ตอนที่ 41 ที่รกร้างว่างเปล่า
มีค่ายทหารอยู่ห่างจากทางตอนเหนือของเมืองเจียงหนานไม่กี่ร้อยไมล์ รถไฟค่อยๆหยุดวิ่งเมื่อถึงสถานีของทหาร ค่ายแห่งนี้ถูกเรียกว่าฐานสนับสนุน
เหล่านักสู้พร้อมอาวุธเต็มรูปแบบต่างลุกขึ้น มีคนก้าวออกมาจากรถไฟทีละคนรวมกว่ายี่สิบคน
คนทั้งยี่สิบคนนี้ โดยปกติจะแบ่งออกเป็นสี่ทีม
" ลู่ฟง โดยปกติตอนเราจะออกไปล่าสัตว์อสูร เราจะเข้าไปที่ฐานสนับสนุน เพื่อจัดหาสิ่งของที่จำเป็น " เฉียงโจชี้ไปที่ด้านหน้า เขามองเห็นหอเหล็กสูงประมาณ 50 หรือ 60 เมตร " มองไปที่หอคอยดูสิ
ทั่วทั้งประเทศจีน และแม้กระทั่งทั่วโลก ทหารจะกั้นพื้นที่พิเศษในถิ่นทุรกันดารออกไป เพื่อเอาไว้เป็นฐานสนับสนุนสำหรับนักสู้ที่จะพักและจัดหาสิ่งของที่จำเป็น สถานที่ที่จัดหาสิ่งของจะมีรูปร่างคล้ายประภาคารแห่งนี้ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือมันกำลังแสดงให้เห็นว่าพวกเราเป็นนักสู้ที่จากบ้านมา " ลู่ฟงฟังแล้วพยักหน้า
ในฐานสนับสนุนของหน่วยทหาร มีอาคารขนาดเล็กที่เรียบง่าย ซึ่งมีสภาพแวดล้อมที่ดี
" ทีมค้อนเพลิง พวกคุณจะพักอยู่ที่ # E6 " เจ้าหน้าที่ของฐานสนับสนุนส่งกุญแจที่พักให้กัปตันทีมค้อนเพลิง ' เกาฟาง ' ในขณะที่เขาหัวเราะและตบไหล่เบาๆ " พวกคุณไม่ได้มานานเท่าไหร่แล้ว คุณวางแผนที่จะล่าสัตว์อสูรในครั้งนี้หรือเปล่า ? ถ้าคุณได้รับสิ่งที่น่าสนใจ คุณสามารถขายให้พันธมิตรใต้ดินของผมได้เลย
ผมรับรองว่าคุณจะได้ราคาที่ดีอย่างแน่นอน "
พนักงานส่วนใหญ่ที่นี่จะสวมเครื่องแบบทหาร
ในความเป็นจริง ส่วนใหญ่ของเจ้าหน้าที่บริการมาจากโดโจไฟท์,โดโจธันเดอร์,กองทัพของรัฐบาลและพันธมิตรใต้ดิน ถึงแม้จะอยู่ที่นี่เพื่อคอยดูแล แต่พวกเขาก็จะซื้อของที่มีค่าของสัตว์อสูรจากนักสู้ด้วย
" ฮ่าๆ " เกาฟางหัวเราะ " รีบเตรียมอาหารให้กับพวกเราด้วย "
ฐานสนับสนุนไม่ได้ใหญ่โตมาก
" E6 อยู่ด้านนั้น " ทีมค้อนเพลิงได้พบอาคารเล็กๆสามชั้นซึ่งมีตัวอักษร ' E6 ' แบบเดียวกับบนกุญแจ หลังจากใช้ชิพที่กุญแจ ประตูก็ค่อยๆเลื่อนเปิดออก ก่อนที่ทีมค้อนเพลิงจะออกจากฐานทัพนี้ อาคารหลังนี้จะเป็นพื้นที่ของพวกเขา
" นอนพักสักหน่อย ก่อนที่คืนนี้จะไม่ได้หลับ " เฉียงโจวางกล่องโลหะสองกล่องลงบนพื้น และกระโดดขึ้นบนโซฟา เขาเหยียดร่างกายของเขาบนโซฟาอย่างสบายใจ
" ถ้าพวกคุณต้องการพักผ่อนแล้ว ต้องพักผ่อนในตอนนี้ เราจะออกจากที่นี่ในคืนนี้ ในเวลานั้นพวกคุณจะต้องตั้งใจ " กัปตันเกาฟางบอกกับลูกทีมของเขา
“ ครับ กัปตัน ”
หอกจางเค่อและดาวคู่แสงจันทร์ หัวเราะขณะรับคำ เนื่องจากพวกเขารู้เรื่องกฎเกณฑ์ต่างๆที่ผ่านมาดี
" เราจะออกเดินทางในคืนนี้ใช่ไหม ? " ลู่ฟงรู้สึกประหลาดใจ
" ลู่ฟงนายไม่ได้ให้ความสำคัญกับสภาพอากาศเลยใช่ไหม ? ตอนนี้คือช่วงปลายเดือนกันยายนซึ่งเป็นเวลาที่ร้อนที่สุดของปี หากนายต้องวิ่งตากแดดในช่วงกลางวันพร้อมกับสิ่งของหนักสองร้อยกิโลกรัมคิดว่าจะไหวไหม ? ไม่ว่านายจะเอาน้ำมามากเท่าไหร่ มันก็จะไม่เพียงพอ " เฉียงโจหัวเราะขณะมองดูลู่ฟง
" เพราะแบบนี้เราควรเดินทางในตอนกลางคืน และมันจะช่วยประหยัดน้ำได้อีกด้วย "
ลู่ฟงหัวเราะอย่างเฉื่อยชา
แม้ว่าเขาจะได้อ่านบทความหลายเรื่อง แต่เขาก็ไม่เคยเข้าใจเรื่องนี้
" หือ ? " สายตาของลู่ฟง มองผ่านหน้าต่าง และเห็นใครบางคนในฐานทัพ
“ พี่เฉียงดู นั่นใช่จางเอ่อหลู่ไหม ? ” ในเวลานั้นร่างกายของจางเอ่อหลู่ถูกปกคลุมไปด้วยผ้าพันแผล
และมีรอยเลือดบนผืนทรายแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเขาได้รับบาดเจ็บและกำลังพักฟื้นในฐานทัพแห่งนี้
เฉียงโจหันหน้าไปดู " ใช่นั่นคือจางเอ่อหลู่ "
" เฮ้ย ! " เฉียงโจเดินไปที่ประตูและตะโกนว่า " เสือภูเขามีอะไรผิดพลาดเหรอ ? นายไปทำอะไรมา
ทำไมนายถึงได้รับบาดเจ็บมาแบบนี้ เราเพิ่งพบกันไม่นานเองนะ ? "
จางเอ่อหลู่ ผู้ซึ่งกำลังเดินอยู่ด้านนอกและพูดคุยกับสหายของเขา เขาหันศีรษะของเขาและมองเห็นเฉียงโจและลู่ฟงที่ประตู เขาโกรธมาก และเมื่อความโกรธของเขาโหมกระหน่ำ เขาก็หัวเราะเยาะ
" ปืนใหญ่เฉียง ทีมค้อนเพลิงของนายเป็นทีมที่ยอดเยี่ยมแล้วนะ แต่นายนำมือใหม่มาด้วยทำไม ?
ฮ่าฮ่า ฉันเดิมพันได้เลยว่า ทั้งทีมของนายจะถูกฉุดลงเพราะเจ้าตัวถ่วงนั่น ! "
ทีมที่แข็งแกร่งส่วนมากมักจะไม่เต็มใจที่จะนำมือใหม่ไปด้วย
เพราะแม้ว่าการออกกำลังกายของมือใหม่จะดี แต่พวกเขาไม่มีประสบการณ์มาก่อน
พวกเขาสามารถทำผิดพลาดในช่วงเวลาสำคัญๆได้ ซึ่งอาจส่งผลต่อสมาชิกที่มีประสบการณ์
......
จางเอ่อหลู่และ เฉียงโจต่างพูดเยาะเย้ยกัน แต่เนื่องจากกัปตันเกาฟางตะโกนออกมา จึงทำให้จางเอ่อหลู่เงียบลงทันที แม้ว่าเขาจะกล้าพอที่จะโต้เถียงกับเฉียงโจบ้าง แต่เขาก็ไม่กล้าโต้เถียงกับเกาฟาง !
เนื่องจากเกาฟางใช้อาวุธเย็น ในขณะที่เฉียงโจใช้อาวุธที่ใช้ความร้อน
หากใช้อาวุธที่มีความร้อนเพิ่มขึ้น คุณจะไปสามารถไปถึงอันดับแรกของขุนศึกระดับเริ่มต้นได้
เนื่องจากอาวุธที่ใช้ความร้อนจะเป็นเหมือนกับปืน มันจะเป็นอันตรายต่อ ' สัตว์อสูรระดับต่ำ ' เท่านั้น
( อาวุธร้อน จำพวกปืน ปืนใหญ่ / อาวุธเย็น จำพวก ดาบ กระบี่ มีด )
จางเอ่อหลู่อยู่ใกล้กับระดับ " ขุนศึก " มากแล้ว
" เวรเอ้ย ไม่น่าเชื่อว่าเจ้าลู่ฟงจะเข้าไปอยู่ในทีมค้อนเพลิงได้ " จางเอ่อหลู่เดินคุยกับเพื่อนๆของเขาบนถนน ปากของเขายังด่าทอต่อ " ฉันคิดว่ามันจะเข้าสู่ทีมทั่วไปซะอีก ด้วยวิธีนี้ ฉันก็จะได้สั่งสอนบทเรียนมันได้อย่างโหดเหี้ยม เพื่อให้มันได้รู้ผลที่ตามมาของการบังอาจมาล้อเล่นกับฉัน แต่ดูตอนนี้มันได้ไปเข้าร่วมทีมค้อนเพลิงซะแล้ว ! "
จางเอ่อหลู่โกรธมาก
" เสือภูเขา ชายหนุ่มคนที่ยืนอยู่ถัดจากเฉียงโจตอนนี้ เขาคือลู่ฟงคนที่ทำให้นายต้องใช้เงินไป 100 ล้าน
ใช่ไหม ? " ชายวัยกลางคนที่มีตาข้างเดียวที่อยู่ข้างๆเขากล่าว
" ใช่ เขานั่นแหละ "
ดวงตาของจางเอ่อหลู่ส่องสว่างอย่างรุนแรง " เจ้าเด็กน้อยคนนี้ ฉันไม่คิดว่าเขาจะลงกล้ามือจริงๆ
หลังจากการต่อรองในวันนั้นเสร็จสิ้น ฉันก็เห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ตรงไปยังบ้านของหลานชายของฉันทันที ! เด็กคนนี้ได้ไปรายงานเรื่องนี้กับหน่วยงานรักษาความปลอดภัย ทำให้ฉันต้องรีบบริจาคเงินให้ประเทศนี้เป็นเงินถึง 100 ล้านเหรียญเพื่อให้หลานชายของฉันได้เลื่อนอันดับเป็นพลเรือนชั้นหนึ่ง
แต่ยังไงก็ตามหลังจากนั้นหลานชายของฉันก็ยังคงต้องถูกคุมขังอยู่อีก แม้จะไม่กี่เดือนก็ตาม "
เมื่อเขาคิดว่าพี่ชายของเขาจะรู้สึกกังวลและตกใจมากแค่ไหน รวมถึงความหวาดกลัวของจางหาวไป่ ขณะที่เขาถูกจับตัวโดยหน่วยรักษาความปลอดภัย จางเอ่อหลู่เริ่มโกรธแค้นมากขึ้น
แม้ว่าภายหลังเขาต้องใช้เงินถึง 100 ล้านเพื่อรักษาชีวิตหลานชายของเขาไว้ แต่ถึงอย่างนั้น จางหาวไป่ก็ยังต้องทุกข์ทรมานอีกหลายเดือน
" ไม่เป็นไร ไม่ต้องคิดมากเกินไป ปล่อยให้หลานชายของนายผ่านความยากลำบากซะบ้าง
มันจะได้เป็นประสบการณ์ที่ดีสำหรับเขา " ชายตาเดียวหัวเราะเบาๆ " นายควรใช้เวลานี้พักผ่อนดีกว่า บาดแผลของนายควรจะหายเป็นปกติในอีก 2 – 3 วัน แล้วเราจะออกไปจากที่นี่ จากนั้นเราจะค้นหาไอ้แก่นั่น หากฆ่ามันได้ ทีมของเราก็จะรวย "
" ตกลง " จางเอ่อหลู่พยักหน้าอย่างหนักแน่น และเขามองไปที่อาคาร E6 จากระยะไกลและหัวเราะ
“ ฉันยินดีที่จะเดิมพันว่า ลู่ฟงจะตายหรือได้รับบาดเจ็บหนักในการเดินทางครั้งแรกของมัน ! ”
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า นายไม่เสียใจแน่นะ แต่มันก็เป็นเรื่องยากที่จะหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บในครั้งแรกที่เข้าไปในถิ่นทุรกันดาร " ชายตาเดียวกล่าวพร้อมกับเสียงหัวเราะ
……
ตอนเที่ยงคืน สมาชิกทีมค้อนเพลิงทั้งหกคน ติดตั้งอุปกรณ์ครบครันออกจากฐานสนับสนุนและเดินเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร
" เฉียงโจ ให้ฉันช่วยถือกล่องโลหะของนายใบหนึ่งดีกว่า " กัปตันเกาฟางกล่าว
" ฮ่า ฮ่า ขอบคุณกัปตัน ผมสามารถจัดการกล่องเหล่านี้ได้เพียงระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น แต่ไม่ใช่เวลานาน " เฉียงโจกล่าวขณะที่เขาส่งกล่องโลหะขนาดใหญ่ให้กับกัปตัน เกาฟางหยิบมันขึ้นมาด้วยมือข้างหนึ่งและยกขึ้นมาพาดบ่า น้ำหนักกล่องใบนี้ไม่ได้เป็นภาระสำหรับสมาชิกที่แข็งแกร่งที่สุดของทีมค้อนเพลิง
อย่างกัปตันเกาฟาง
[ ตึง ! ]
เฉียงโจเปิดกล่องอีกใบที่มีปืนกลสีเทาอยู่ภายใน ปากกระบอกปืนเป็นโลหะที่มีความมันวาว นอกจากปืนแล้วยังมีกระสุนปืนที่บรรจุอยู่เต็มกล่อง เห็นได้ชัดว่ามีกระสุนอยู่มากมาย
" พี่เฉียง นี่คือปืนรุ่นไหนเหรอ ? " ลู่ฟงถามด้วยความสนใจ
" รุ่น m81 ขนาดลำกล้อง 12.7 มม. สามารถยิงได้ตั้งแต่ 50 - 300 นัดในหนึ่งนาที แถมมันปรับได้อีกด้วย " เฉียงโจหัวเราะ " ปืนทั้งคู่ทำมาจากโลหะผสม เคเว่ย ระดับ 3 ดังนั้นแม้ว่าจะยิงกระสุนอย่างต่อเนื่อง
ความร้อนของปืนก็จะไม่ส่งผลต่อความแม่นยำของกระสุน "
ลู่ฟงถาม " พี่เฉียง ทำไมพี่ไม่ใช้ปืนกลเทพเจ้าไฟ ? มันไม่ใช่ปืนกลที่มีพลังทำลายล้างที่รุนแรงที่สุดเหรอ ? "
" เจ้าเด็กอ่อนหัด ! "
เฉียงโจหัวเราะเบาๆ
ผู้ใช้หอก ' จางเค่อ ' หัวเราะที่ด้านข้างแล้วกล่าวว่า " ลู่ฟง แน่นอนว่าปืนกลเทพเจ้าไฟ มีพลังทำลายล้างสูงสุด แต่ยังไงก็ตาม ปืนกลเทพเจ้าไฟ ยิงได้ 7,000 นัด ภายในไม่กี่นาที นายรู้ไหมว่าหมายถึงอะไร ? 7,000 นัด ภายในหนึ่งนาที กระสุนอาจเป็นอันตรายต่อสัตว์อสูร น้ำหนักเบาสุดอยู่ที่ 50 กรัม !
แต่ถ้ามีกระสุนหมื่นนัด มันก็จะมีน้ำหนัก 500 กิโลกรัม ! "
“ เมื่อนายต้องวิ่งระยะทางหลายร้อยกิโลเมตรพร้อมกับกระสุนที่หนัก 500 กิโลกรัมที่อยู่ด้านหลัง
และในที่สุดเมื่อนายจะฆ่าสัตว์อสูรด้วยปืนกลเทพเจ้าไฟ นายก็ต้องใช้กระสุนที่พกมาทั้งหมด ”
จางเค่อหัวเราะและมองไปที่ลู่ฟง " นายคิดยังไง ? ปืนกลเทพเจ้าไฟ เป็นสิ่งที่ดีไหม ? "
ลู่ฟงตกใจ
เขาไม่เข้าใจเรื่องนี้จริงๆ น้ำหนักของกระสุนอาจเป็นปัญหาใหญ่ กระสุนจำนวน 7,000 นัดจะถูกยิงในหนึ่งนาที งั้นคุณจะต้องพกกระสุนจำนวนเท่าไหร่ เพื่อนำติดตัวไปตลอดการเดินทาง
" การยิงกระสุนจำนวนมากด้วยปืนกลไฟเทพเจ้า จะทำโดยกองทัพเมื่อพวกเขาเจอกับสัตว์อสูรเท่านั้น
โดยปกติแล้วคนทั่วไป เราจะไม่ใช้ปืนประเภทนี้ เนื่องจากไม่มีกระสุนมากมายเพื่อยิงมัน " เฉียงโจหัวเราะ
" ตอนนี้ฉันได้นำกระสุนมาจำนวน 10,000 นัดและได้ขอให้กัปตันช่วยฉันถือบ้าง "
เฉียงโจมีสายโซ่กระสุนพันอยู่ทั่วร่างและถือปืนกล เขาและลู่ฟงทั้งสองคนอยู่ช่วงกลางของทีม จึงได้รับการคุ้มครองโดยคนอื่นๆ
พี่น้องดาวคู่แสงจันทร์ อยู่ด้านหน้าของทีม
กัปตันเกาฟางและจางเค่ออยู่ด้านหลัง
" เราจะมุ่งหน้าไปตามทางหลวงหมายเลขนี้ หลังจากนั้นประมาณสามวัน เราควรจะไปถึงจุดหมายปลายทางของเราที่พิกัด - # 0201 " กับตันเกาฟางกล่าว แต่ลู่ฟงไม่สามารถนึกถึงภาพของทางหลวงตรงหน้าเขาได้ สำหรับคนที่อาศัยอยู่ในเมือง ทางหลวงอยู่ในตำนานเท่านั้น
ทางหลวงที่เขาเหยียบมันถูกทำลายไปนานแล้ว มีรอยแตกอยู่ทั่วบริเวณ
มองไปด้านหน้ามีรถบรรทุก รถตู้ และรถบรรทุกจำนวนมาก ต่างจอดพังเป็นกองเศษเหล็กไปทั่วทางหลวง
มีกองยางอยู่รอบๆ บางครั้งคุณจะเห็นรอยเลือดที่แห้งบนพื้นด้วย
" ไปกันเถอะ ! "
แสงสีแดงของพระอาทิตย์ที่ส่องอยู่บนทางหลวงที่เงียบสงบ ซึ่งมีรอยร้าวที่ถูกทำลายมาหลายสิบปี
สมาชิกทั้งหมดของทีมค้อนเพลิงยังคงมุ่งหน้าต่อไปข้างหน้า
[ โฮกกกก ~ ~ ]
[ ก๊าซซซซ ~ ~ ]
คลื่นเสียงคำราม และคลื่นเสียงจากเหล่าสัตว์อสูร ที่ดังมาจากทุ่งนา และหมู่บ้านที่ถูกทำลาย
บริเวณด้านข้างของทางหลวง แม้ลู่ฟงจะเคยเห็นสัตว์อสูรมาบ้างแล้วก็ตาม แต่ตอนนี้เขาก็รู้สึกตึงเครียด เพราะเขารู้สึกได้ว่ามีสัตว์อสูรอยู่ทั่วทุกแห่ง แต่สมาชิกอีกห้าคนที่เหลือ พวกเขาล้วนผ่อนคลาย
" ลู่ฟง มีหมูป่าอยู่ข้างหน้า ฉันจะปล่อยให้นายจัดการ " กัปตันเกาฟางส่งเสียง
" นี่จะเป็นศึกแรกของนาย ในถิ่นทุรกันดาร สู้ให้เต็มที่ล่ะ ! "