ตอนที่ 27 ย้ายบ้าน
TL note: กันลืม พื้นที่ 1 ผิง คือ 3.3 ตารางเมตร
ตอนเที่ยงวัน อาจารย์จางเนี่ยพาลู่ฟงไปทานอาหารมื้อใหญ่กับนักสู้ที่สำนักงานใหญ่ จนกระทั่งค่ำ
ลู่ฟงจึงสามารถกลับไปที่บ้านของเขาในเมืองหยางโจวได้
......
ตอนกลางคืนไฟถนนในบริเวณชายฝั่งทางใต้สว่างขึ้น
มีชายวัยกลางคนสามคนที่เปียกโชกไปด้วยเหงื่อพวกเขาเดินพูดคุยกันไปตามท้องถนน คุณสามารถได้กลิ่นของไม้และสี ถ้าคุณเดินไปใกล้พวกเขา
" เอวของฉันปวดมากเหลือเกิน ฉันเดาว่าฉันต้องนอนคว่ำหน้าลงทั้งคืนแน่ๆ " ชายคนหนึ่งที่แข็งแรงกล่าวว่า เขาปวดเอวของเขาและกล่าวถึงความเจ็บปวดในการนอน
" แถมต่อมลูกหมากของฉันยังเจ็บอีกด้วย ฉันเดาว่าถึงเวลาที่จะต้องไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลแล้วล่ะ
บ้าเอ้ย ค่าใช้จ่ายมันต้องมากแน่ๆ "
" พี่เทียน ทำไมไม่บอกเจ้านายของเรา และลาพักสักสองวันกันล่ะ ? พี่สามารถมาทำงานได้อีกครั้งเมื่อรู้สึกดีขึ้นก็ได้นะ " พ่อของลู่ฟง ลู่หงโกวกล่าว
" ใช่แล้วพี่เทียน พี่ไม่ควรฝืนร่างกายของพี่เลยนะ " เจ้าอ้วนที่อยู่ด้านข้างพูดเสริม
“ ตกลง ฉันจะกลับบ้านก่อน " ชายวัยกลางคนที่แข็งแรงกล่าว เขาหันเดินไปทางอพาร์ทเม้นท์รูปทรงกรวย คงเหลือแต่เจ้าอ้วนและลู่หงโกว พวกเขาต่างถอนหายใจและบอกลากัน ขณะที่พวกเขามุ่งหน้าไปยัง
อพาร์ทเม้นท์รูปกรวยอีกอาคารหนึ่ง
ลู่หงโกวเดินช้าๆไปที่บ้านของเขาภายใต้แสงสลัวของโคมไฟ
" ชั้น 32 ! " ลู่หงโกว ยืนอยู่ที่ชั้นหนึ่งและมองไปที่บันได ณขณะนี้การเดินขึ้น 32 ชั้นเป็นเรื่องง่ายสำหรับคนส่วนใหญ่ แต่สำหรับลู่หงโกว ผู้ที่ทำงานหนักอยู่ตลอดทั้งวันกลับเป็นเรื่องลำบาก " คอและเอวของฉันเริ่มปวด ฉันควรจะหาเวลาพักผ่อนบ้างซะแล้ว "
ลู่หงโกว ขึ้นบันไดขึ้นไปถึงชั้นที่ 32 ! [ ดิ่ง ด่อง ดิ่ง ด่อง ดิ่งด่อง ] ลู่หงโกวยืนอยู่หน้าประตูและกดกริ่ง
เขาขี้เกียจเกินไปที่จะล้วงเอากุญแจออกจากกระเป๋า
[ แอ๊ด ! ]
เมื่อประตูเปิดออกเขาก็เห็นอาหารมื้อใหญ่ๆบนโต๊ะ มีจานอาหารมากกว่าสิบใบ ซึ่งครอบครัวของพวกเขาไม่ได้ทานมากขนาดนี้ในวันปีใหม่
" อาหารทั้งหมดนี้ มีอะไรเกิดขึ้นอย่างงั้นเหรอ ? " แม้ว่าลู่หงโกวไม่ได้มีความสุขมาก แต่เขาก็ยังคงเดินเข้าไปในบ้านด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส [ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อออออออออ ~ ~ ~ ] ลู่ฮัวร้องตะโกนขณะที่นั่งอยู่บนรถเข็นของเขา " พ่อยินดีต้อนรับกลับบ้าน ! "
" พ่อ ! " ลู่ฟงเดินเอาแก้วน้าชาไปหาพ่อของเขาและพูดว่า " นับจากนี้พ่อจะไม่ต้องสวมชุดนี้อีกต่อไปแล้ว ! "
" หือ ? " ลู่หงโกวได้ยินแบบนั้นก็ตกใจมาก
" พี่ลู่ " กงซินหลานถือชามข้าวและยิ้มให้กับลู่หงโกว " ลูกชายของเราเพิ่งเซ็นสัญญากับโดโจไฟท์ไป
เมื่อเขาผ่านการทดสอบการต่อสู้แล้วเขาจะได้รับเงินยี่สิบล้านเหรียญ ตอนนี้เขายังได้รับวิลล่าส่วนตัว
และเขายังได้รับกุญแจบ้านมาแล้วอีกด้วย "
" อะไรนะ ? " ลู่หงโกวตกใจ " ซินหลาน คุณพูดว่าอะไรนะ ? "
" พ่อดูนี่สิ " ลู่ฟงเอาสัญญาที่เขาลงนามกับ โดโจไฟท์ ให้ลู่หงโกวดู
ลู่หงโกวรับมันมาและอ่านอย่างละเอียด ตั้งแต่ตัวอักษรแรกจนถึงตัวสุดท้าย ลู่หงโกวไม่กล้าคิดถึงอะไร... เขามองสัญญานี้ราวกับกำลังอ่านหนังสือรับรองงานแต่งงาน ข้อตกลงทั้งหมดในสัญญามีความชัดเจนมาก
" นี่ นี่... ลูกไม่ต้องรอเซ็นสัญญากับโดโจไฟท์ หลังจากผ่านการสอบต่อสู้เหรอ ? " ลู่หงโกว อยู่ในสถานะที่ไม่เชื่อ " แล้วเงินยี่สิบล้านเหรียญมายังไง ? "
ก่อนหน้านี้ ลู่ฟงต้องผ่านการทดสอบนักสู้ที่คาดหวังก่อนถึงจะสามารถลงนามในสัญญาได้
ลู่หงโกวได้ตรวจสอบมาอย่างละเอียด...
และเมื่อนักสู้เข้าร่วมโดโจแล้ว พวกเขาจะสามารถทำเงินได้มากกว่าหนึ่งร้อยล้าน
" พ่อนี่เป็นเพราะพี่ชายเป็นอัจฉริยะ " ลู่ฮัวกล่าวขณะที่เขาหัวเราะ " สิ่งที่สำคัญที่สุดในยุคนี้คืออะไร ?
นักสู้อัจฉริยะไงล่ะ "
" พวกเราทุกคนสามารถอาศัยอยู่ในวิลล่าได้แล้วใช่ไหม ? " ลู่หงโกวมองไปที่ลู่ฟง
กงซินหลานยืนหัวเราะที่ด้านข้าง " ถ้าคุณต้องการที่จะอยู่ที่นั่น คุณสามารถไปได้ในทันที ! "
“ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ” ลู่หงโกวไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป น้ำตาของเขาไหลออกมา แม้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้เขาอยากจะเปลี่ยนงาน เขาทำงานมาตลอดชีวิต เขาทำงานหนักเพื่อครอบครัวของเขา
และตอนนี้เขาก็มีโอกาสที่จะได้เปลี่ยนแปลง ! เขาสามารถไปอาศัยอยู่ในวิลล่าส่วนตัวในตำนานได้ !
อันที่จริงวิลล่าส่วนตัวคือการดำรงอยู่ในตำนานสำหรับคนธรรมดา หลังจากช่วงยุคหายนะ เมืองต้องรองรับประชากร 200 ล้านคน ดังนั้นที่ดินเป็นสิ่งที่มีค่ามาก ! เนื่องจากวิลล่าใช้พื้นที่มากเกินไป คุณจึงไม่สามารถใช้เงินซื้อได้ !
บรรดาคนร่ำรวยที่อาศัยอยู่ในวิลล่า ต้องเสียภาษีมหาศาล
" แม้แต่ฉัน ลู่หงโกว ก็มีโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่ในวิลล่า !!! " ลู่หงโกวไม่สามารถควบคุมความสุขของเขาได้
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า แม้แต่เจ้านายสุนัขของฉัน ก็ยังไม่มีบ้านดีเท่าฉัน ”
" ดี ดี " ลู่ฮัว เริ่มรู้สึกตื่นเต้นมาก " บ้านของเราจะมีหน้าต่างบานใหญ่และอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ! นอกจากนี้ยังมีห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่อีกด้วย โทรทัศน์และแล็ปท็อปของเราทั้งหมดจะมีระบบจดจำเสียง หน้าจอโทรทัศน์ของห้องนั่งเล่นของเราจะมีความกว้างอย่างน้อย 200 นิ้ว และผมสามารถนอนกลิ้งไปรอบๆ บนเตียงของผมได้ ! "
" เตียงต้องใหญ่ เพื่อให้ผมกลิ้งไปรอบๆได้ " ลู่ฮัวกล่าวอย่างตื่นเต้น
เมื่อลู่ฟงเห็นพ่อกับน้องชายของเขาเป็นแบบนี้ เขาก็มีความสุขอย่างแท้จริง
ทำไมเขาถึงพยายามอย่างหนัก ?
เพราะเขาทำทั้งหมดมาเพื่อวันนี้
" พ่อ แม่ นั่งลงทานข้าวกันก่อนเถอะ " ลู่ฟงหัวเราะ
" พ่อจะไปอาบน้ำก่อน " ลู่หงโกวหัวเราะเสียงดัง " ในอนาคตพ่อจะไม่ต้องสวมชุดนี้อีก พ่อจะรีบติดต่อเจ้านายของพ่อทันที "
คืนนี้ครอบครัวของลู่ฟงเต็มไปด้วยความสุขที่ไม่เคยมีมาก่อน
บ้านหลังนี้มีพื้นที่เพียง 36 ผิงได้ และเป็นที่อยู่ของครอบครัวมากว่าสี่ปีแล้ว ถึงแม้พวกเขาจะไม่พอใจกับบ้านนี้ ตัวอย่างเช่น พ่อแม่ต้องนอนบนโซฟาและไม่ค่อยมีแสงแดดส่องเข้ามา ห้องน้ำมีขนาดเล็กน่าอึดอัด มันมีข้อบกพร่องมากเกินไป
อย่างไรก็ตาม... เมื่อพวกเขากำลังจะย้ายออกจากบ้าน ลู่ฟงก็มองไปรอบๆด้วยความลังเล
เนื่องจากเขามีความทรงจำมากเกินไปในบ้านหลังนี้
อย่างไรก็ตาม คนต้องก้าวไปข้างหน้า !
เช้าวันที่สองรถบรรทุกขนาดใหญ่จอดอยู่หน้าอพาร์ทเม้นท์ ลู่ฟงและครอบครัวของเขาเริ่มเคลื่อนย้ายสิ่งของไปยังรถบรรทุก
" พี่ลู่ เกิดอะไรขึ้น ? พี่จะไปไหน ? "
" เอ๊ะ น้องสาว คุณกำลังทำอะไรแต่เช้า ? "
.....
เพื่อนสนิทและเพื่อนบ้านหลายคนในกลุ่มพวกเขา คนเหล่านี้อยากถามลู่หงโกวและกงซินหลาน
" ฮ่าฮ่า ลูกฟงเข้าร่วมโดโจไฟท์ได้ ดังนั้นเราจึงจะย้ายไปอยู่ที่เขตหมิงหยู่น่ะ ! " ลู่หงโกวตอบด้วยความภาคภูมิใจ " วังซาน ไว้มาร่วมงานเลี้ยงที่บ้านของฉันนะ "
ทุกคนที่อาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นท์ที่น่าสงสารแห่งนี้ ใครไม่หวังที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองในวันหนึ่งบ้าง ?
ลู่หงโกวเปลี่ยนแปลงไปแล้ว ! และเขาจะไปอาศัยอยู่กับลูกชายของเขา !
" ลูกชายคนโตของลู่หงโกว เยี่ยมยอดจริงๆ เขาได้เข้าร่วมโดโจไฟท์แล้ว "
" เขาเป็นคนดี ฉันสงสัยว่าเมื่อลูกชายของฉันโตขึ้น เขาจะสามารถเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ได้ไหมนะ
ตอนนี้ลู่หงโกวได้รับโชคก้อนใหญ่แล้ว และเขาก็จะได้เปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองไปอีกด้วย "
ข่าวลือแพร่กระจายจากคนไปสิบคน จากสิบคน ไปร้อยคน
ข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่วทั้งฝั่งทะเลใต้ และแม้แต่ในอพาร์ทเม้นท์อื่นๆ ในภูมิภาคอื่นๆ พวกเขาทั้งหมดรู้ว่าลูกชายของลู่หงโกวได้เข้าร่วมโดโจไฟท์ และครอบครัวของพวกเขาจะย้ายไปที่เขตหมิงหยู่ !
นี่เป็นเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ ซึ่งทำให้วัยรุ่นหลายคนหวังว่าจะช่วยครอบครัวของพวกเขาได้บ้าง
" เหวิน เมื่อนายต้องการมาหาฉัน นายตรงไปที่เขตหมิงหยู่ได้เลย แต่ให้โทรบอกก่อนที่นายจะไปนะ
เพื่อให้ฉันติดต่อยามเอาไว้ก่อน " ลู่ฟงกล่าวกับเพื่อนซี้อย่างเว่ยเหวิน
" โอเค " เว่ยเหวินตบหน้าอกลู่ฟงอย่างตื่นเต้น " ฉันรู้ว่านายสามารถทำได้ ลู่ฟง ใครจะสนใจเกี่ยวกับการสอบในโรงเรียนมัธยมศึกษา หนึ่งในสิบในพันของบัณฑิต หรือผู้สำเร็จการศึกษาสถาบันการศึกษาทางทหาร หรือผู้ที่อาศัยอยู่ในวิลล่าส่วนตัวกัน ? แน่นอนว่าฉันจะไปที่บ้านของนาย ภายในสองสามวัน
ตอนนี้ฉันยังไม่เคยก้าวเข้าไปในวิลล่ามาก่อนเลย "
อย่างรวดเร็ว -
ภายใต้การจ้องมองของผู้ชาย ผู้หญิงและเด็กหลายคน ลู่ฟงและครอบครัวของเขาก็ขึ้นรถตามด้วยรถบรรทุกที่เต็มไปด้วยสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถทิ้งได้
ลู่ฟงและครอบครัวออกจากฝั่งทางใต้และเข้าสู่เขตหมิงหยู่ ของนักสู้
เวลาเที่ยงวันที่ทางเข้าด้านหน้าของเขตหมิงหยู่ ทหารหกนายถือปืนจริงกำลังเฝ้าประตูอยู่ พวกเขาทำการตรวจตราไปรอบๆ
" หยุด ! " เจ้าหน้าที่คนหนึ่ง ยกปืนไรเฟิลขึ้นทันทีและชี้ไปที่รถที่เข้ามา
[ เอี๊ยดด ! ] รถคันนั้นรีบเบรคฉุกเฉินทันที
ลู่ฟงและครอบครัวเดินออกมาจากรถ และมีชายชราคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องรับรองของทหารรักษาการณ์เขาหัวเราะแล้วกล่าว " ลู่ฟง ใช่ไหม ? ครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นคุณในการทดสอบนักสู้ที่คาดหวังของคุณ ผมรู้ว่าอนาคตของคุณไม่มีที่สิ้นสุด อย่างไรก็ตามผมไม่คิดว่าคุณจะเข้ามาอยู่ในหน่วยของเรารวดเร็วแบบนี้ ฉันได้รับการติดต่อเมื่อวานนี้จึงรีบมาทางนี้ และมาช่วยพวกคุณย้ายสิ่งของ ของพวกคุณ "
" ลู่ฟง เรามีคนที่จะช่วยคุณย้ายสิ่งของแล้ว บริษัทขนย้ายเหล่านี้ ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาที่นี่ "
ชายชราหัวเราะ
" เข้าใจแล้วครับ " ลู่ฟงหัวเราะและพยักหน้า
ทหารเจ็ดคนรีบวิ่งออกจากหน่วย และรีบช่วยย้ายสิ่งของต่างๆทันที คนจากบริษัทที่กำลังเคลื่อนไหวได้เฝ้าดูด้วยความหวาดกลัว หลังจากนั้น ลู่ฟงและครอบครัวของเขาก็ได้ย้ายไปอยู่ในหน่วยหมิงหยู่
ลู่ฟง มองไปที่ โดโจฮอล์ล ตรงกลางและมองไปรอบๆเขามีสะพานเล็กๆและแม่น้ำไหลผ่านภูเขาจำลอง
ที่อยู่รอบอ่างน้ำ มีวิลล่าที่ล้อมรอบไปด้วยสายน้ำ " จากนี้ไปนี่จะเป็นบ้านของฉัน " ลู่ฟงหันศีรษะไปหาพ่อแม่และน้องชายที่นั่งบนรถวีลแชร์ของเขา ในเวลานี้พ่อแม่และน้องชายของเขา ทุกคนก็ตื่นเต้นกับวิลล่าแห่งนี้
" คุณลู่ฟง ด้านหน้าคุณจะเป็นบ้านของคุณ " ทหารสองสามคนกำลังเคลื่อนไหวอยู่และหญิงสาวคนหนึ่งยิ้มขณะที่เธอถือเอกสารไม่กี่แผ่นมาให้ " #199 จะเป็นบ้านของคุณลู่ฟง วิลล่านี้มี 3 ชั้นและชั้นใต้ดิน ชั้นที่ 3 มีระเบียงขนาดใหญ่ พื้นที่ทั้งหมด 512 ผิง ถ้าคุณนับชั้นใต้ดิน สวนและระเบียงก็เกือบๆ 800 ผิงได้ "
ได้ยินแบบนั้น ลู่ฟงและครอบครัวของเขา ต่างก็หันมามองหน้ากัน.....
จากนั้นพวกเขาก็มองไปที่วิลล่าสุดหรูเบื้องหน้า ที่มีรั้วสีแดงและสีขาว นี่จะเป็นบ้านของพวกเขา !
" พื้นที่ทั้งหมด 512 ผิง ? และเกือบจะ 800 ผิง ? " ลู่ฮัวที่นั่งบนรถวีลแชร์ของเขาไม่สามารถห้ามความรู้สึกดีใจได้ เขาเอาแต่พูดพึมพำ