ตอนที่ 43 การเติบโตที่น่ามหัศจรรย์
ฉัวะ ! ฉัวะ !
มีหยดเลือดไหลไปตามผิวหนังที่หนาบริเวณคอ และหยดลงบนทางหลวงที่เต็มไปด้วยฝุ่น หมูป่าโฮเนอร์
มีลักษณะที่บ้าคลั่ง และมันเริ่มร้องคำรามอย่างโกรธแค้น จากนั้นมันก็รีบพุ่งตรงไปที่ลู่ฟงอีกครั้ง
มันเพิ่มความเร็ว พร้อมกับเขาที่แหลมคมและแส้หาง มันใช้การโจมตีทั้ง 3 รูปแบบอย่างไม่ลดละ
" หลังจากที่มันได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะ ความคล่องตัวในการหมุนศีรษะของมันจึงลดลงอย่างเห็นได้ชัด "
ลู่ฟงหลบหลีกการโจมตีทั้งสามได้อย่างง่ายดาย ในการต่อสู้ระหว่างเขาและสัตว์อสรู ระดับ H ทั้ง 7 ตัว พร้อมกัน ในช่วงที่เขาฝึกตัวเอง เขารู้สึกว่าความแข็งแกร่งของสัตว์อสูร ทั้ง 7 ตัวรวมกัน อาจจะต่ำกว่า
หมูป่าโฮเนอร์ ที่อยู่ในระดับ F ไม่มากนัก
หวือ เฟี่ยววว !
ลู่ฟงไม่ถอย แต่โยกหลบแส้หางของหมูป่าโฮเนอร์ที่โจมตีมาด้วยระยะห่างเพียงสามเซนติเมตร
แต่ระยะห่างเพียงเท่านี้ เป็นเหมือนกำแพงที่คอยกั้นไม่ให้มันสามารถทำอันตราย ลู่ฟงได้
" โจมตี ! "
ใบมีดปลิดวิญญาณในมือของลู่ฟง ตวัดลง ! มันทำให้เกิดเสียงตัดอากาศที่ดัง และหมูป่าโฮเนอร์
ที่กำลังบ้าคลั่งอยู่นั้นมันพยายามใช้กีบเท้าทั้งสี่ข้างเพื่อที่จะเบี่ยงตัวเองออกจากวิถีของมีดที่โจมตีมา
แต่มีดของลู่ฟงเร็วเกินไป หลังจากมันได้ยินเสียงแหวกอากาศ คมมีดก็เฉือนเข้ากับเนื้อบริเวณคอของมันแล้ว
ฉัวะ --
การฟันอีกครั้งเข้าที่ลำคอของมัน แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ในตำแหน่งเดียวกับที่เคยโจมตีไปก่อนหน้านี้
แต่ก็สามารถเฉือนเข้าไปลึกถึง 8 เซนติเมตร !
" อื่ม อาการบาดเจ็บครั้งสุดท้าย กล้ามเนื้อคอของมันไม่สามารถป้องกันได้ดีเหมือนเดิม ครั้งต่อไปที่ฉันโจมตี การป้องกันคอของมันก็จะอ่อนแอลงอีก " เมื่อลู่ฟงตวัดมีดลงไปที่คอของมัน เขาก็รีบถอยกลับอย่างง่ายดายและหลีกเลี่ยงการโจมตีโตกลับของหมูป่าโฮเนอร์ที่กำลังคลุ้มคลั่ง หลังจากนั้นลู่ฟงก็ฟันลงไปอีกครั้ง !
[ ก๊าซซ ~ ~ ก๊าซซ ~ ~ ] หมูป่าโฮเนอร์ คำรามอย่างโกรธแค้น
" ครั้งสุดท้ายแล้ว ! "
ลู่ฟง ขยับหลอกสามครั้งซ้อน ทำให้เกิดภาพลวงตา เพื่อหลบการโจมตีของหมูป่า โฮเนอร์ จากนั้นเขาตวัดมีดเข้าบริเวณลำคอของหมูป่า โฮเนอร์อย่างแม่นยำ “ ฉัวะ- ”
ในตอนแรกมันค่อนข้างยากที่จะเฉือนเข้าไปในลำคอที่เหนียวของหมูป่าโฮเนอร์ได้ แต่หลังจากตัดเป็นแผลลึก 12 ซม. ความต้านทานของมันก็ลดลงอย่างรวดเร็ว และหลังจากใบมีดของลู่ฟง ตัดเข้าไปลึกถึงสองในสามของลำคอ เขาก็ดึงมีดออกและถอยกลับอย่างรวดเร็ว !
เลือดพุ่งออกมาจากบาดแผลเหมือนน้ำพุขนาดยักษ์ ! [ กี่ซซ ~ ~ ~ ] เสียงร้องครั้งสุดท้าย ก่อนที่มันจะส่ายไปมาและร่างกายสั่นสะท้าน จากนั้นมันก็พุ่งเข้าชนกับราวกั้นถนนที่ด้านข้างของทางหลวงและล้มลง
เสียงของมันอ่อนลงและมันก็หยุดลง
ลู่ฟง ยืนอยู่ข้างราวทางหลวงที่หักและมองไปที่ศพของหมูป่า ศีรษะมันตกลง เลือดหยุดไหลอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเลือดทั้งหมดเกือบจะไหลออกมาหมดแล้ว
" มันตายแล้ว ! " ลู่ฟง กระโดดลงและใช้มีดของเขาตัดเขาของมันทันที
ส่วนที่สำคัญที่สุดในร่างกายของหมูป่าโฮเนอร์ มีเพียงเขาหนึ่งอันนี้เท่านั้น !
......
สมาชิกทั้งห้าคนของกลุ่มค้อนเพลิงไม่สามารถพูดอะไรได้ ในช่วงที่พวกเขาเฝ้าดูจากระยะที่ห่างไกล
“ มันแปลก ”
“ เขาฆ่าสัตว์อสูรได้ ! ”
คำสองคำนี้มาจากปากของพี่น้องตระกูลเว่ย
" เขาเป็นยังไงบ้าง ฉันบอกแล้วว่าเขามีความสามารถ " เฉียงโจรีบพูดโอ้อวดทันที อันที่จริง พวกเขาทั้งห้าคน ล้วนประหลาดใจ พวกเขาไม่เคยเห็นความสามารถของลู่ฟงมาก่อน และในตอนนี้ พวกเขาก็ทั้งตกใจ และตกตะลึง
" น่าทึ่งจริงๆ " จางเค่อไม่สามารถพูดอะไรมากไปกว่านี้ได้
กัปตันเกาฟาง จ้องไปที่ลู่ฟง ในขณะที่เขาตัดเขาของหมูป่าโฮเนอร์ เขากล่าวว่า " เทคนิคของลู่ฟงคืออะไร ? หมูป่าโฮเนอร์โจมตีเขาด้วยความเร็ว แต่เขาก็สามารถหลบหลีกได้อย่างต่อเนื่อง การเคลื่อนไหวของเขาดูราบเรียบเหมือนสายน้ำที่ไหล ! ถ้าเขาสามารถใช้เทคนิคนี้ได้เป็นร้อยเป็นพันครั้ง งั้นเขาคงจะอยู่ในระดับหลิวเว่ย ! "
" เขาอายุเพียง 18 ปี ถ้าเขามีความสามารถอยู่ในระดับ หลิวเว่ยล่ะก็ เขาคงจะถูกส่งไปที่สำนักงานใหญ่ของโลกโดโจ เพื่อไปรับการฝึกพิเศษแล้วล่ะ " พี่ชายคนโตของตระกูลเว่ยกล่าว
ระดับหลิวเว่ย เป็นการหลบหลีกที่สมบูรณ์แบบโดยใช้พลังงานที่น้อยที่สุดในการเคลื่อนที่หลบหลีกได้อย่างมีประสิทธิภาพ ! ชนิดของการหลบนี้ เป็นเรื่องยากมาก และนักรบทั่วไปอาจจะสามารถใช้ออกได้เพียงครั้ง หรือสองครั้งเท่านั้น อย่างไรก็ตามถ้าคุณทำได้ 100 ครั้งหรือ 1,000ครั้ง นั่นหมายความว่าคุณมีความสามารถในระดับหลิวเว่ยจริงๆ !
" เราได้รับอัญมณีเข้าให้แล้ว ! " เกาฟางยิ้มออกมา
น้องชายตระกูลเว่ย เว่ยฉิน ก็พยักหน้าด้วยความประหลาดใจ " อื่ม หลังจากฝึกฝนเขาอีกหน่อย
ทีมค้อนเพลิงของเราก็จะมีสมาชิกคนที่มีความสามารถเพิ่มอีกคน "
" ผมและเว่ยฉินจะสอนเขาเอง " เว่ยไต๋กล่าว
เฉียงโจและจางเค่อหัวเราะชอบใจ ในฐานะที่เป็นนักสู้เคยผ่านศึก ที่ได้เดินบนเส้นขอบของชีวิตและความตายมานับครั้งไม่ถ้วน ครั้งนี้เป็นเรื่องที่ดีสำหรับพวกเขา อัจฉริยะบางคนมีระดับการออกกำลังกายที่น่าตื่นตาตื่นใจ แต่เมื่อพวกเขาต้องสู้กับสัตว์อสูรจริงๆ พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะใช้พลังออกมาได้ถึงหนึ่งส่วน ด้วยเหตุนี้เฉียงโจและจางเค่อ มักจะดูถูกอัจฉริยะเหล่านี้
มืออาชีพที่แท้จริงต้องผ่านการต่อสู้ที่อันตรายนับครั้งไม่ถ้วนเท่านั้น !
และลู่ฟงก็สามารถแสดงทักษะดังกล่าวได้ในการต่อสู้ครั้งแรกของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นนักสู้ที่ทรงพลัง
" กัปตัน " ลู่ฟงวิ่งมาถึง " เขานี้... "
" นายฆ่ามันได้ ดังนั้นแน่นอนว่าเขานี้เป็นของนาย " เกาฟางกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ลู่ฟงพยักหน้าและยอมรับมัน ไม่มีชิ้นส่วนของสัตว์อสูรระดับนักรบที่มีค่ามากนัก เพราะสัตว์อสูรระดับทหารทั้งหมดสามารถถูกสังหารได้ด้วยอาวุธปืนกล แม้แต่นักสู้ที่เพิ่งเริ่มใช้ปืนกลและมีเทคนิคการยิงที่ดีก็สามารถฆ่าสัตว์อสูรระดับทหารได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นชิ้นส่วนของสัตว์อสูรระดับต่ำจึงไม่ค่อยมีราคา !
" ถ้านายขายเขานี้ให้กับโดโจไฟท์ นายอาจจะได้เงินสามพันเหรียญและมีคะแนนสะสมบางส่วน
แต่ถ้านายขายมันให้กับพันธมิตรใต้ดิน นายอาจได้ถึงหมื่นห้าพันเหรียญ " เฉียงโจกล่าวแนะนำ
เฉพาะชิ้นส่วนของร่างกาย ที่มีค่าเป็นเงินเท่านั้น
และช่วงส่วนที่สำคัญของ " สัตว์อสูรระดับผู้บังคับบัญชา " เท่านั้นถึงจะมีมูลค่าสูงมาก !
พี่น้องตระกูลเว่ยกล่าวว่า “ ลู่ฟง เกี่ยวกับการต่อสู้ของนายที่เพิ่งผ่านไปถือว่าใช้ได้ ”
" พี่ไต๋ ? " ลู่ฟงมองไปทางเขา " โปรดแนะนำผมด้วย พี่ไต๋ "
" ความรู้พื้นฐานของนายดีมาก แต่ประสิทธิภาพของนายต่ำเกินไป " เว่ยไต๋กล่าวอย่างเย็นชา
" รออีกเดี๋ยว และดูว่าฉันจะฆ่าสัตว์อสูรระดับ F ได้ยังไง ”
......
สิ่งที่ลู่ฟงฆ่าคือสัตว์อสูรที่อยู่ใกล้ระดับ F หลังจากที่พวกเขาออกเดินทางพวกเขาก็ได้พบกับ ฝูงแมวดาว ด้วยลวดลายพรางตาบนตัวของมัน ทำให้มันมีความว่องไว คล่องตัว และดุร้ายกว่า หมูป่าโฮเนอร์
" จับตาดูฉันเอาไว้ " เว่ยไต๋ พูดอย่างเย็นชา
หวือ !
ด้วยโล่ในมือซ้ายของเขาและดาบในมือขวาของเขา เขาวิ่งตรงเข้าหาแมวดาวเป็นเส้นตรง !
" พี่ไต๋ อยู่ในระดับ นักสู้ขั้นสูง ดังนั้นระดับการออกกำลังกายของร่างกายจึงใกล้เคียงกับสัตว์อสูร ระดับ F " ลู่ฟง เฝ้าดูอย่างตั้งใจ เขาเพียง แต่สังเกตว่า เว่ยไต๋ ไม่ได้พยายามที่จะหลบหลีกอะไรเลย และเขาเพิ่งจะชนเข้ากับแมวดาวอย่างจัง ๆ จริง ๆ แล้วตอนนี้ เจ้าแมวดาวกำลังทำผิดพลาดเพราะการโจมตีของเว่ยไต๋ ...
ร่างกายของเว่ยไต๋ วิ่งตรงไปด้านข้าง และโล่ของเขากระแทกเข้ากับมุมเปลือกตาของแมวดาว
การกระแทกที่มุมนี้ทำให้แมวดาวเสียสมดุล มันซวนเซไปด้านข้างทันที
“ ฉัวะ ! ! ”
ประกายแสงที่ดูเย็นยะเยือก ทำมุมกับโล่ มันกระพริบแล้วผ่านพ้นลำคอของแมวดาวในทันที
เนื่องจากตัวของมันถูกเคาะ จึงทำให้เสียสมดุล ไม่นานหลังจากนั้นเลือดก็ไหลออกมาเหมือนน้ำพุ
และเว่ยไต๋ก็ถอยกลับมาอย่างรวดเร็ว เขามองอย่างเย็นชาไปที่สัตว์อสูร ขณะที่มันกำลังดิ้นทุรนทุราย
ค่อยๆล้มลงและหมดลมหายใจ
เว่ยไต๋ ตัดหาง กะโหลกศีรษะและเอาเส้นเอ็นโปร่งใส เขาเก็บมันไว้ในกระเป๋าและเดินกลับไปเข้าทีมทันที
" นายเห็นไหม ? เทคนิคของฉันไม่ดีไปกว่านายเลย และพลังของฉันก็ไม่น้อยไปกว่านาย
ยังไงก็ตามฉันสามารถที่จะฆ่ามันได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว " เว่ยไต๋มองไปที่ลู่ฟง
ลู่ฟง ยืนนิ่งและคิดทบทวน
การต่อสู้ครั้งนี้เสร็จสิ้นในทันที แต่สำหรับการต่อสู้ของเขา เขาต้องหลบการโจมตีจำนวนมาก และโจมตีไปที่คอของหมูป่าซ้ำแล้วซ้ำอีก มันใช้เวลาไปไม่น้อย กว่าที่เขาจะฆ่ามันได้ และหมูป่าตัวนั้น อ่อนแอกว่าสัตว์อสูรตัวนี้
" คิดให้รอบคอบ " เว่ยไต๋ ไม่ได้อธิบายอะไร และเขาปล่อยให้ลู่ฟง คิดถึงเรื่องนี้
ลู่ฟง ตกใจมาก
ความเร็วของเว่ยไต๋ และเทคนิคของเขาไม่ได้มีอะไรพิเศษเกินไปกว่านักสู้ทั่วไป และเขายังทำให้เกิดผลลัพธ์ที่น่าอัศจรรย์แบบนี้อีกด้วย !
“ วิธีที่ดีที่สุดในการฆ่าสัตว์อสูร คือโจมตีไปที่จุดที่อ่อนแอ ! ” น้องชายของเว่ยไต๋ เว่ยฉินกล่าวว่า
" โดยปกติแล้ว สำหรับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม จุดที่อ่อนแอคือดวงตา ลำคอและปากของพวกมัน
หรือโจมตีหนึ่งขั้นตอนด้านล่างที่ช่วงท้องอ่อนของพวกมัน หนึ่งขั้นตอนด้านล่างนี้จะเปิดทางให้นายเฉือนลำคอของมันได้ ! "
ลู่ฟงพยักหน้า เขารู้เรื่องนี้ แต่สัตว์อสูรเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว ดังนั้นการแทงตาของพวกมันจึงเป็นเรื่องยาก ! และสำหรับหมูป่าโฮเนอร์ ที่มีเขาและหางซึ่งมันมักจะก้มหัวลงตลอดเวลา การกระแทกที่ลำคอเป็นเรื่องยากเช่นกัน แม้แต่ช่องท้องก็ยากที่จะโจมตี ดังนั้นการโจมตีคอเป็นวิธีที่ง่ายที่สุด
" นายจะไม่มีโอกาสได้โจมตีจุดอ่อนของสัตว์อสูร เพราะสัตว์อสูรไม่ได้โง่ พวกมันจะปกป้องจุดอ่อนของตัวเองอย่างดีที่สุด "
" แต่ถ้าไม่มีโอกาสใดๆ นายก็สามารถสร้างโอกาสเองได้ ! "
" ตัวอย่างเช่น พี่ชายของฉันชนเข้ากับตาของแมวดาวด้วยมุมของโล่ จึงทำให้มันสูญเสียความสมดุลของมัน ในขณะนั้น ก็ทำให้มันเผยลำคอให้เห็นเป็นเวลาสองวินาที และใช้ดาบของเขาเพื่อตัดมันจากด้านล่างของโล่ของเขา และแทงเข้าไปในลำคอซึ่งฆ่าแมวดาวในทันที " เว่ยฉินกล่าว " นี่คือการโจมตีครั้งสุดท้ายที่พี่ชายของฉันทำ และมันก็มาจากด้านล่างของโล่ของเขา ดังนั้นสัตว์อสูรจึงไม่สามารถป้องกันได้เลย ! "
ลู่ฟงพยักหน้า
" จำเอาไว้ จงเรียนรู้วิธีการใช้จุดแข็งของนาย " เว่ยฉินกล่าวต่อว่า " นายต้องใช้มันได้อย่างมีประสิทธิภาพและหมดจด ! เทคนิคของนายถือว่าดี แต่นายไม่จำเป็นต้องใช้เทคนิคของนายในการฆ่าสัตว์อสูรทุกครั้ง เพื่อเคลื่อนที่อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดในการฆ่าสัตว์อสูร "
" เข้าใจแล้วครับ " ลู่ฟงพยักหน้า
เว่ยฉินค่อยๆยิ้ม ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่หาได้ยาก
" ไปเถอะ " เกาฟางหัวเราะพร้อมกับโบกมือ
......
ทีมค้อนเพลิงต้องการให้ลู่ฟง กลายมาเป็นสมาชิกที่มีความสามารถในอนาคต ดังนั้นพวกเขาจึงได้ฝึกฝนเขาอย่างจริงจัง บนท้องถนน เว่ยฉินและเว่ยไต๋ ได้หันมาต่อสู้กับสัตว์อสูรที่ปรากฏตัว และบางครั้งก็ให้ลู่ฟง ไปจัดการร่วมกับพวกเขาด้วย พวกเขาสอนเขาด้วยคำพูด และเทคนิค ทำให้ลู่ฟงได้รับประสบการณ์ที่แท้จริง และอัตราการพัฒนาของลู่ฟงก็น่าแปลกใจเช่นกัน
แม้ระดับขุนศึกอย่างเกาฟางก็เข้าร่วมต่อสู้ และแนะนำเทคนิคให้กับลู่ฟงเพียงไม่กี่ครั้ง
ลู่ฟงรู้ว่า ในการโจมตีแต่ละครั้งให้ใช้พลังทั้งหมดไปที่การฆ่าสัตว์อสูร และตอนที่เขากำลังต่อสู้กับหมูป่า
โฮเนอร์ เขาได้ใช้การหลบเลี่ยงที่สวยงามของเขา แต่ในความเป็นจริงมันไร้ประโยชน์ การโจมตีของลู่ฟง
เริ่มช้าลง แต่มันก็ดุดันและมีประสิทธิภาพมากขึ้น !
สามวันต่อมา
รุ่งอรุณบนถนนวงแหวนสุดเขตเมือง สมาชิกทั้งหกของทีมค้อนเพลิง กำลังก้าวไปข้างหน้า
" มีสิงโตมาเฟียส ระดับ F 2 ตัว ลู่ฟง ไปจัดการมันซะ " กัปตันเกาฟางบอกเขา
" ครับ กัปตัน " ลู่ฟงหัวเราะและยิ้มกว้าง แบะมุ่งหน้าไปยังสิงโตมาเฟียส ด้วยความเร็วปกติ
" โฮก ~ ~ " " โฮก ~ ~ " สิงโตคำรามด้วยความโกรธ มันวิ่งเข้าหาลู่ฟงด้วยความบ้าคลั่ง ในดวงตาของพวกมัน พวกมันไม่ค่อยใส่ใจคนที่อยู่ตรงหน้ามัน แต่เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากันในระยะใกล้แล้ว ลู่ฟงก็ยิ้มให้กับสิงโตมาเฟียสทันที
หวือ !
เขาเร่งความเร็วขึ้นอย่างรวดเร็ว ! เส้นขนของสิงโตตัวหนึ่งชี้ชันขึ้นทันที
ลู่ฟงปิดระยะทางในทันที เขาใช้การโจมตีที่แตกต่างกันสามขั้นตอน มันคือ " มีดสายฟ้าเก้าพิฆาต "
เทคนิคการโจมตีต่อเนื่องที่รวดเร็ว เขาหลบกรงเล็บแรกของสิงโต และบิดตัวหลบกรงเล็บที่สองของมันได้อย่างรวดเร็ว ในขณะที่ร่างกายของพวกเขาวิ่งผ่านกัน และเขาตวัดมีดปลิดวิญญาณ โจมตีมันอย่างรุนแรงในทันที !
ฉัวะ ! มีดตัดเข้าในลำคอ
ลู่ฟง ไปข้างหน้าและหันศีรษะไปมองยังสัตว์อสูรตัวอื่นๆ
" โฮก ~ ~ " เมื่อสัตว์อสูรสิงโตอีกตัว เห็นเลือดออกจากลำคอของเพื่อนมัน มันก็หดตัวและหันหลังวิ่งกลับอย่างรวดเร็ว
เฉียงโจ เกาฟางและสมาชิกคนอื่นๆของทีมค้อนเพลิง ต่างมีรอยยิ้มขณะที่พวกเขาเฝ้าดู
แม้ว่าลู่ฟงจะไม่ค่อยมีประสบการณ์เหมือนกับพี่น้องตระกูลเว่ย แต่เทคนิคการฆ่าของลู่ฟงก็มีประสิทธิภาพไม่ต่างกับสองพี่น้องตระกูลเว่ยเลย
" ลู่ฟง ไปเถอะรีบเข้าเมืองกัน ! สิงโตจะออกล่าเป็นฝูง สิงโตตัวที่วิ่งหนีไป เร็วๆนี้มันจะนำฝูงของมันมาที่นี่ " เฉียงโจหัวเราะ จากนั้นลู่ฟงก็หัวเราะตาม อย่างที่พวกเขาทำร่วมกัน สมาชิกทั้งหกของทีมค้อนเพลิง
ในที่สุดก็มาถึงจุดหมายปลายทางของพวกเขา – ถิ่นทุรกันดาร พิกัดที่ #0201