศีรษะจากการเสียเลือดมาก แขนซ้ายออกแรงหักคอของสุนัขซอมบี้ เขาไม่สามารถเอามีดสั้นที่คาอยู่ออกมา จึงคลำหามีดพกที่ติดตัวมา แทงเข้าไปที่หัวกะโหลกสุนัขซอมบี้อย่างโหดเหี้ยม
สุนัขซอมบี้กรีดร้องอย่างต่อเนื่อง การวางแผนที่บ้าระห่ำหลุดพ้นจากการควบคุมของหลี่ต้า ถึงแม้ว่าพลังของหลี่ต้าจะสู้มันไม่ได้ แต่เขาก็เหมือนกับพลาสเตอร์หนังหมา ที่แปะอยู่บนตัวของสุนัขซอมบี้ไว้แน่น เหมือนกับนักฆ่าที่ไร้ความปราณี แทงไปที่หัวกะโหลกของสุนัขซอมบี้อย่างเต็มกำลัง
หนึ่ง สอง......
สุนัขซอมบี้ที่เคยดุร้ายเริ่มกลับสู่ความนิ่ง รอจนร่างของมันไม่ขยับ หลี่ต้าจึงค่อยๆลุกขึ้น ขว้างมีดที่แตกออกเป็นสองส่วนไปอีกด้าน
ในเวลานี้ชีวิตของเขาลดลงเหลือ 30% กระดูกในร่างกายแตกหักไปหลายส่วน ได้รับบาดเจ็บสาหัส
แต่ในแววตาของหลี่ต้าในเวลานี้ไม่มีความเสียใจเลยสักนิด แต่กลับเต็มไปด้วยไฟที่ลุกโชนในตัว
ร่างติดเชื้อนี้ยังเป็นแค่ระดับ1 ไม่รู้จะสร้างเซอร์ไพรส์อะไรให้กับเขา
มีความสามารถพิเศษในการ "กลืนกิน" อยู่ในตัว หลี่ต้าก็ไม่สนใจปริมาณเลือดในร่างกาย วันนั้นที่เขาเอาหวงเหมาไปทดลอง เพื่อที่จะพิสูจน์ผลลัพธ์ของการ “กลืนกิน” ไม่แม้แต่จะเสียดายมีด หลังจากที่ดูดเอาหวงเหมาไป ไม่เพียงแต่ระดับความแกร่งของชีวิตที่คืนสู่ระดับปกติ แม้แต่บาดแผลก็หายสนิท ไม่เห็นร่องรอยแม้แต่นิดเดียว
หลี่ต้าเลือดชุ่มไปทั้งตัว เขาประคองร่างกายที่ใกล้จะพังเต็มที ไปตรงหน้าของสุนัขซอมบี้ เตรียมจะดึงมีดสั้นที่ติดคาอยู่ในกะโหลกศีรษะออกมา จากนั้นสายตาของเขามองไปที่ซากศพบนพื้น ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยไฟแห่งความโหดเหี้ยม
“กลืนกิน!”
ทันทีที่หลี่ต้าเคลื่อนไหวความคิด ร่างของเขาก็มีเส้นเลือดดำแดงออกมาเป็นจำนวนมาก เส้นเลือดเหล่านี้แผ่ออกมาจากทุกส่วนของร่างกายของเขาและอยู่ในอากาศไม่กี่วินาทีจากนั้นก็กลับสู่ร่างกาย และยิ่งไหลเพิ่มมากขึ้น มองจากสายตา หลี่ต้าถูกเส้นเลือดสีแดงคล้ายงูเล็กห่อรอบตัว บางครั้งก็ปรากฎลางๆบางครั้งก็ชัด ไม่นานเส้นเลือดที่ปรากฏออกมาก็ซึมเข้าไปในผิวหนัง น่าตกใจจนขนลุก
หลี่ต้าเตรียมโอบร่างสุนัขซอมบี้ตัวใหญ่ไว้ในอ้อมแขนของเขา เส้นเลือดสีดำแดงจำนวนมากราวกับหมาป่าหิวโหย ความชั่วร้ายพุ่งเข้ามาทั่วร่างกาย เส้นเลือดเหล่านี้ทะลุผิวหนังที่แข็งแรงของสุนัขซอมบี้วิ่งผ่านร่างของเขา ระเบิดเป็นหมอกสีเลือด เส้นเลือดสีดำแดงกลืนกินเลือดเนื้อทั้งตัวของมันอย่างดุเดือดและคดเคี้ยวผิดรูปไหลพล่านไปทั่วร่างของสุนัขซอมบี้
ในเวลาสั้นๆ สุนัขซอมบี้ก็ถูกเส้นเลือดสีดำแดงของหลี่ต้าหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกัน เส้นเลือดสีดำแดงได้ยึดครองจุดสำคัญของร่างกายมัน แสงเปล่งประกายสีแดงฉานซึมลึกเข้าสู่ร่างกายของหลี่ต้า นำมาซึ่งพลังชีวิตมากมาย
บาดแผลทั่วทั้งร่างกายของหลี่ต้ามองด้วยตาเปล่าก็สามารถเห็นความเร็วที่มันกำลังสมานกัน กระดูกที่หักไม่เพียงแต่กลับคืนสู่สภาพเดิม แต่กลับเพิ่มความแข็งแกร่งขึ้น หลี่ต้ารู้สึกถึงพลังในร่างกายที่ไม่รู้จบ ร่างกายมีน้ำหนักเบา ความหนาแน่นของเนื้อและเลือดเพิ่มขึ้น ผิวหนังก็แข็งแรงขึ้น
ไม่นาน พื้นที่ตรงนั้นก็เหลือเพียงกองเลือดสีดำแดง และซากศพขนาดใหญ่นั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
หลี่ต้าเปิดแถบข้อมูลตัวละคร คุณสมบัติปัจจุบันของเขามีดังนี้:
[ตัวละคร]: หลี่ต้า
[สถานะ]: วิวัฒนาการ
[ระดับ]: ระดับ 0
[วิวัฒนาการ]: 55%
ชีวิต: 10 (95%)
พลัง: 2
การป้องกัน: 1.5
พละกำลัง: 4
ความเร็ว: 2
การต้านทานไวรัส: ∞
[รูปแบบการต่อสู้]: ยังไม่ปลดล็อค
[ความสามารถ]:
1,การกลืนกินLV1 : การเกาะตัวของเลือดสีแดงดำ สังหารร่างกายของเป้าหมายที่ไม่มีแรงต่อต้าน เมื่อได้รับเลือดเนื้อจะสามารถฟื้นฟูพลังชีวิตเล็กน้อย ในขณะเดียวกันการดูดเอายีนที่ดีสามารถเพิ่มค่าคุณสมบัติ /คะแนนทักษะ และมีโอกาสได้รับความสามารถของคู่ต่อสู้ (หมายเหตุ: เป้าหมายต้องไม่เกินระดับ 1 ของระดับของตนเองและไม่เป็นผลสำหรับศพที่ตายไปนานแล้ว) （+）
[ทักษะ]: ยังไม่ปลดล็อค
[คะแนนทักษะ]: 1
หลี่ต้ายิ้มอย่างชอบใจ การกลืนกินศพของสุนัขซอมบี้ คุณสมบัติของเขาเกือบขึ้นเป็นเท่าตัว โดยเฉพาะพละกำลัง จากแต่เดิมที่ไม่ถึง1 กระโดดขึ้นเป็นสี่เท่าของคนธรรมดา
อีกทั้งตัวเลขด้านหลังวิวัฒนาการก็เพิ่มขึ้นไป50% พูดง่ายๆคือ หลี่ต้าแค่ต้องกลืนกินร่างติดเชื้ออีกหนึ่งร่างก็สามารถเพิ่มระดับได้แล้ว
อีกทั้งระยะความต่างระหว่างระดับหลี่ต้าก็ได้เรียนรู้มันแล้ว คุณสมบัติสุนัขซอมบี้ระดับ1ก็มากกว่าคนธรรมดาหลายเท่า กรงเล็บที่แหลมคมสามารถเอาครึ่งชีวิตของเขา ทั้งนี้เป็นเพราะเขามีประสบการณ์การสู้รบที่ช่ำชอง ถ้าเป็นคนอื่น ส่วนมากก็กลายเป็นอาหารของเจ้าสุนัขซอมบี้
สำหรับขอบเขตของการฟื้นฟูที่เพิ่มขึ้นของพลังชีวิต หลี่ต้าก็พอเข้าใจคร่าวๆ สุนัขซอมบี้ระดับสูงกว่าเขา ทำให้ได้รับพลังชีวิตมาจำนวนมาก บวกกับ“แถบเลือด”ของเขาที่สั้นเกินกว่าอะไร แต่เพราะการกลืนกินครั้งนี้ ทำให้ร่างกายของเขาเกือบคืนสู่สถานะสูงสุด
แต่เครื่องหมาย“+”ข้างหลัง “การกลืนกิน” ของความสามารถพิเศษมันแฝงความหมายอะไร?
หรือว่ามันจะเป็น?
หลี่ต้าคิดถึงตรงนี้ ดวงตาของเขาก็เกิดไฟลุกโชนขึ้นมา
เขามองไปที่ด้านล่างของรายการคะแนนทักษะอีกครั้ง
ไม่ผิดแน่ การแนะนำของ "การกลืนกิน" ระบุไว้อย่างชัดเจนของการเพิ่มค่าคุณสมบัติ / คะแนนทักษะ การกลืนกินในครั้งนี้ไม่น่าเชื่อว่าจะได้รับคะแนนทักษะ!
หลี่ต้าสะกดความตื่นเต้นของเขาเอาไว้และกดเข้าไปที่“+”ด้านหลังการกลืนกิน
“ความสามารถพิเศษ: การกลืนกิน, การเลื่อนระดับ, ทักษะย่อย : ปลดล็อคการปลอมตัว”
หลี่ต้าเปิดแผ่นตัวละครและเห็นว่าการแนะนำของ "การกลืนกิน" มีการเปลี่ยนแปลง
การกลืนกิน LV2 : การเกาะตัวของเลือดสีแดงดำ สังหารร่างกายของเป้าหมายที่ไม่มีแรงต่อต้าน เมื่อได้รับเลือดเนื้อจะสามารถฟื้นฟูพลังชีวิตเล็กน้อย ในขณะเดียวกันการดูดกลืนยีนที่ดีสามารถเพิ่มค่าคุณสมบัติ /คะแนนทักษะ และมีโอกาสได้รับความสามารถของคู่ต่อสู้ (หมายเหตุ: เป้าหมายต้องไม่เกินระดับ 2 ของระดับของตนเองและไม่เป็นผลสำหรับศพที่ตายไปนานแล้ว)
1）การปลอมตัว LV1：ผ่านการดูดกลืนยีนของฝ่ายตรงข้าม ก็จะสามารถปลอมตัวเป็นรูปร่างของเป้าหมาย ระดับการปลอมตัว80% (หมายเหตุ: ระดับปัจจุบันใช้ได้สำหรับมนุษย์เท่านั้น)
จิตใจของหลี่ต้าดีใจสุดขีด สำหรับเขาแล้วความสามารถแข็งแกร่งที่สุดของตัวละครหลักในเกมคืออะไร?
กรงเล็บที่ทำลายได้ทุกอย่าง? ค้อนหนักที่ทุบพื้นแตกละเอียด? ใบมีดที่ตัดเครื่องบินขาด?
ล้วนไม่ใช่ สำหรับคนที่ดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดระหว่างค่ายทหารและร่างติดเชื้อแล้ว มันก็คือความสามารถในการปลอมตัวเป็นคนคนนั้นจริงๆ
ในอดีตตอนที่เล่นเกม หลี่ต้าเกือบจะถูกกองทหารฆ่าตายหลายครั้ง และมันก็สายเกินไปแล้วที่จะกลืนกินเลือดเพื่อฟื้นฟู แต่ในเวลานี้วิธีการที่ปลอดภัยที่สุดก็คือการเป็นจุดบอดที่ฝ่ายตรงข้ามมองไม่เห็น ปลอมเป็นทหารบกที่เดินออกมาอย่างไม่มีอะไร แถมพวกกองทหารเหล่านั้นก็ไม่รู้ว่า“เพื่อนร่วมรบ”ตรงหน้าพวกเขาก็คือคนที่พวกเขาตามหามาตลอด
ไม่เพียงแค่นั้น ในเกมยังสามารถปลอมตัวเป็นนายทหารที่เรียกการสนับสนุนปืนใหญ่ ทำให้กระสุนปืนใหญ่ของศัตรูมาหล่นที่ฐานทหารของพวกเขาเอง วิธีการเช่นทำให้การฆ่าศัตรูง่ายเหมือนปอกกล้วย และก็เป็นสิ่งที่หลี่ต้าชื่นชอบ
。
แต่ในความเป็นจริง ท่าไม้ตายที่เป็นปัญหามันเริ่มผิดปกติ ลองคิดดูว่าสามีที่อยู่รวมกันมาแรมปีจู่ๆมีอีกคนมาสวมรอยแทน แค่คิดก็น่ากลัวแล้ว
แต่ว่าหลี่ต้าก็ไม่ใช่คนที่มีความคิดผิดปกติ แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นที่ปลอมเป็นคนอื่นแล้วไปนอนกับเมียเขา แต่สิ่งนี้มันก็ไม่ใช่ความต้องการของหลี่ตั๋ว สิ่งที่เขาสนใจมากที่สุดก็คือ “ระดับปัจจุบันใช้ได้สำหรับมนุษย์เท่านั้น”
ความหมายแฝงของประโยคนี้คือสามารถปลอมเป็นซอมบี้งั้นเหรอ?
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาไม่ทราบว่าทักษะการปลอมตัวนี้สามารถถึงระดับสูงสุดแค่ไหน ถ้าหากไม่มีการกำหนด สุดท้ายแล้วเขาอาจจะกลายเป็นพืช สัตว์หรือแม้แต่รังนก?