An:บทที่ 36 ความโกรธลุกโชน!
วันรุ่งขึ้นราชสีห์เนตรอัคคีไม่มา
จนกระทั่งวันที่สาม ภายใต้การแนะนําของพยัคฆ์เขี้ยวดาบหน้าบาก ราชสีห์เนตรอัคคีในที่สุดก็มาหาโจวเฮ่า
"เจ้า... มด นี่คือเพื่อนข้า ราชสีห์เนตรอัคคี! "พยัคฆ์เขี้ยวดาบหน้าบากตะโกนต่อหน้า โจวเฮ่า
มันเห็นว่ามดตัวน้อยตัวนี้ดูใหญ่กว่าครั้งที่แล้วอีกรอบ?!
ดังนั้นจึงอดที่จะตกตะลึงไม่ได้
โจวเฮ่าเห็นสิงโตที่ตัวใหญ่กว่าวัวยืนอยู่ข้างๆพยัคฆ์เขี้ยวดาบหน้าบาก
สิงโตตัวนี้หน้าตาเหมือนสิงโตทั่วไป แต่สิ่งที่แตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือมันมีตาสามดวง!
ดวงตาที่เกิดบนหน้าผากของมันใหญ่พอๆ กับกําปั้นของผู้ใหญ่ มันกลมกลึง แต่ที่แปลกก็คือดวงตานี้ราวกับเป็นลูกไฟที่ถูกแช่แข็ง สีแดงเพลิงลุกโชน ราวกับจะพ่นไฟออกมาได้ทุกเมื่อ!
ดูเหมือนว่าชื่อของราชสีห์เนตรอัคคีจะมาจาก 'ดวงตาแห่งไฟ' ของมัน
ราชสีห์เนตรอัคคีท่าทางสูงส่ง น่าเคารพนับถือ
มันชําเลืองมองโจวเฮ่าและก้าวเข้ามาใกล้และกล่าวว่า "เจ้าเป็นมดตัวน้อยที่รังแกน้องชายของข้าหรือ? ”
โจวเฮ่ามองไปที่มันและตอบอย่างใจเย็นว่า "ข้าไม่ได้รังแกมัน ข้าตั้งใจจะฆ่ามัน! ”
พูดจบเขาก็เลื่อนสายตาไปที่พยัคฆ์เขี้ยวดาบหน้าบาก
เมื่อพยัคฆ์เขี้ยวดาบเห็นมดดําจ้องมองมาทางเขามันตกใจจนตัวสั่นและหดตัวลงอย่างช่วยไม่ได้
"ฮึ่ม! เจ้ามดน้อยกล้าอาละวาดเช่นนี้ เจ้าไม่เคยได้ยินชื่อของราชาราชสีห์ผู้นี้มาก่อนหรือ! "ราชสีห์เนตรอัคคีคําราม
เมื่อมันโกรธ ดวงตาเพลิงที่อยู่ตรงกลางหน้าผากของมันพลันเกิดประกายไฟลุกโชนขึ้นมา!
โจวเฮ่าประหลาดใจกับเรื่องนี้
คิดไม่ถึงว่าอสูรวิญญาณจะยังมีนิมิตอันน่าพิศวงเช่นนี้!
เมื่อเห็นว่ามดตัวน้อยที่อยู่ตรงหน้าเขาดูเหมือนจะไม่ขยับเขยียนต่อดวงตาแห่งไฟของเขา ราชสีห์เนตรอัคคีจึงนึกในใจ
มดตัวนี้เก่งจริงๆเหรอ?
โจวเฮ่าจ้องมองมันและพูดอย่างเย็นชาว่า "ดูเหมือนว่าเจ้าไม่เกรงกลัวจะถูกข้าทุบตี! ”
"ฮึ่ม! มดน้อยกล้าที่จะหยิ่งยโส! เมื่อเห็นราชาราชสีห์ ไม่คุกเข่าก็ช่างมันเถอะ ยังกล้ามาต่อต่อปากต่อคำกับราชาราชสีห์อีก! เจ้าเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วงั้นหรือ! "พยัคฆ์เขี้ยวดาบหน้าบากคํารามใส่โจวเฮ่าอย่างดุเดือด
"เจ้าหน้าบาก วันนี้เป็นวันตายของเจ้า!" โจวเฮ่าจ้องมองอย่างโกรธเคือง
พยัคฆ์เขี้ยวดาบหน้าบากตะลึงงัน และกล่าวกับราชสีห์ผู้เกรียงใจว่า "ดูนั่นสิ ข้าบอกเจ้าแล้วว่ามดน้อยตัวนี้บ้ามาก ท่านดูสิ เขาบ้าจนแม้แต่ท่านก็ไม่กลัว! ”
ราชสีห์เนตรอัคคีก้าวออกไปอีกก้าวหนึ่ง กรงเล็บขวาของเขาตกลงตรงหน้า โจวเฮ่า และตะโกนว่า "ชะตาขาดแล้วยังไม่รู้จักสำนึกตัวเอง! ”
"เจ้าไม่ต้องการกีบเท้าแล้วหรือ?" โจวเฮ่าเผยรอยยิ้มชั่วร้ายให้กับราชสีห์เนตรอัคคีที่ชั่วร้าย คำพูดของเขาราวกับว่าเป็นความจริงในตอนนี้ไม่ใช่เพียงคำถาม
"อะไรนะ?" ราชสีห์เนตรอัคคีตกตะลึง
ขณะที่มันกําลังสับสน โจวเฮ่า ก็เคลื่อนไหวเคียวยักษ์ไม่พูดพล่ามทําเพลงมันฟันไปที่เท้าขวาของราชสีห์เพลิงที่อยู่ตรงหน้าเขา!
กึก!
เสียงระเบิดดังกึกก้องเลือดร้อนพุ่งออกมาและสาดลงบนร่างของ โจวเฮ่า
ส่วนราชสีห์เนตรอัคคีเท้าขวาของเขาถูกฟัน แต่ตัดไม่ขาดเหลือเพียงกระดูกที่ยังอยู่
โจวเฮ่าใช้เคียวอีกครั้งและฟันไปที่แผลที่ขาของเขาที่เดิม
กร๊อบ!
เสียงกรอบแกรบดังขึ้นอีกครั้ง เท้าขวาของราชสีห์เพลิงถูกตัดออกอย่างสมบูรณ์!
ในเวลานี้ราชสีห์เนตรอัคคีเพิ่งมีปฏิกิริยาตอบสนอง มันเจ็บปวดจนคํารามออกมา มันเจ็บปวดมาก
"มดน้อย รนหาที่ตาย!" มันเบิกตากว้างด้วยความโกรธ!
ดวงตาที่ลุกโชนอยู่กลางหน้าผากของมันยิ่งพ่นไฟออกมา!