ตอนที่ 50 มีดบินพิฆาต
ในตอนแรกพวกเขามีความตั้งใจที่จะแยกย้ายกันหลบหนี ซึ่งเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม กัปตันเกาฟาง เฉียงโจ พี่น้องตระกูลเว่ย และจางเค่อ พวกเขาทุกคนเห็นมีดบินทั้งหกเล่ม ลอยวนอยู่รอบๆตัวของลู่ฟง พวกเขาแต่ละคนล้วนตกตะลึง แม้กระทั่ง เฉียวโจถึงกับกะพริบตาสองครั้งทันที เพื่อให้แน่ใจว่าเขาได้เห็นสิ่งนี้ มีดบิน ทั้ง หกเล่มนี้ ลอยอยู่แน่นอนโดยไม่ได้ยึดติดกับอะไร !
" พลังจิตวิญญาณ ! "
“ ผู้ควบคุมจิตวิญญาณ ! ” " ลู่ฟงเป็นผู้อ่านจิตวิญญาณงั้นเหรอ ? "
ความคิดเหล่านี้เกิดขึ้นในจิตใจของเกาฟางและคนอื่นๆ ใบหน้าทุกคนกลายเป็นสีแดงด้วยความตื่นเต้น
เกาฟาง ตะโกนออกมาว่า " ฟังและตามลู่ฟงไป ตามเขาไป ! "
" ก๊าซซซ ~ ~ ~ " ฝูงสัตว์อสูรร้องคำราม พวกมันวิ่งไล่ตามพวกเขามาอย่างไม่ลดละ ทำให้พื้นคอนกรีตแตกกระจาย จนเกิดเสียงดังก้องทำให้อาคารที่ถูกทำลายอยู่ข้างๆพังลงมา ดังสำนวนที่ว่า หมื่นม้าควบทะยาน อย่างไรก็ตามสัตว์อสูรเหล่านี้ทุกตัวต่างมีพลังมาก และแข็งแกร่งกว่าม้านับร้อยเท่า พวกมันเพียงพันตัว
ก็สามารถสร้างแรงสั่นสะเทือนได้มากกว่า หมื่นม้าควบทะยานแล้ว
" ไปทางซ้าย ! " ลู่ฟงตะโกน
สมาชิกคนอื่นๆของทีมค้อนเพลิงเลี้ยวตามที่ลู่ฟงบอกทันที เฉียงโจวิ่งตามมา เขายังคงแบกจางเค่อที่เริ่มจะเสียเลือดมากเกินไป
“ ก๊าซซซซ ~ ~”
กลิ่นสาปของเหล่าสัตว์อสูรค่อยๆเลือนหายไป เนื่องจากพวกเขาวิ่งไปทางด้านซ้ายแทนการวิ่งหนีเป็นเส้นตรง ลู่ฟงและกลุ่มของเขาวิ่งไปเจอสัตว์อสูรอีกฝูงทันที กลิ่นเหม็นของพวกมันแทบจะติดอยู่ในจมูกของพวกเขา ในเวลานี้ ลู่ฟงกัดฟันและด้วยสายตาที่เฉียบคม มีดบินทั้งหกเล่มพุ่งออกไปในรัศมี 10 เมตรทันที !
หวือ ! หวือ ! หวือ !
มีดทั้งหกเล่มพุ่งออกไปทันที ทำให้เกิดเป็นภาพลวงตา " ฉึก ! " มีดบินแทงทะลุผ่านหัวของสิงโตตัวหนึ่งที่กำลังจะกระโดดใส่พวกเขา จากนั้นมีดทั้งหกเล่มก็สลับกันแทงทะลุผ่านร่างสัตว์อสูรจำนวนมาก
น้ำไขสันหลัง,เลือดรวมทั้งมันสมอง ของสัตว์อสูรบางตัว กระเด็นออกมาพร้อมกับมีดบิน มีดที่ขว้างปาภายใต้การควบคุมของพลังทางจิตมันยังคงพุ่งผ่านหัวกะโหลกของสัตว์อสูรมากขึ้นด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์ !
มีดบินทั้งหกเล่ม !
ในชั่วพริบตา สัตว์อสูรมากกว่า 30 ตัวที่เข้ามาใกล้พวกเขาที่สุดต่างก็ถูกฆ่าตาย !
“ โฮกกกก ~ ~ ”
" ก๊าซซซ ~ ~ " ภายใต้เสียงร้องคำราม ของสัตว์อสูรที่ตายไป 30 กว่าตัว
สัตว์อสูรที่ทีมค้อนเพลิงทั้งหมดพบเจอ พวกมันก็ค่อยๆลดลง ในขณะที่พวกเขาวิ่งห่างออกไป เมื่อพวกมันล้มลง พวกเขาก็วิ่งขึ้นไปบนหลังคาสูงจากพื้นดินประมาณสิบเมตร หลังจากที่ทีมค้อนเพลิงกำลังวิ่งหนีผ่านไป ก็มีซากศพของสัตว์อสูรทับถมเป็นจำนวนมาก
เกาฟาง, เฉียงโจ,พี่น้องตระกูลเว่ยและแม้แต่จางเค่อ พวกเขาต่างก็ตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
แม้พวกเขาจะรู้ว่า ผู้อ่านจิตวิญญาณมีความแข็งแกร่ง แต่ นี่เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเกินไป !
มีดบินทั้งหกเล่มเป็นเหมือนภาพลวงตา มันพุ่งไปมาทีละเล่ม มีดบินแต่ละเล่มแทงผ่านหัวกะโหลกของสัตว์อสูรที่เข้ามาใกล้พวกเขาในรัศมี 20 เมตร ช่างเป็นการควบคุมที่แม่นยำ และทรงพลังมาก !
" ฉันใช้พลังทางจิตวิญญาณของฉันรวดเร็วเกินไป " ลู่ฟงรู้สึกตกใจมาก ทุกครั้งที่มีดบินแทงผ่านหัวของสัตว์อสูรเขาได้ใช้พลังงานไปไม่น้อย กะโหลกของเหล่าสัตว์อสูร แข็งแกร่งกว่าหินทั่วไป แต่ตอนนี้เขาฆ่าสัตว์อสูรไปประมาณ 50 ตัว ในช่วงลมหายใจหนึ่งครั้งเขาใช้พลังทางจิตไปเป็นจำนวนมาก
เฉียงโจที่วิ่งตามอยู่เบื้องหลังลู่ฟง โห่ร้องจากความไม่เชื่อ " โอ้ ผู้อ่านจิตวิญญาณคนนี้ช่างเหลือเชื่อเกินไปแล้ว แม้ว่าจะมีสัตว์อสูรอยู่เป็นพันๆตัว เขาก็อาจฆ่าพวกมันได้ทั้งหมดก็ได้ ! "
“ หยุดพูด ในสถานการณ์แบบนี้ยิ่งสัตว์อสูรมากขึ้น ก็จะยิ่งดึงดูดความสนใจจากสัตว์อสูรที่อยู่รอบๆ
ถึงตอนนั้นอาจจะมีสัตว์อสูรมากกว่าหมื่นตัว และอาจมีสัตว์อสูรมากถึงห้าหมื่นตัวในเมืองนี้ ที่จะเข้ามาหาพวกเรา ”
“ คุณคิดว่าผู้อ่านจิตวิญญาณจะฆ่าพวกมันได้มากแค่ไหน ? คุณคิดว่าผู้อ่านจิตวิญญาณไม่จำเป็นต้องใช้พลังงานจิตวิญญาณในการฆ่าสัตว์อสูรอย่างนั้นเหรอ " เกาฟางหัวเราะเบาๆ
ทีมค้อนเพลิงยังมีอารมณ์ที่จะสนทนา ในขณะที่ถูกไล่ตามโดยสัตว์อสูรจำนวนมาก
ใครจะสามารถจินตนาการได้ว่า เกาฟาง,เฉียงโจและคนอื่นๆ จะไม่ได้รับแรงกดดันมากนัก
เนื่องจากสัตว์อสูรที่เข้ามาในระยะจะถูกฆ่าตายโดยมีดบินที่เหมือนกับกำลังเต้นรำนี้อยู่
" ข้ามกำแพงนั่นไป " ลู่ฟงสั่ง
ทีมค้อนเพลิงวิ่งไปถึงกำแพงด้านหน้า และทุกคนก็กระโดดข้ามทีละคน แม้ว่าจะมีสัตว์อสูรเพียงไม่กี่ตัวที่ตาย แต่ก็ยังมีสัตว์อสูรที่กำลังโกรธแค้นอีกเป็นจำนวนมาก พวกมันไม่กลัวตาย อย่างไรก็ตามสัตว์อสูรที่เข้ามาในระยะมีดของลู่ฟง พวกมันจะถูกมีดแทงทะลุหัวของพวกมันทันที !
แม้ว่าระดับการออกกำลังกายของร่างกายลู่ฟงในปัจจุบัน แทบไม่ถึงเส้นแบ่งระดับของ ' นักรบขั้นสูง '
แต่เนื่องจากพลังจิตวิญญาณจะยกระดับความสามารถของคุณขึ้นสองระดับ ในขณะนี้เขาแทบจะไปถึงระดับขุนพลขั้นกลางด้วยพลังทางจิตวิญญาณของเขา ผู้อ่านจิตวิญญาณเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดในหมู่นักสู้ พวกเขาสามารถทำลายการดำรงอยู่ในระดับเดียวกันได้อย่างง่ายดายและสมบูรณ์ !
ด้วยการใช้พลังจิตของเขา ลู่ฟงสามารถแทงสัตว์อสูร ให้ตายได้โดยใช้มีดบินจากระยะไกล !
อย่างไรก็ตามสำหรับมีดที่เขาสามารถใช้ได้ ในระดับพลังงานสูงสุดในปัจจุบันของลู่ฟง เขาสามารถควบคุมมีดขว้างปาได้ สองเล่ม ! แต่เนื่องจากจำนวนของมีดขว้างปาเพิ่มขึ้น แต่ละเล่มจึงมีพลังงานไม่มาก
และเขาสามารถใช้มีดขว้างปาได้มากกว่าหนึ่งร้อยเล่ม อย่างไรก็ตามมันไม่เพียงแต่จะไม่มีพลัง
และไม่สามารถรับประกันความแม่นยำได้อีกด้วย
มีดหกเล่ม ลู่ฟงสามารถรับประกันได้ว่าแต่ละเล่มสามารถจัดการกับ ' ผู้บัญชาการระดับต่ำ ' และเขาสามารถรับประกันถึงความแม่นยำได้อีกด้วย
มีดสองเล่ม ลู่ฟงสามารถรับประกันได้ว่า เมื่อใช้พลังสูงสุดพวกมันสามารถจัดการกับ
' ผู้บัญชาการระดับกลาง ' ได้
" ก๊าซซ ~ ~ " เหล่าสัตว์อสูรที่กำลังคลุ้มคลั่ง พยายามทุบทำลายกำแพง
ตึง ! ตึง !
สัตว์อสูรที่อยู่ใกล้กับทีมค้อนเพลิง ถูกฆ่าตายทั้งหมด เลือดและมันสมองรวมทั้งซากศพของพวกมันทำให้เกิดความวุ่นวายในฝูงสัตว์อสูรที่ตามมาเบื้องหลังพวกเขา ทีมค้อนเพลิงสามารถหลอกล่อสัตว์อสูรให้ไปในทิศทางอื่น ในขณะที่พวกเขาหลบเข้าไปในซอยและเริ่มไกลออกไป
......
ตอนนี้ทีมเขี้ยวเสือได้วิ่งออกไปไกลแล้ว ด้วยทีมค้อนเพลิงที่ช่วยดึงดูดสัตว์อสูรเกือบทุกชนิด ทำให้แทบจะไม่มีสัตว์อสูรตัวไหนอยู่ในบริเวณใกล้เคียง ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงสามารถข้ามไปได้ไกลโดยไม่เกิดปัญหามากนัก ขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในพื้นที่ใหม่ที่มีสัตว์อสูรจำนวนมาก ทีมเขี้ยวเสือก็เริ่มเคลื่อนที่ช้าลง
และระมัดระวังตัวมากขึ้น
" เกิดอะไรขึ้น พวกเขายังไม่มีใครตายสักคนอีกเหรอ ? " กัปตันทีมเขี้ยวเสือถาม ขณะที่เขารู้สึกขุ่นเคือง
" กัปตัน ผมยิงไปที่กัปตันของค้อนเพลิงเกาฟางแล้ว แต่ เกาฟางเขากำลังชำแหละศพ และร่างกายของเขาขยับไปมา ด้วยเหตุนี้กระสุนจึงพลาดไป ทำให้สมาชิกอีกคนได้รับบาดเจ็บแทน และแขนของสมาชิกคนนั้นขาดกระเด็นในทันที แต่ผมไม่แน่ใจว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว " สมาชิกชื่อเสี่ยวกล่าว
" นั่นเพราะเกาฟางโชคดี "
จางเอ่อหลู่ขุ่นเคืองขณะที่เขามองไปที่คนอื่นๆ " ตงฉี่ ฉันขอให้นายฆ่าลู่ฟง แต่ทำไมมันถึงยังไม่ตาย ? "
ด้วยระยะทางและความเร็วของกระสุนปืน เพียงคนที่ใช้ปืนไรเฟิลกับอุปกรณ์เลเซอร์ล๊อคเป้าของพวกเขา
ก็จะสามารถยิงเข้าเป้าได้ในทันที
" คือว่า ลู่ฟง ... " สมาชิกชื่อ ตงฉี่ ลังเลและพูดว่า " เขายังโชคดี ขณะที่ผมยิงเขาก็คงยังรู้สึกหวาดกลัวเกี่ยวกับสัตว์อสูรที่เพิ่งต่อสู้ และเขาแกว่งใบมีดของเขามาถูกกระสุนเจาะเกราะที่ผมยิงไปพอดี "
ตงฉี่ บอกได้แค่นี้เท่านั้น เพราะเขาไม่คิดว่าความเร็วของปฏิกิริยาโต้ตอบของลู่ฟงจะเร็วพอที่จะตัดผ่านกระสุนเจาะเกราะของเขาได้
ซึ่งมีคำอธิบายเพียงอย่างเดียว นั่นคือโชค !
เนื่องจากคุณจำเป็นต้องมีระบบประสาทสัมผัสที่เหนือชั้น และสายตาเฉียบคมมากๆ คุณจึงจะสามารถตัดกระสุนเจาะเกราะได้
" ไอ้เวรลู่ฟงเอ๊ย นับว่าแกยังมีโชคอยู่บ้าง " จางเอ่อหลู่ไม่สามารถทำอะไรได้ เขาทำได้เพียงแค่ด่าทอเท่านั้น
" แต่ไม่ต้องห่วงไป " " ตงฉี่ได้ยิงกระสุนเข้าใส่ฝูงสัตว์อสูรที่อยู่รอบๆ พวกเขาอีก 4 นัด และมนุษย์เพียงกลุ่มเดียวที่พวกมันมองเห็นคือสมาชิกของ ' ทีมค้อนเพลิง ' มีสัตว์อสูรกว่าพันตัวที่รายล้อมพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นใครในทีมค้อนเพลิง พวกเขาล้วนต้องตายอย่างแน่นอน ! "
“ไม่ ! ”
กัปตันทีมเขี้ยวเสือส่ายหัว " ไม่เป็นไร ถ้าทีมค้อนเพลิงแยกกันหลบหนี อาจจะมีหนึ่งหรือสองคนที่สามารถอยู่รอดได้ " ในขณะที่เขากล่าวจบ ทีมเขี้ยวเสือต่างก็ยิ้มให้กัน " แน่นอนว่าหนึ่งหรือสองคนที่เหลือ ย่อมไม่เป็นภัยคุกคามต่อทีมเขี้ยวเสือของเราอย่างแน่นอน "
" กัปตัน บางทีพวกเขาอาจบังเอิญพบกับนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ ที่สามารถช่วยพวกเขาได้ " สมาชิกวัยกลางคน กล่าว
" ในเมืองนี้ และในช่วงเวลาหลบหนีสั้นๆ ถ้าพวกเขาสามารถพบเจอกับนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ได้นั้น โอกาสนี้น้อยยิ่งกว่าการจับสลากได้ซะอีก " กัปตันทีมเขี้ยวเสือยิ้ม ในขณะที่เขาหัวเราะ " เอาล่ะไปกันเถอะ เหยื่อของเรายังคงเคลื่อนที่อยู่ ดังนั้นเราจึงต้องรีบเดินทางไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ "
" ตกลง "
ทีมเขี้ยวเสือ ก้าวไปข้างหน้า
......
ลู่ฟงและคนอื่นๆ ต่างก็รีบวิ่งไปที่ชั้นดาดฟ้าของอพาร์ทเม้นท์ที่อยู่อาศัยซึ่งมีความสูงหกชั้น
" ตึง ! " ประตูที่เชื่อมกับบันไดทางขึ้นถูกปิดผนึกอย่างแน่นหนา
เฉียงโจกล่าวว่า " น้องจาง นอนลงก่อน "
" รับยานี่ไป " เกาฟางรีบส่งยาให้ทันที
ด้วยการบาดเจ็บของจางเค่อ เขาอาจตายได้ตลอดเวลาเพราะการสูญเสียเลือด โชคดีที่พวกเขาสามารถห้ามเลือดได้ก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตามการได้รับบาดเจ็บดังกล่าวจะต้องมีการรักษาขั้นพื้นฐานก่อนตั้งแต่แรก แต่เนื่องจากถิ่นทุรกันดารระดับเมือง # 0201 แห่งนี้อยู่ห่างจากฐานทหารถ้าเดินทางไปก็ประมาณอีกสามวัน
หากต้องวิ่งบนถนนเป็นเวลาสามวัน ? ด้วยสภาพปัจจุบันของจางเค่อ ไม่มีทางที่เขาจะสามารถรอดไปได้อย่างแน่นอน
" จางเค่อ ตั้งสติเอาไว้ กินยานี่แล้วพยายามตั้งสติเอาไว้ตลอดเวลา " เฉียงโจหยิบยาและป้อนเข้าปากจางเค่อทันที
" เว่ยไต๋ คุณช่วยดูบาดแผลของจางเค่อเอาไว้ด้วย " กัปตันเกาฟางสั่ง
ในขณะที่ทีมค้อนเพลิงยังคงปฐมพยาบาลให้จางเค่อ ใบหน้าของเขาที่เคยซีดเซียวเริ่มดีขึ้นมาบ้างเล็กน้อย เมื่อการรักษาเสร็จสิ้นสมาชิกของทีมค้อนเพลิงก็เริ่มผ่อนคลายขึ้น
" ฟู่ " ลู่ฟง แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในขณะที่เขามองไปที่พี่น้องตระกูลเว่ย ที่กำลังดูแลจางเค่อ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเขามองเห็นแขนขวาของจางเค่อที่ขาดออกไป เขารู้สึกผิดต่อจางเค่อเป็นอย่างมาก
" พี่จางจะไม่สามารถใช้หอกได้อีกต่อไปในอนาคต และอาชีพของเขาในฐานะนักสู้ก็จบลงแล้ว ! "
ลู่ฟง รู้สึกว่ามีโอกาส 80-90% ที่ทีมเขี้ยวเสือทำแบบนี้เพราะเขา
ขณะเขามองไปที่พี่จาง เขาก็รู้สึกผิดมาก
" ทีมเขี้ยวเสือ ! จางเอ่อหลู่ ! " หัวใจของลู่ฟงเต็มไปด้วยความโกรธ " ฉันลู่ฟง ขอสาบานว่าฉันจะเฝ้าดู
และจะทำให้แกรู้ถึงรสชาติของการถูกทำลายเอง !!! "
" ไอ้สวะทีมเขี้ยวเสือเหล่านี้ต้องการจะทำลายทีมค้อนเพลิงของเราทั้งหมด " เฉียงโจไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากสาปแช่ง
" ไอ้พวกเวรเขี้ยวเสือ พวกเราต้องแก้แค้นแน่ ! " เว่ยไต๋ยังอดที่จะด่าทอไม่ได้
" คนเลวๆเหล่านี้ ฉันเกาฟาง จะทำให้พวกมันเสียใจเอง " เกาฟางกล่าวขณะที่เขากำหมัด และมองไปที่ลู่ฟง " ลู่ฟง ขอบคุณมาก ที่อยู่กับเราในเวลานี้ มันทำให้เราสามารถ โอ้ใช่ ลู่ฟง ทำไมนายถึงเคลื่อนย้ายวัตถุได้โดยไม่ต้องแตะต้องพวกมันกันล่ะ ? "
ทันใดนั้นสมาชิกทุกคนในทีมค้อนเพลิงรวมไปถึงจางเค่อที่บาดเจ็บอย่างรุนแรงที่นอนอยู่บนพื้นก็มองไปที่ ลู่ฟงเหมือนกัน