px

เรื่อง : เส้นทางแห่งโชคชะตา (นิยายแปล) ปลดล๊อคตอนฟรี วันละ 1 ตอน
เล่ม 1 ตอนที่ 47: จอมโจรอันดับหนึ่งในใต้หล้า (1)


เล่ม 1 ตอนที่ 47: จอมโจรอันดับหนึ่งในใต้หล้า (1)

 

            มู่หรงเสี่ยวเทียนเดินออกจากสำนักงานเปลี่ยนอาชีพ เขาอดทนรอไม่ไหวที่จะเปิดแถบสเตตัสของเขาออกมาดู การเป็นนักรบเวทมนตร์นั้นดูเหมือนว่าจะทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

 

            ชื่อ: โจร

            เลเวล: 10

            อาชีพ: นักรบเวทมนตร์ (ทักษะเวทมนตร์ที่เลือกคือ: ดิน คะแนนสเตตัสคงเหลือ 50+10)

            ความแข็งแกร่ง: 5 (+30)

            ความว่องไว: 5 (+20)

            ความฉลาด: 5

            ความแข็งแกร่งทางกายภาพ: 5 (+10) ในวงเล็บนั้นมาจากอุปกรณ์ที่สวมใส่

            การรับรู้: 5

            โชคลาภ: 7

            เสน่ห์: 2

            ค่าชื่อเสียง: 36,000

            พลังโจมตี: 350

            ความเร็วในการโจมตี: 250

            พลังโจมตีเวทย์: 50

            พลังป้องกัน: 150

            พลังดึงดูดใจ: 50

            ตำแหน่ง: พลทหาร

            สถานการณ์ใช้อุปกรณ์: ไม่มี

            อุปกรณ์แฟชั่นเสริมสเตตัส: ใช้งานอยู่

            อุปกรณ์ 2: ใช้งาน

            อุปกรณ์ต่อสู้เสริมสเตตัส: ไม่ได้ใช้งาน

            ทักษะ: ไม่มี

            ทักษะของอาชีพ:

 

  1. (โจมตีธรรมดา)

            ระดับพื้นฐาน: ทุก ๆ การโจมตี 100 หน่วย จะสร้างโบนัสความเสียหายเพิ่มอีก 5 หน่วย ไม่มีคูลดาวน์ (ประสบการณ์ในการอัพเกรดครั้งต่อไป 0/2,000)

 

  1. (ศิลาใต้พิภพ)

            ระดับพื้นฐาน: สร้างความเสียหาย 5 หน่วยต่อมานาทุก ๆ 100 หน่วย ระยะโจมตีสูงสุด 20 เมตร ไม่มีเวลาคูลดาวน์ (ประสบการณ์ในการอัพเกรดครั้งต่อไป 0/2,000)

 

  1. (อัญเชิญ)

            ระดับพื้นฐาน: การทำพันธสัญญา สายพันธุ์ที่มีเลเวล 1-9   อัตราความสำเร็จของการอัญเชิญจะอยู่ที่ 40 เปอร์เซ็นต์ สำหรับทุกสายพันธุ์ที่มีเลเวล 10 ขึ้นไปถึงระดับที่ 5 อัตราความสำเร็จจะลดลงมาที่  20  เปอร์เซ็นต์ ความสำเร็จในการอัญเชิญสัตว์อสูรภูติและอสูรในตำนานตั้งแต่ระดับที่ 6-10 จะอยู่ที่ 0.01 เปอร์เซ็นต์ อสูรที่ไม่สามารถอัญเชิญได้คือลูกอสูรที่เพิ่งฟักจากไข่และให้นม ซึ่งนั้นก็คืออสูรเลเวล 0

ไม่มีเวลาคูลดาวน์

            ขีดจำกัดของทักษะ: ต้องใช้คะแนนดึงดูดใจ 100 หน่วยทุกครั้ง (ประสบการณ์ในการอัพเกรดครั้งต่อไป 0/2,000)

 

            ทักษะที่สร้างขึ้นเอง:

 

  1. (แฟนธ่อมดริฟ)

            ระดับ: กลาง

ความแข็งแกร่ง: +10

            ความว่องไว: +20 ความเร็วเพิ่มขึ้นอีก 6 เท่าตัว

            ความเร็วในการโจมตี: +10

            มานาที่ใช้: 80 หน่วยต่อนาที

            ไม่มีเวลาคูลดาวน์

            มีโอกาส 10 เปอร์เซ็นในการหลบหลีกการโจมตีทางกายภาพ และ มีโอกาส 5 เปอร์เซ็นในการเทเลพอร์ตแบบสุ่มทันทีในระยะ 2 ไมล์ (ค่าประสบการณ์ในการอัพเกรดครั้งต่อไป 138/10,000)

 

  1. (กรงเล็บเหล็กกระชากวิญญาณ)

            ระดับ: พื้นฐาน

            ความแข็งแกร่ง: +20

            ความแข็งแกร่งทางกายภาพ: +10

            ทุก ๆ การโจมตี100 หน่วย จะสร้างโบนัสความเสียหายเพิ่มอีก 30 หน่วย

            มีโอกาส 5 เปอร์เซ็นที่จะโจมตีแบบติดคริติคอลให้กับเป้าหมายทำให้ค่าความเสียหายเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่าทันที

            ระยะเวลาคูลดาวน์: 2 นาที

            (ค่าประสบการณ์ในการอัพเกรดครั้งต่อไป 0/5,000)

 

  1. (ทักษะการผลิต)

            ระดับ: พื้นฐาน

            สิ่งของทั้งหมดที่ถูกสร้างขึ้นจากพิมพ์เขียวสามารถผลิตได้เร็วขึ้น ความเร็วในการผลิตเพิ่มขึ้น 30 เปอร์เซ็นต์ อัตราความสำเร็จในการผลิตนั้น 30 เปอร์เซ็นต์ (ประสบการณ์ในการอัพเกรดครั้งต่อไป 0/5,000)

 

            สัตว์เลี้ยง: 0 (ว่าง 1 ตำแหน่ง)

 

            จำนวนฮีโร่: 1

 

            จำนวนฮีโร่ที่สามารถนำมาติดตามได้: 2

 

            ฮีโร่: 1.อู๋ต้า

            อาชีพ: พ่อค้า (ไม่สามารถอัพเลเวล ไม่มีสเตตัสเหลือ)

            ความแข็งแกร่ง: 5

            ความว่องไว: 5

            ความฉลาด: 100

            ความแข็งแกร่งทางกายภาพ: 500

            พลังโจมตี: 50

            ความเร็ว: 50

            พลังชีวิต: 5,000

            การจัดการ: 100

 

            มู่หรงเสี่ยวเทียนไม่ได้สนใจที่จะมองไปยังแถบของอุปกรณ์ เพราะเสื้อผ้าที่ไม่มีค่าเตตัสนั้นทำให้เขารู้สึกหดหู่ไม่น้อย เมื่อครั้นที่เข้ามาในเมืองฟินิกซ์คราวก่อน ไม่ว่าเขาจะเดินไปทางไหน ทุกคนก็ปฏิบัติต่อเขาราวกับว่าเป็นชาวนาที่เพิ่งจะเข้ามาในเมือง นี่ยังไม่ต้องพูดถึงของสวมใส่ที่เพิ่มค่าสเตตัสของพวกเขาเหล่านั้น รวมถึงการแต่งตัวที่หรูหราหมาเห่า ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็เป็นชนชั้นสูงของเมืองนี้

 

            “ในที่สุดเมฆหมอกสีดำก็เปิดทางให้เห็นแสงอาทิตย์สักที” มู่หรงเสี่ยวเทียนถอนหายใจออกมายาว ๆ สายลมที่มืดมิดก่อนหน้านี้ค่อย ๆ จางหายไปแล้ว ในที่สุดรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของเขา ตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าจะใช้คะแนนที่เหลือทั้งหมดไปอัพสเตตัสอันไหนดี มู่หรงเสี่ยวเทียนเดินออกจากสำนักงานเปลี่ยนอาชีพมาและกำลังมองหาอู๋ต้าอย่างกังวล

 

            “เอ๊ะ ทำไมคนเยอะแยะขนาดนี้ พวกเขามาทำอะไรกันที่นี่ ? ” มู่หรงเสี่ยวเทียนมองไปที่ฝูงชนซึ่งกำลังลุมล้อมอู๋ต้าอยู่ เขาไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นกำลังให้ความสนใจกับอะไร

 

            จากนั้นมู่หรงก็รีบเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว “ทุกคน หลบหน่อย หลบหน่อย ขอบคุณมาก ขอบคุณ...” จากนั้นเขาก็เดินฝ่าฝูงชนไปด้านหน้า

 

            “มันเกิดอะไรขึ้น ? ” มู่หรงเสี่ยวเทียนจ้องไปที่อู๋ต้าด้วยความประหลาดใจก่อนจะถามออกมา

 

            “นายท่าน นี่นายท่านเปลี่ยนอาชีพสำเร็จแล้วงั้นหรือ ? ” อู๋ต้ามองมู่หรงเสียวเทียนด้วยสายตาเป็นประกาย จากนั้นเขาก็จ้องไปยังผู้เล่นที่อยู่ตรงหน้าของเขา เขาตอบกลับมาด้วยความขมขื่น “พวกเขากำลังสงสัยเกี่ยวกับตัวข้าอยู่น่ะสิ ? เจ้าพวกนี้ทำอย่างกับว่าข้าจะมาแสดงละครสัตว์งั้นแหละ”

 

            เมื่อมู่หรงเสี่ยวเทียนเข้าใจสถานการณ์ เขาจ้องมองไปที่ผู้เล่นเหล่านั้นและพูดขึ้นว่า “ทุกคน ไปให้พ้น ไปเก็บเลเวลของพวกนายเถอะ อย่ามาเสียเวลากันเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องแบบนี้เลย” เขาพูดขึ้นมาพร้อมกับใส่น้ำเสียงข่มขู่เล็กน้อย

 

            แม้ว่าผู้เล่นส่วนใหญ่ฟังแล้วจะไม่สบายใจ แต่ก็ไม่มีใครหน้าด้านมากพอที่จะอยู่ที่นี่ต่อ พวกเขาจึงหันหลังและเดินจากไป จะมีเพียงแต่คนสองคนเท่านั้นที่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อ

 

            “มีฮีโร่แล้วมันดียังไง ? แล้วนายไปทำยังไงถึงได้ฮีโร่มา ? ” ผู้เล่นคนหนึ่งพูดขึ้น

 

            “ก็นะ การมีฮีโร่ มันก็จะทำให้นายมีหน้ามีตา พวกเราอยากให้นายเล่ามา แต่ไม่ใช่ให้นายมาคุยโม้โอ้อวดนะ ” ผู้เล่นอีกคนก็พูดขึ้น

 

            “อย่ามัวอวดดีอยู่เลยน่า ฉันรู้นะว่านายเป็นใคร” มู่หรงเสี่ยวเทียนรู้สึกโกรธเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาเข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่จากคำพูดของคนพวกนี้ คนพวกนี้พยายามที่จะดูถูกเขาอยู่ ดังนั้นมันจึงทำให้เขาไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่

 

            “ไปซะ อย่ามาทำตัวไร้ยางอายอยู่ที่นี่ ! ”

 

            “ไป ไปๆๆ ออกไปไกล ๆ ” มู่หรงเสี่ยวเทียนโบกมือไล่ จากนั้นเขาก็พูดขัดจังหวะอีกฝ่ายขึ้น “รีบกลับบ้านไปดูดนมเมียแกซะเถอะ อย่ามัวเสียเวลายุ่งเรื่องคนอื่นอีกเลย ! ”

 

            หลังจากที่มู่หรงเสี่ยวเทียนพูดจบ เขาก็ไม่สนใจสองคนนั้นอีกต่อไป เขาหันหน้าไปหาอู๋ต้าและพูดว่า “ไปกันเถอะอู๋ต้า”

 

            ขณะที่กำลังหันหลัง ก็เกิดเสียงดัง “ตู้ม ! ” ขึ้นมา ในตอนนั้นมู่หรงเสี่ยวเทียนรู้สึกเจ็บปวดที่หลังขึ้นมาทันที ผู้เล่นทั้งสองคนก่อนหน้านี้โจมตีเขาทีเผลอ ขณะที่เขาหันหลับกลับไป อีกฝ่ายก็ปล่อยลูกไฟเวทมนตร์ใส่เขา

 

            “แบบนี้ก็สวยสิวะ แกรนหาที่ตายเองนะ ! ” มู่หรงเสี่ยวเทียนตะโกนเสียงดังออกมา จากนั้นเขาก็ใช้สกิลแฟนธ่อมดริฟ เพียงแค่ก้าวเดียวเขาก็สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีของทั้งสองได้ จากนั้นเขาก็กลายเป็นภาพติดตาและพุ่งเข้าเข้าหาคู่ต่อสู้ทันที เขาใช้สกิลศิลาใต้พิภพปล่อยก้อนหินพุ่งใส่ศัตรู จากนั้นก็พุ่งไปด้านหน้าและฟันไปคนละที และต่อด้วยพุ่งไปยังด้านหลังของอีกฝ่าย และใช้กรงเล็บเหล็กกระชากวิญญาณสร้างความเสียหายให้สองคนนั้นจนบาดเจ็บสาหัส ค่าความเสียหายที่มู่หรงโจมตีไปอยู่ประมาณที่ 500 หน่วย และโบนัสความเสียหายรวมถึงติดคริติคอลสองเท่าของกรงเล็บเหล็กกระชากวิญญาณก็สร้างความเสียหายเกือบ 300 หน่วยให้กับผู้เล่นทั้งสองคนในคราวเดียวกัน (เมื่อลองคำนวณค่าโบนัสความเสียหาย สกิลกรงเล็บเหล็ก ของมู่หรงเสี่ยวเทียน คือ ทุก ๆ ค่าความเสียหาย 100 จะมีโบนัสทำความเสียหายเพิ่มขึ้นอีก 30 หน่วย และในตอนที่เขาใช้สกิลเมื่อกี้ก็ได้สร้างความเสียหายไป 500 รวมกับติดคริติคอลสร้างความเสียหายเพิ่มไปอีกสองเท่าจึงเท่ากับ 30*5*2 หรือเท่ากับ 300 หน่วยนั่นเอง ตอนนี้ร่างกายของพวกเขาเริ่มเลือนลางจากนั้นก็หายไปหรือตายนั่นเอง และการโจมตีทั้งหมดนี้ใช้เวลาไม่เกิน 5 วินาที !

 

            “มีใครอยากจะลองอีกไหม ! ? ” มู่หรงเสี่ยวเทียนมองไปที่ผู้เล่นคนอื่นอย่างเย็นชา

 

            “พี่ชาย ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยสักนิด ! ” ผู้เล่นคนนั้นตื่นตระหนกและพูดออกมาอย่างตะกุกตะกัก

 

            “ไปกันเถอะ” มู่หรงเสี่ยวเทียนไม่อยากจะสนใจอีกต่อไป ก่อนจะเรียกอู๋ต้าเดินไปกับเขา

 

 

 

To be continued…

รีวิวผู้อ่าน